Τι άραγε πρέπει να κάνουμε σήμερα; Γιατί βλέποντας το πλήθος σας φοβάμαι να μακρύνω το λόγο. Πραγματικά όταν η διδασκαλία προχωράει περισσότερο, βλέπω πως πατάει ο ένας τον άλλο, πως στενοχωριέστε και η θλίψη από τη στενοχώρια ζημιώνει την προσεκτική ακρόαση. Γιατί ένας ακροατής που δεν έχει άνεση, δεν μπορεί να προσέχει με ενδιαφέρον τα λεγόμενα.     Βλέποντας λοιπόν το πλήθος σας, όπως είπα, φοβάμαι να μακρύνω το λόγο˙ συλλογιζόμενος όμως τον πόθο σας, φοβάμαι να συντομεύσω τη διδασκαλία. Γιατί αυτός που διψάει, αν δε δει πρώτα γεμάτη τη φιάλη, ούτε στα χείλη του θα τη φέρει με…

5S. «Λαμβάνουσα τροφήν την ουράνιον προέκοπτε σοφία και χάριτι» (ΜΝ).Σύμφωνα με την διδασκαλία των Αποκρύφων, η μικρή Παρθένος κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Ναό τρεφόταν θαυματουργικά. Ο άγγελος Γαβριήλ της έφερνε ψωμί και τροφή (ΘΙΙΕ8,696 ΜΝ). Ζώντας έτσι συνεχώς η Θεοτόκος μέσα στον μυστικό αυτό χώρο της αγιότητος, «προέκοπτε σοφία και χάριτι.»Τα νήπια και τα παιδιά πρέπει να τρέφωνται συνεχώς με τον ουράνιο άρτο της θείας Ευχαριστίας. Στην αρχαία Εκκλησία, μετά το άγιο Βάπτισμα οι νέοι χριστιανοί κοινωνούσαν αμέσως το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Και τούτο διότι το Βάπτισμα γινόταν προ και εν συνδυασμό με τη…

56. «Ταύτην εισάγαγε Ζαχαρία εις τον Άγιον Ναόν ιερώς ανατρέφεσθαι» (ΜΝ).Ο πρώτος και κύριος λόγος της εισαγωγής της μικρής Παρθένου στο Ναό ήταν, όπως είδαμε, η εκπλήρωσις της υποσχέσεως των γονέων της για αφιέρωσι. Οι ύμνοι όμως της Εκκλησίας προσθέτουν και έναν άλλο λόγο: το «ιερώς αναστρέφεσθαι» ˙ ότι δηλαδή η μικρή Μαριάμ παρεδόθη στους ιερείς για ιεροπρεπή μόρφωσι και ανατροφή.Είναι γνωστό από την ιστορία, ότι οι ιερείς των Σουμερίων ήδη από το 5.000 π.Χ. άρχισαν να χρησιμοποιούν τη γραφή (UNESCO, Ιστορία της ανθρωπότητος 2/558, 579) . Οι ιερείς συνεπώς υπήρξαν οι πρώτοι που απέκτησαν γνώσεις και ήσαν οι πρώτοι…

«Να! Στέκομαι τώρα μπρος στην πόρτα και χτυπώ! Αν κανείς ακούσει τη φωνή μου και ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου» (Αποκ. 3:20) Ο Άγγλος αθεϊστής του 17ου αιώνα Κόλλινς σ’ έναν περίπατό του συνάντησε έναν απλοϊκό χριστιανό.- Που πηγαίνεις; τον ρώτησε. «Στην εκκλησία, κύριε».- Τι θα κάνεις εκεί; «Θα λατρεύσω το Θεό».- Ο Θεός σου είναι μεγάλος ή μικρός; «Και τα δύο, κύριε».- Πώς είναι δυνατόν να είναι και τα δύο; «Είναι τόσο μεγάλος, ώστε να μην Τον χωρούν οι ουρανοί των ουρανών, αλλά και τόσο μικρός ώστε…

Χριστός Ανέστη! Αν αυτές οι δύο λέξεις είναι απλά ένα ‘έθιμο’, τότε δεν αλλάζει τίποτα. Αν όμως είναι ομολογία και βίωμα, τότε αλλάζουν τα πάντα. Αλλάζει όλη η ζωή μας εκ βαθέων! Κυρίως αν συνειδητοποιήσουμε ότι ο Χριστός Ανέστη για μας προσωπικά. Αν ήμουν μόνο εγώ σ’ αυτόν τον κόσμο, θανατωμένος από την αμαρτία, ο Κύριος μου και Θεός μου θα γινόταν πάλι άνθρωπος για μένα, θα πάθαινε για μένα – μέχρι σταυρικού θανάτου- και για μένα θα πατούσε το θάνατο. Για να ζήσω εγώ!Αν αυτό δεν είναι Αγάπη, τότε τί είναι; Ο Θεός μου, ο Πλάστης μου, σταυρώθηκε και…

