5S. «Λαμβάνουσα τροφήν την ουράνιον προέκοπτε σοφία και χάριτι» (ΜΝ).
Σύμφωνα με την διδασκαλία των Αποκρύφων, η μικρή Παρθένος κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Ναό τρεφόταν θαυματουργικά. Ο άγγελος Γαβριήλ της έφερνε ψωμί και τροφή (ΘΙΙΕ8,696 ΜΝ). Ζώντας έτσι συνεχώς η Θεοτόκος μέσα στον μυστικό αυτό χώρο της αγιότητος, «προέκοπτε σοφία και χάριτι.»
Τα νήπια και τα παιδιά πρέπει να τρέφωνται συνεχώς με τον ουράνιο άρτο της θείας Ευχαριστίας. Στην αρχαία Εκκλησία, μετά το άγιο Βάπτισμα οι νέοι χριστιανοί κοινωνούσαν αμέσως το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Και τούτο διότι το Βάπτισμα γινόταν προ και εν συνδυασμό με τη θ. Λειτουργία. Σήμερα, για λόγους πρακτικούς, επειδή οι βαπτιζόμενοι είναι πολλοί, συνηθίζεται το Βάπτισμα να γίνεται ξεχωριστά και τα νεοβαπτιζόμενα νήπια να κοινωνούν την πρώτη Κυριακή μετά το Βάπτισμα. Έστω! Αλλά η θ. Κοινωνία των βρεφών, των νηπίων και των παιδιών είναι κάτι που πρέπει να συνεχίζεται αδιάκοπα μετά το Βάπτισμα. Διότι η ουρανία τροφή είναι εκείνη που τρέφει και αυξάνει τον πνευματικό οργανισμό του παιδιού. Η συνεχής θεία Κοινωνία μεταδίδει στο παιδί τη χάρι του Θεού και το κάνει πραγματικά χαριτωμένο. Τα παιδιά άλλωστε μέχρι 10-12 ετών μπορούν να κοινωνούν συχνότατα, εφ όσον το ανεύθυνο της συνειδήσεως κυμαίνεται μέχρι αυτή την ηλικία. Αλλά και κατόπιν, όταν αρχίζουν τα προβλήματα της εφηβείας, πολύ περισσότερο τότε οι έφηβοι, νέοι και νέες, πρέπει να κοινωνούν. Τα χρονικά διαστήματα της θ. Κοινωνίας θα τα ρυθμίσει για το καθένα ο καλός πνευματικός. Μόνο με τη συχνή θ. Κοινωνία τα παιδιά και οι έφηβοι θα μπορέσουν να θεμελιώσουν μια σταθερή και αναπτυσσόμενη πνευματική ζωή.
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη, σελ. 82-83 )