1181. ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΓΙΟΣ.  Μια μεγάλη διάνοια, η μεγαλύτερη ίσως που γνώρισε ο κόσμος, ένας άνθρωπος, που πέρασε όλα τα νιάτα του μες την αταξία και γεύθηκε όλες τις ηδονές, και πέρασε απ΄όλα τα στάδια της αμφιβολίας και της πλάνης, ο Αυγουστίνος, νικημένος από την χάρη, μεταστράφηκε και έφθασε σε υπέροχο βαθμό τελειότητος.  Μια μέρα – διηγείται ο ίδιος– ωθούμενος από την χάρη και συγκρατούμενος από τις κακές του έξεις, έβλεπε νέους και νέες, που ξεχώριζαν για τον αγνό των βίο και παρά το ζεστό αίμα, που έτρεχε στις φλέβες του, και παρά τις βαθιές ριζωμένες συνήθειες αναφωνεί:  «Ότι κατόρθωσαν εκείνοι…

ΈΝΑΣ Γέροντας Ερημίτης ξεκίνησε για το πιο κοντινό χωριό να πουλήσει τα πανέρια του.Στον δρόμο που πήγαινε, τον βρήκε ο διάβολος κι απ’ την πολλή κακία που του είχε, άρπαξε τα πανέρια από τα χέρια του κι έγινε άφαντος.Τότε ο Γέροντας, χωρίς να στενοχωρηθεί καθόλου, σήκωσε τα μάτια στον ουρανό και είπε:- Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, που με απάλλαξες από το φορτίο μου κι από τον κόπο να κατέβω στο χωριό.Τότε ο διάβολος, μην υποφέροντας την αταραξία του Ερημίτη, του πέταξε κατάμουτρα τα πανέρια, φωνάζοντας:- Πάρ’ τα πίσω, παλιόγερε.Ο Ερημίτης τα μάζεψε πάλι και συνέχισε τον δρόμο του. ΜΙΑ μέρα,…

Ο Κύριος « εν δόξη»Ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ ( 1759-1833), ο τόσο προσφιλής αυτός άγιος των Ορθοδόξων, ενισχυόταν στους αγώνες του από τη θεία πρόνοια με πνευματικά οράματα που παρηγορούσαν την ψυχή του. Σαν διάκονος έβλεπε κατά καιρούς στις ακολουθίες τους αγίους αγγέλους να ψάλλουν και να διακονούν μαζί με τους μοναχούς. ‘ Κάποτε’ , διηγείται ο ίδιος, ‘ λειτουργούσα τη Μεγάλη Πέμπτη. Μετά τη μικρή είσοδο και τα αναγνώσματα, είπα, ο ταπεινός, πλάι στο άγιο θυσιαστήριο την εκφώνηση: « Κύριε, σώσον τους ευσεβείς και επάκουσον ημών». Ύστερα βγήκα στην ωραία πύλη και υψώνοντας το οράριο προς το εκκλησίασμα,…

Η μεταστροφή ενός απίστουΑνάμεσα στους αγίους μάρτυρες της Εκκλησίας μας συγκαταλέγεται και ο νεομάρτυρας Αχμέτ ( 17ος αι.). Ήταν Τούρκος και καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Στο σπίτι του είχε δούλες δύο αιχμάλωτες Ρωσίδες, μια νέα και μια ηλικιωμένη. Και οι δύο ήταν ευσεβείς. Η τελευταία συνήθιζε να πηγαίνει στην εκκλησία σε κάθε γιορτή. Εκεί έπαιρνε αντίδωρο και αγιασμό, κι έφερνε απ’ αυτά και στη νέα. Αλλά κάθε φορά που γινόταν αυτό, ο Αχμέτ ένιωθε να βγαίνει από το στόμα της κοπέλας μια υπέροχη ευωδία.-Τί είν’ αυτό που τρως, κι ευωδιάζει το στόμα σου; τη ρωτούσε.-Τίποτα ιδιαίτερο, απαντούσε εκείνη.-Δεν μπορεί. Κάτι…

482- ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ. Ένας άγιος είδε το ακόλουθο όραμα: Περνούσε από μια πόλι, φημισμένη για την ανηθικότητα των κατοίκων της και είδε στα τείχη της ένα διάβολο, που κοιμόταν. Εξακολούθησε την πορεία του και βγήκε έξω στην εξοχή. Εκεί στην ερημιά είδε ένα ασκητή, που γύρω του είχε στρατιά από διαβόλους, που δεν έπαυαν να του επιτίθενται. Παραξενεύθηκε και ζήτησε να μάθη γιατί αυτή η διαφορά. «Σε κείνη την πόλι, του είπε ένας από τους διαβόλους, όλοι είναι δικοί μας και ένας από μας φθάνει για να τους κρατή στην αμαρτία. Για τούτον εδώ υπάρχει δυσκολία. Και μεις…

