"Είχα τους λόγους μου που δεν ήθελα να έχει ο κόσμος νόημα, κατά συνέπεια, έπαιρνα ως δεδομένο ότι δεν είχε κανένα νόημα, και μπορούσα χωρίς καμιά δυσκολία να βρίσκω επαρκή επιχειρήματα γι΄αυτή μου την υπόθεση.Ο φιλόσοφος που δεν βρίσκει νόημα στον κόσμο, δεν ασχολείται αποκλειστικά με ένα πρόβλημα καθαρά μεταφυσικό, αλλα προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν υπάρχει λόγος να μην κάνει αυτό που θέλει ή γιατί οι φίλοι του να μην αναρριχηθούν στην πολιτική εξουσία και να κυβερνήσουν με τρόπο που θα εξυπηρετήσει περισσότερο τα δικά τους συμφέροντα...Όσο  για μένα, η φιλοσοφία του ότι στη ζωή δεν υπάρχει νόημα ήταν…

«Βρισκόμαστε σ’ ένα πεδίο βολής. Ένας στόχος τεράστιος: η Αλήθεια και μπροστά του στέκεται η ανθρωπότητα έτοιμη να τοξεύσει. Κριτής ο Θεός. Γίνεται πράγματι ο αγώνας και ο Θεός ανακοινώνει τα αποτελέσματα: Κέντρο η Ορθοδοξία, δεύτεροι οι Αντιχαλκηδόνιοι (=Μονοφυσίτες), τρίτοι οι Ρωμαιοκαθολικοί, τέταρτοι οι Προτεστάντες και στη συνέχεια οι διάφορες θρησκείες.Τώρα, όσο πηγαίνουμε προς το κέντρο, πλησιάζουμε περισσότερο την Αλήθεια του Θεού και είμαστε σε καλύτερη θέση από τους πιο απομακρυσμένους.Ο κάθε άνθρωπος, ανάλογα με την αγάπη του προς την Αλήθεια, δέχεται τόση βοήθεια από το Θεό για σκοποβολή, ώστε να φέρει το αντίστοιχο αποτέλεσμα.Πάντως, όποιος έχει προχωρήσει προς περισσότερη…

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου     ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;     Με πολλή ευχαρίστησι αναλαμβάνω να συζητήσω μαζί σας τα όσα αναφέρετε στην αξιόλογη επιστολή σας. Βλέπω ότι στην περιοχή σας αρχίζει ν' ανάβει μια πυρκαγιά και γι' αυτό σπεύδω να σας απαντήσω ό,τι ο Θεός με φωτίσει. Γράφετε: «Μας εμφανίσθηκε κάποιος κήρυκας της πίστεως που φαίνεται ευγενής και περιέρχεται τα σπίτια, διαβάζει το Ευαγγέλιο, το ερμηνεύει, διδάσκει την πίστη στο Χριστό και παρακινεί σε μετάνοια. Κοντά μου κατοικεί ένας φτωχός βιβλιοδέτης. Στο σπίτι του έρχεται αυτός ο κήρυκας και συγκεντρώνει αρκετό κόσμο. Πήγα κι εγώ εκεί δυο φορές.…

«Ο καθένας είναι ο πρώτος και ο πιο μεγάλος κόλακας του εαυτού του»(Πλούταρχος στο Σταλαγμοί αρχαίας σοφίας, Αγγελική Ζαχαριά σελ. 264) «Πόσο δύσκολο μου φαίνεται να δω εκείνο που βρίσκεται μπρος στα μάτια μου»(Βιττγκενστάιν) «Μην λέγεις πως είσαι ταπεινός, μέσα είναι το γουρουνόπουλο της υπερηφανείας. Με βλέπεις και εμέ με τούτα τα γένεια; Όλο υπερηφάνεια είναι γεμάτα, και ο Θεός να μας την ξεριζώσει από την καρδιά μας. Ο χριστιανός χρειάζεται δύο πτέρυγες δια να πετάξει, να πηγαίνει στον Παράδεισο, με την αγάπην και την ταπείνωσιν».                    (Κοσμάς ο Αιτωλός Διδαχή Α 1) «Κάποιον αδελφό που υπερηφανευόταν τον συμβούλευσε πνευματικά ένας…

{Απάντηση του Μεγάλου Βασιλείου στον αιρετικό αρειανό ύπαρχο Μόδεστο που απείλησε τον Μ. Βασίλειο με σκοπό να τον κάνει αρειανό} «Κανείς έως τώρα δεν μίλησε σε μένα (τον Μόδεστο) έτσι και με τόσο θάρρος. Ισως επειδή δεν συνάντησες ακόμη επίσκοπο, του απάντησε (ο Βασίλειος), οπότε θα σου μιλούσε με αυτόν τον τρόπο, αφού θα αγωνιζόταν για τέτοια πράγματα. Διότι στα άλλα μεν εμείς, ύπαρχε, είμαστε μετριοπαθείς και πιο ταπεινοί από τον καθένα, διότι έχουμε αυτήν την εντολή. Και όχι μόνο σε τόσο μεγάλη δύναμη αλλά και σε έναν τυχαίο δεν δείχνουμε υπερηφάνεια. Οπου όμως είναι ο Θεός αυτό που διακυβεύεται…

«Ιδού τι θα απαντούσα σ΄εκείνον που ρωτά: «Τι έκανε ο Θεός πριν δημιουργήσει τον ουρανό και τη γη;». Δεν θα απαντήσω σαν κι εκείνον ο οποίος, για να παρακάμψει το δύσκολο αυτό ερώτημα, είπε αστειευόμενος: «Ο Θεός προετοίμαζε μεγάλα δεινά για αυτούς που χώνουν τη μύτη τους παντού». Άλλο πράγμα είναι να βλέπεις καθαρά κι άλλο να αστειεύεσαι. Όχι, εγώ δεν θα δώσω τέτοια απάντηση. Όταν αγνοώ κάτι, προτιμώ χίλιες φορές να ομολογήσω την άγνοιά μου παρά να κοροϊδέψω αυτούς που θέτουν τέτοια ερωτήματα ή να επικρίνω μια λανθασμένη απάντηση. Εγώ λέω τούτο μόνο: εσύ είσαι ο Θεός μας, ο…

Φυλλάδιο Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Πρόλογος ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ προσπάθειες για την επαναπροσέγγιση του χριστιανικού κόσμου είναι φυσικό να έχουν ευρύτατη αποδοχή, επειδή, αφενός, αποτελούν την ανθρώπινη συμβολή στην ιερή υπόθεση της ενότητας και, αφετέρου, διεξάγονται σε μια εποχή που ο κόσμος, κατακερματισμένος από πολύμορφες αντιθέσεις, αναζητεί με αγωνία ενοποιητικά στοιχεία. Οι προσπάθειες αυτές, ωστόσο, έχουν αποδειχθεί μέχρι σήμερα απογοητευτικά αναποτελεσματικές. Όχι μόνο δεν εμπνέουν πλέον καμιά αισιοδοξία, αλλά και προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία, καθώς έχουν γίνει ήδη κατάδηλες οι επιζήμιες συνέπειές τους: α) άμβλυνση της ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας, διαιρέσεις και σχίσματα στο πλήρωμα της Εκκλησίας μας.…