"Η πνευματική αναγέννηση των παιδιών" -Γέροντα, για την ανατροφή των παιδιών ευθύνονται μόνον οι γονείς;-Κυρίως οι γονείς ευθύνονται, γιατί, ανάλογα με την ανατροφή που θα δώσουν στα παιδιά, θα γίνουν καλοί κληρικοί, καλοί εκπαιδευτικοί κ.λπ., και θα βοηθούν και αυτά με την σειρά τους τα παιδιά, και τα δικά τους και του κόσμου. Η μητέρα μάλιστα έχει περισσότερη ευθύνη από τον πατέρα για την ανατροφή των παιδιών.Αν οι γονείς, κατά το διάστημα που το παιδάκι είναι ακόμη στην κοιλιά της μητέρας, προσεύχονται, ζουν πνευματικά, το παιδάκι θα γεννηθή αγιασμένο. Και στην συνέχεια, αν το βοηθήσουν πνευματικά, θα γίνη αγιασμένος άνθρωπος…

"Η ασθένεια γίνεται πραγματική ευεργεσία" Ο Γέροντας Πορφύριος θεωρούσε τις ασθένειες πολύ μεγάλη ευλογία του Θεού. Όλοι γνωρίζουμε ότι ήταν μία ασθενική φύση. Ο Θεός επέτρεψε, ώστε ο μακαριστός Γέροντας να δοκιμαστεί από πολλές ασθένειες. Υπεράνω όλων υπέφερε από φοβερούς πονοκεφάλους, που δημιουργούσαν αφόρητη κατάσταση με λιποθυμικά συμπτώματα, ώστε να μην μπορεί να συνεχίσει την επικοινωνία του με τους ανθρώπους. Πολλές φορές όμως εξακολουθούσε με τη χάρη του Θεού να καθοδηγεί σε επείγουσες περιπτώσεις, παραμερίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό του και ενδιαφερόμενους για την προκοπή και τη σωτηρία των άλλων. Ο Γέροντας Πορφύριος έβλεπε μέσα από τον πόνο…

«Στη βασιλεία των ουρανών δε θα μπει ο καθένας που με λέει: “Κύριε, Κύριε”, αλλά όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου του ουράνιου» (Ματθαίος 7:21)     Είναι για το αιώνιο συμφέρον της ψυχής μας ν’ αφήσουμε κατά μέρος τα λόγια και τους τύπους και να κάνουμε κάτι πρακτικό για το Θεό μας. Πρώτ’ απ’ όλα ας γονατίσουμε κι ας δεχτούμε με μετάνοια και πίστη τη σωτηρία που μας προσφέρει ο μονάκριβος Γιος του Πατέρα Θεού, με το λυτρωτικό Του θάνατο πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Αυτός είναι ο μόνος Δρόμος επιστροφής στον Πατέρα Θεό. Ο Ιησούς Χριστός! Μετά,…

Να εμπιστευθούν οι γονείς τα παιδιά τους στον Θεό Ο Θεός έδωσε στους Πρωτοπλάστους, στον Αδάμ και την Εύα, την μεγάλη ευλογία να γίνωνται συνδημιουργοί Του. Στην συνέχεια οι γονείς, οι παππούδες κ.λπ. είναι και αυτοί συνδημιουργοί με τον Θεό, γιατί δίνουν το σώμα.Ο Θεός είναι κατά κάποιον τρόπο υποχρεωμένος να νοιαστή για τα παιδιά. Όταν βαπτισθή το παιδάκι, ο Θεός διαθέτει και έναν Αγγελο, για να το προστατεύη, οπότε το παιδί προστατεύεται από τον Θεό, από τον Φύλακα Άγγελο και από τους γονείς. Ο Φύλακας Άγγελος είναι συνέχεια κοντά του και το βοηθάει. Όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο οι…

116. Έχουμε συνηθίσει στα έργα του Θεού και έτσι τα εκτιμάμε ελάχιστα. Δεν μας κάνουν την εντύπωσι που θα έπρεπε να μας κάνουν. Λόγου χάριν, δεν εκτιμάμε κάθε άνθρωπο όπως θα έπρεπε, δηλαδή σαν το μεγαλύτερο έργο και θαύμα της θείας παντοδυναμίας και χάριτος. Ας ατενίζουμε κάθε άνθρωπο, είτε ανήκει στο στενό μας περιβάλλον είτε είναι ένας ξένος και άγνωστός μας, σαν κάθε τι το αέναα νέο στον κόσμο του Θεού, σαν την κορωνίδα της δημιουργικής δυνάμεως και σοφίας του Κυρίου. Το ότι αυτά τα θαύματα είναι τόσο πολλά γύρω μας, δεν είναι λόγος να μη τους δίνουμε τη σημασία…