Η εμφάνισις του Τιμίου Προδρόμου.  Ο ίδιος ο π. Βησσαρίων διηγήθηκε μια εμφάνιση του Τιμίου Προδρόμου δύο χρόνια μετά την αποκάλυψι του θαμμένου ναού στο διονυσιακό μετόχι των Μαριανών Χαλκιδικής:«Μια ημέρα δύο χωριάτες ήλθαν στα παζάρια και ο ένας αγόρασε την φοράδα του άλλου. Εκείνος που την αγόρασε, επήγε εις την εκκλησίαν και επροσκύνησε. Άφησε δε εμπρός εις την εικόνα του Τιμίου Προδρόμου και μερικά χρήματα και μου είπε ν’ ανάψω ένα κερί. Εγώ άναψα το κερί, είδα και τα χρήματα που ήταν αρκετά, δεν τα επήρα, τα άφησα εμπρός εις την εικόνα. Κατά το βράδυ επήγα ν’ ανάψω τα…

Εάν υφαίνεις και ξηλώνεις.  Εάν την ήμερα υφαίνεις, ενώ τη νύχτα ξηλώνεις, ποτέ δεν θα τελειώσεις την ύφανση. Εάν την ημέρα χτίζεις, ενώ τη νύχτα γκρεμίζεις, ποτέ δεν θα τελειώσεις το χτίσιμο. Εάν, λοιπόν, προσεύχεσαι στον Θεό, ενώ πράττεις εκείνο που είναι κακό απέναντι στον Θεό, ποτέ δεν θα μπορέσει η ψυχή σου να τελειώσει ούτε την ύφανση, ούτε το χτίσιμο. (Στοχασμοί περί καλού και κακού, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, σελ. 36).

478- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ. Γνωρίζετε, έλεγε ένας ιεροκήρυκας, ποιο είναι το μεγάλο κατόρθωμα του διαβόλου στην εποχή μας; -Το να κάνη τους ανθρώπους ν’ αρνούνται την ύπαρξί του. 480- ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. Κάποτε δυο κομψευόμενοι νεαροί άπιστοι, ταξιδεύοντας μ’ ένα ατμόπλοιο, είδαν στο κατάστρωμα ένα γέροντα, γνωστό για την πίστι και την άγια ζωή του, και θέλησαν να κάμουν πνεύμα εις βάρος του. Τον πλησίασαν λοιπόν και του είπαν: -Δάσκαλε, έμαθες τα νέα; -Τι νέα; Ρώτησε ο αγαθός γέροντας. -Δεν έμαθες ότι ο διάβολος πέθανε; Τότε ο ευσεβής γέροντας, χωρίς να πειραχθή από την αναίδεια των νέων…

Ο απεγνωσμένος αμαρτωλόςΑνάμεσα στα άνθη της οθωνικής ερήμου, εξαίσιος και ευωδιαστός κρίνος ανεδείχθη ο παπα-Σάββας ο Πνευματικός ( 1821-1908). Πολλές δεκαετίες μετά την οσιακή του κοίμησι οι αγιορείτες έλεγαν : « Εκεί απέναντι, στην Μικρά Αγία Άννα, στην καλύβη της Αναστάσεως, έμενε ο περίφημος πνευματικός παπα- Σάββας», « Από το μονοπάτι αυτό ανέβαιναν τα πλήθη για να εξομολογηθούν στον παπα- Σάββα», « Αυτό το είπε ο παπα-Σάββας», « Τόσα ονόματα μνημόνευε, έτσι λειτουργούσε, έτσι θεράπευε τους δαιμονισμένους ο παπα- Σάββας»κ.α. Θα αναφέρουμε εδώ μια εκδήλωση της ποιμαντικής του δεινότητος. Στο εξομολογητήριο κάποιου πνευματικού ήρθε ένας πολύ βαρειά αμαρτωλός. Άλλος με…

Η ψυχή του οσίου ΑμμούνΜια άλλη φορά πάλι ο Μ. Αντώνιος είδε, σε ώρα προσευχής, την ψυχή του μακαρίου Αμμούν του Νιτριώτου ν’ ανεβαίνη με πολλή δόξα στους ουρανούς και τον μακάρισε. Το όρος που βρισκόταν, απέχει από την Νιτρία, στην οποία εκοιμήθη ο όσιος, διάστημα δεκατριών ημερών!(Βίος οσίου Αντωνίου) (Χαρίσματα και χαρισματούχοι, Ι.Μ.Παρακλήτου, τόμος α΄, σελ. 63)