Ο ΟΣΙΟΣ ΑΒΡΑΜΙΟΣ από πολύ νέος είχε αφήσει τον κόσμο κι έκανε κατοικία του την έρημο. Εκεί με τους ασκητικούς αγώνες και με την βοήθεια της Χάριτος έφτασε σε μεγάλα μέτρα αρετής. Ύστερα από πολλά χρόνια που είχε να μάθει νέα από τους δικούς του, πληροφορήθηκε πως ο μοναδικός του αδελφός πέθανε κι άφησε στους δρόμους μια μικρή θυγατέρα, όχι μεγαλύτερη από έξι ή επτά χρόνων. Ένας φίλος του Οσίου περιμάζεψε το ορφανό και μια μέρα του το πήγε στην έρημο. Ο Ερημίτης, παρ’ όλη την σκληρή ζωή που έκανε, είχε πολύ τρυφερή καρδιά. Συμπόνεσε την πεντάρφανη παιδούλα, που δεν…

339- ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ. Αν είχα τις πεποιθήσεις σου θα’ μουν καλύτερος άνθρωπος, παρετήρησε ένας ανήθικος κύριος στον Πασκάλ.-Άρχισε να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και θα’ χης τις πεποιθήσεις μου, είπε ο σοφός. 341- ΤΑ ΚΑΛΥΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Ένας διάσημος ξένος ιεροκήρυξ συνιστούσε στις νεαρές χριστιανές που βρίσκονταν ανάμεσα στο ακροατήριό του, να χρησιμοποιούν τα εξής καλλυντικά για να είναι πραγματικά ωραίες:Για τα μάτια: Την αγνότητα. Για τα χείλη: Την αλήθεια. Για το στήθος: Την αγάπη. Για τα χέρια και τα πόδια: Την ακούραστη φιλανθρωπία. 344- Ο ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο πιο ευτυχισμένος; ρώτησε ο Κάρολος…

Ο ηγούμενος κάποιου κοινοβίου, πολύ ευλαβής και ενάρετος, έκανε κάθε μέρα την προσευχή: - Σε παρακαλώ, Κύριε, μή με χωρίσεις από τα πνευματικά μου παιδιά στην άλλη ζωή, αλλά αξίωσέ με να απολάυσουμε όλοι μαζί την ουράνια μακαριότητα. Κάποτε όμως τον πληροφόρησε ο Θεός, με τον ακόλουθο τρόπο, ότι ο καθένας ετοιμάζει μόνος, με τα έργα του, τη μελλοντική του αποκατάσταση. Πλησίαζε η πανήγυρη μιας γειτονικής μονής και τον προσκάλεσαν, αυτόν και τη συνοδεία του. Αποφάσισε να μην πάει, αποφεύγοντας έτσι τις τιμές που συνήθως του απέδιδαν εκεί. Την παραμονή όμως άκουσε στον ύπνο του μια μυστηριώδη φωνή να τον…

-    Γέροντα, γιατί πέφτω συνέχεια στην γαστριμαργία;-    Γιατί εκεί έχεις αδυναμία. Ο διάβολος πολεμάει το φυλάκιο που είναι αδύνατο· τα άλλα που είναι οχυρωμένα καλά δεν τα χτυπάει. «Αν καταλάβω αυτό το φυλάκιο, λέει, εύκολα θα καταλάβω ένα-ένα και όλα τα άλλα φυλάκια». Γι’ αυτό, το αδύνατο φυλάκιο πρέπει να οχυρώσης καλά.-    Γέροντα, πελαγώνω, όταν βλέπω τα πάθη μου.-    Να μην πελαγώνης ούτε να δειλιάζης. Με θάρρος να παίρνης ένα-ένα τα πάθη σου, αρχίζοντας τον αγώνα σου από το πιο μεγάλο. Στην αρχή βοηθάει να μην τα λεπτολογής, αλλά να χτυπάς και να ξερριζώνης τα πιο χοντρά που βλέπεις. Και…

ΈΝΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ, ενώ έπιασε να ράψει τα χερούλια στα ζεμπίλια που είχε έτοιμα για την αγορά, άκουσε τον γείτονά του να μονολογεί:- Τί να κάνω που έφτασε η αγορά και δεν έχω ετοιμάσει ακόμη τα χερούλια για τα ζεμπίλια μου ο αμελής;Τότε ο αδελφός πήρε τα δικά του χερούλια και τα πἠγε στον γείτονά του.- Αυτά μου περισσεύουν, του είπε. Μήπως σου χρειάζονται; Εκείνος τα δέχτηκε με ανακούφιση, σαν δώρο σταλμένο από τον Θεό, χωρίς να υποπτεύεται καν πως ο αδελφός του άφησε ατέλειωτο το εργόχειρό του για να τον αναπαύσει. ΔΥΟ συνασκητές αγρυπνούσαν μια νύχτα στο εργόχειρο. Έφτιαχναν κλωστή…

303- Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ.Τα μέλη ενός θρησκευτικού σωματείου «Η Απολύτρωσις», για να δώσουν και στους άλλους να εννοήσουν για ποιον έχυσε το αίμα του ο Χριστός, κατασκεύασαν πολλά καθρεφτάκια και τα μοίραζαν στους διαφόρους. Στο πίσω μέρος έβαζαν την επιγραφή: «Ξέρεις για ποιον πέθανε ο Χριστός; Γύρισε από το άλλο μέρος και θα δής».Κι όταν γύριζε κανείς έβλεπε τον εαυτό του. 308- Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ.Μια κυρία στο Εδιμβούργο της Σκωτίας ρώτησε κάποτε το διασημότερο χειρούργο του 19ου αιώνα Ιάκωβο Σίμπσον, «ποια ήταν η σπουδαιότερη ανακάλυψι που έκανε στη ζωή του». Ο διάσημος χειρούργος, αφού συλλογίστηκε λίγο, είπε: -Η…

Κάποτε ένας υποτακτικός μου, διηγείται ο αββάς Ζωσιμάς, με πλησίασε και μου είπε: - Γέροντά μου, σ’αγαπώ πολύ! - Μέχρι τώρα, του απάντησα, δεν βρέθηκε άνθρωπος που να με αγάπά, όπως τον αγαπώ εγώ. Να, τώρα που λες ότι με αγαπάς το πιστεύω. Αν όμως κάνω κάτι που δεν θα σου αρέσει, δεν θα μείνεις ο ίδιος. Ενώ εγώ ό,τι κι αν μου κάνεις δεν θα πάψω να σ’αγαπώ. Δεν πέρασε πολύς καιρός και δεν ξέρω τί του συνέβει. Άρχισε να με βρίζει και να με συκοφαντεί. Τα μάθαινα όλα και έλεγα μέσα μου «Ο αδελφός είναι καυτήρας του Θεού.…

-    Γέροντα, υπάρχει, περίπτωση να μη με ακούει ο Θεός, όταν Του ζητάω να με βοηθήσει να απαλλαγώ από ένα πάθος;-    Τί, Βάαλ είναι ο δικός μας ο Θεός; Ο Θεός ακούει και μας βοηθάει. Ίσως να μη νιώθεις την βοήθειά Του· αιτία όμως δεν είναι ο Θεός, αλλά εσύ η ίδια που διώχνεις την βοήθειά Του με την υπερηφάνεια.Αν δεν υπάρχει κίνδυνος να το πάρουμε επάνω μας και να υπερηφανευθούμε, είναι αδύνατο να μη βοηθήσει ο Θεός. Ο Καλός Θεός θέλει να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, αλλά, αν έχουμε υπερηφάνεια ή προδιάθεση υπερηφανείας, δεν μας βοηθάει να απαλλαγούμε,…

22.  Ο άνθρωπος διαρκώς φθείρεται εξ αιτίας της αμαρτίας.  Έχει λοιπόν ανάγκη ενός καθημερινού Σωτήρος, που διαρκώς να βρίσκεται κοντά του.  Αυτός ο Σωτήρ είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού.  Αρκεί να τον επικαλήσαι με ζώσα, φωτεινή πίστι και θα σε σώζη.  Άπειρες φορές με έσωσε έτσι και εμένα. Αυτές οι σωτηρίες ήσαν τόσο έκδηλες, όπως, για παράδειγμα, η επίσκεψις ενός ελευθερωτού στη φυλακή, από όπου βγάζει ένα κατάδικο.  Είναι αναγκαίο να λαμβάνουμε πείρα, στην ίδια μας τη ζωή, αυτής της δυνάμεως της πίστεως.  Να δοκιμάζουμε τη γλυκύτητα της προσευχής.  Το αίσθημα της αφέσεως των αμαρτιών. (Η εν…

239- ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ. Ο Τερτυλλιανός είδε τη σκιά της αναστάσεως σε όλη τη φύσι. Ο ήλιος, που το βράδυ βυθίζεται στον τάφο και αφίνει τον κόσμο στο σκοτάδι, γρήγορα αντικαθιστά με τις φωτοφόρες αχτίδες του την προμηνύτρα αυγή. Τα δένδρα, που το χειμώνα μοιάζουν νεκρωμένα μέσ’ τους αχνούς της παγωνιάς, την άνοιξι αλλάζουν χρώμα, γεμίζουν φύλλα, ευωδιάζουν. Μια νέα ζωή αρχίζει. Οι σπόροι, αν δεν σαπίσουν στην κρύα γη, δεν βάζουν καινούριο βλαστάρι. Οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη. Ο θάνατος της μιας σημαίνει τη ζωή της άλλης. Όλα εδώ κάτω πεθαίνουν και ξαναζωντανεύουν, όλα γερνούν και ξανανοιώνουν,…