Στέρηση της ελευθερίας, υποκρισία και εγωισμός: μόνιμα χαρακτηριστικά της κοσμικής ζωής (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος) "Άλλο ένα πράγμα που παρατηρώ", γράφεις, "είναι το πώς τρέχουν όλοι με κομμένη ανάσα πέρα-δώθε, κυνηγώντας, θαρρείς, κάτι που ποτέ δεν καταφέρνουν να πιάσουν. Τι φασαρία, τι αναβρασμός, τι πήγαιν’ έλα είν’ εκείνο που βλέπω, όποτε περνάω από πολυσύχναστο δρόμο; Διαπιστώνω, όμως, ότι το ίδιο συμβαίνει και στα σπίτια, ίσως και μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Τα ‘χω χαμένα! Μπορεί κανείς, αλήθεια, να ζει μ’ αυτόν τον τρόπο;… Παρατηρώ, επίσης, το πώς καταναγκάζουν και καταπιέζουν ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν έχει τη δική του…

Η ιδέα της Βασιλείας του Θεού μας ανοίγει μεγάλες προοπτικές. Ο Κύριός μας όμως θέλει να καταστήσει αυτή την ιδέα ακόμη ακριβέστερη, πιο συγκεκριμένη. Τώρα χρησιμοποιεί τη λέξη «θέλημα». Κάνω το θέλημα του Θεού εδώ και τώρα, σημαίνει, κατά κάποιο τρόπο, ότι εξαργυρώνω μια επιταγή χωρίς όριο: τη Βασιλεία του Θεού. (Ας μας συγχωρεθεί αυτή η σύγκριση)! Η Βασιλεία του Θεού πρακτικά μεταφράζεται σε μια σειρά από θεία θελήματα που αντιστοιχούν σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Το θέλημα του Θεού εκφράζεται κατ’ αρχήν από τα διδάγματα του Ευαγγελίου, των οποίων η Εκκλησία είναι φύλακας και αυθεντικός ερμηνευτής. Υπάρχουν εδώ…

"Αδιαφόρησε για τις ανέσεις και τότε θα αποκτήσεις άνεση, αδιαφόρησε για τα υλικά αγαθά και τότε θα τα πάρεις, για να τα πάρεις όχι σαν δέσμιος αυτών, ούτε σαν δούλος, αλλά σαν ελεύθερος". Αγ.Ιωάννης Χρυσόστομος

…Καμιά διέξοδος, όπως έχουν τα πράγματα. Το σημερινό Ευαγγέλιο: «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών» (Λουκ. 21,19). Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ἠ μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά είναι απόλυτα ουσιώδης επειδή, δίχως αμφιβολία, αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού. Δεν μπορεί κάποιος να γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός και να μη χαίρεται. Μόνο σε σχέση με τη χαρά, ο φόβος του Θεού και η ταπείνωση είναι σωστά, γνήσια και καρποφόρα. Έξω από τη χαρά, όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της…

Κάποτε µε ερώτησε ο Γέροντας, πόσα πιάνο είχα στο σπίτι µου στην Μόσχα. Εγώ αµέσως τότε θυµήθηκα έναν συµµαθητή µου από το γυµνάσιο, παιδί όχι καλό, έναν χαρακτήρα µε όχι τόσο καλή υπόληψη, που οι άσχηµες συζητήσεις του, οι φτωχικές του διανοητικές ικανότητες, η απότοµη συµπεριφορά του σε θρησκευτικά ζητήµατα, η εξωτερική του εµφάνιση, οι παρέες του και γενικά η γνώµη των φίλων µου γι’ αυτόν, επιβεβαίωναν το ήθος του.Αυτό λοιπόν το παιδί, µια ημέρα έφερε µαζί του µέσα στην τάξη το βιολί του. Ήταν εκ φύσεως θαυµάσιος µουσικός, και επειδή έτυχε να απουσιάζει ο καθηγητής, µε την απαίτηση όλων…

Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσει. Όταν έρθει και κατοικήσει σ ὅλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία. Άγιος Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης για την αληθινή ελευθερία Συνωμίλησε ποτε ο Γέρων Σιλουανός μετά τινος φοιτητού, όστις επεσκέφθη τον Άθωνα και έλεγε πολλά περί ελευθερίας. Όπως πάντοτε, ο Γέρων παρηκολούθησε τας σκέψεις και τα συναισθήματα του συμπαθούς αλλά αφελούς συνομιλητού αυτού μετά πολλής προσοχής. Βεβαίως, αι ιδέαι του φοιτητού περί ελευθερίας συνεκεντρούντο αφ’ ενός μεν εις την αναζήτησιν πλειόνων πολιτικών ελευθεριών, αφ’ ετέρου δε εις την δυνατότητα να ενεργή τις γενικώς κατά τα κίνητρα και τας εαυτού επιθυμίας.Ο Γέρων εις απάντησιν εξέθεσε τας ιδίας αυτού απόψεις.«Ποίος δεν θέλει ελευθερίαν; Πάντες θέλουν αυτήν, αλλά πρέπει να γνωρίζης εις τί συνίσταται…

Επιλογήτα πάντα ο Θεός για ορθή επιλογή Τι ισχυρίζεται ο χριστιανός; Έπρεπε ο Θεός να θέση εντός μας τη γνώσι της αρετής. Την έθεσε, λοιπόν, διότι, αν δεν την έθετε, από που θα γνωρίζαμε όσα έπρεπε και όσα δεν έπρεπε να κάνουμε; Πού στηρίζονται οι νόμοι και τα δικαστήρια; Δεν στηρίζονται στη γνώσι, αλλά στην πράξι. Και γιατί θα παίρναμε μισθό, αν το παν ήταν έργο του Θεού; Πες μου, ο Θεός το ίδιο τιμωρεί εσένα και τον ειδωλολάτρη, όταν αμαρτάνετε; Όχι φυσικά, αφού εσύ έχεις τώρα μεγαλύτερη δυνατότητα, λόγω της γνώσεως του νόμου του Θεού.E.Π.E. 18,48δεν εξαναγκάζει ο ΘεόςΠώς…

Παράδεισος και Κόλαση στη διδασκαλία του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρεται στον ορισμό και έννοια του Παραδείσου: H αθανασία του ανθρώπου ξεκινά από την σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου; Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό ή για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό ή για τον διάβολο. Και ο παράδεισος μα και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από την γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή.

Σάββατο του Λαζάρου Αν έχουμε τη φιλοτιμία της Μάρθας -κάθε είδους καλά έργα- και σαν την Μαρία καθόμαστε στα πόδια του Ιησού -με προσήλωση και ζεστασιά που πηγάζουν από τα βάθη της καρδιάς μας-, τότε ο Κύριος θα έρθει και σε μας και θα αναστήσει τον Λάζαρό μας -το πνεύμα μας- και θα το απελευθερώσει από τα δεσμά του. Τότε μια πραγματικά νέα ζωή θα αρχίσει μέσα μας· ασώματη, παρότι θα βιώνεται με το σώμα και όχι γήινη, παρότι θα βιώνεται εδώ στη γη. Θα είναι μια πραγματική ανάσταση του πνεύματος, πριν από τη μέλλουσα ανάσταση, στην οποία θα περιλαμβάνεται…