"Ο Γέροντας δεν κατέκρινε κανέναν για την ιδεολογία του" Βασικό χαρακτηριστικό του ήταν το ότι δεχόταν τους πάντες. Δεχόταν και τους αρνητές και τους άθεους. Και γκουρού ακόμη δεχόταν, χωρίς να κατακρίνει κανέναν για την ιδεολογία του. Σ' όλους, όμως, τόνιζε ότι η αλήθεια βρίσκεται στο Χριστό και στην Ορθόδοξη πίστη. Η αποδοχή αυτή, που ήταν από τα μεγάλα χαρακτηριστικά του Γέροντος Πορφυρίου - το να δέχεται, δηλαδή, τους πάντες και τα πάντα- ήταν απλούστατα αντιγραφή του τρόπου του Θεού απέναντί μας, προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι, να καθαρισθούμε και να προχωρήσουμε στη σωτηρία. Αυτή ήταν η πρακτική του Γέροντος Πορφυρίου.…

"Με την κατάκριση σπρώχνουμε τον αδελφό μας πιο χαμηλά" Αμφέβαλλα αν είχα τηρήσει σωστή στάση σ' ένα περιστατικό και του το ανέφερα. Του είπα: Γέροντα, μιά Κυριακή πρωί, μετά τη Θεία Λειτουργία, βρισκόμουν προσκεκλημένος σε σπίτι πνευματικού αδελφού. Είχαν στήσει ψησταριά στην αυλή και έψηναν κρέας. Κάποια στιγμή, ανέλαβα κι εγώ να βοηθήσω κι ενώ τακτοποιούσα τα αναμμένα κάρβουνα, ο γιός τους, μαθητής Λυκείου, που την ώρα εκείνη πότιζε λουλούδια, έστρεψε το λάστιχο πάνω στη φωτιά. Δεν ξέρω γιατί το έκανε: Από λάθος, από φιλοπαίγμονα διάθεση, από επίδειξη προκλητικής επαναστατικότητας; Άγνωστο. Πάντως πετάχθηκαν στάχτες και νερά επάνω στο κουστούμι μου.…

478. Να είσαι ζηλωτής της αγάπης. Όλα θα παρέλθουν, η αγάπη όμως θα μείνη στον αιώνα, όπως και ο Θεός, που είναι Αγάπη. 479. Ο λόγος στα στόματα μερικών είναι πνεύμα και ζωή, ενώ στα στόματα άλλων είναι γράμμα νεκρό (κατά την προσευχή και το κήρυγμα). «Τὰ ρήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν» (Ιω. στ’ 63). Έτσι πρέπει να είναι και τα δικά μας λόγια, εφ’ όσον είμαστε εικόνες του Θεού και Λόγου. 480. Ο πατέρας και η μητέρα θεωρούν ως φυσικό και αναγκαίο να δίνουν στα παιδιά τους την καθημερινή τροφή. Δεν τους δίνουν αντί…

152.«Η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου» (Ματθ. κ’ 20) «Σαλώμη» (Μαρ. ιε’ 40).   Η Σαλώμη ήταν στενή συγγενής της Θεοτόκου. «Κατά την γνώμην τινών εκ των ερμηνευτών ήτο αδελφή της Παρθένου» (ΥΜ, 377) . Η Σαλώμη, όπως φαίνεται από τα ιερά κείμενα, είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο με τη Θεοτόκο και τον Ιησού. Δύο από τα παιδιά της, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης έγιναν μαθηταί του Κυρίου (Ματθ. δ' 21 22) . Και η ίδια έγινε μαθήτρια του Ιησού που τον ακολουθούσε στις περιοδείες του και τον διακονούσε μαζύ με άλλες γυναίκες (Ματθ. κζ' 55 - 56. Λουκ. η' 2 - 3)…

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα. Όπως, όταν πάη κάποιος, ας υποθέσουμε, στο εξωτερικό για έναν χρόνο, οι δικοί του στενοχωριούνται, γιατί θα τον αποχωρισθούν για έναν χρόνο, ή αν λείψη δέκα χρόνια, έχουν στενοχώρια για τον αποχωρισμό των δέκα χρόνων, έτσι πρέπει να βλέπουν και τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον θάνατο. Αν πεθάνη, ας υποθέσουμε, κάποιος και οι δικοί του είναι ηλικιωμένοι, να πουν: «Μετά από καμμιά δεκαπενταριά χρόνια θα ανταμώσουμε». Αν είναι…

«Ούτε θα μείνει ποτέ αργός (ο πιστός), ή θα καταφρονήσει κάτι, έστω ευτελέστατο και ελάχιστο· αντιθέτως, κάνοντας και πράττοντας τα πάντα θεαρέστως, θα μείνει αμέριμνος για όλα και σ’ όλον τον βίο. Υπάρχει μέριμνα άπρακτη και πράξη αμέριμνη, όπως και αντιστρόφως υπάρχει αμεριμνησία έμπρακτη και αργία περίφροντις. Αυτές τις καταστάσεις δήλωσε και ο Κύριος με τους λόγους του· την μεν μία στο χωρίο, «ο πατήρ μου εργάζεται έως τώρα και εγώ επίσης εργάζομαι», και πάλι, «να εργάζεσθε όχι για την φθειρομένη βρώση, αλλά για την διατηρουμένη στην αιώνια ζωή», θέλοντας με αυτά όχι να απαγορεύσει την εργασία αλλά να μας…

«[ο Συμεών αναφέρει στον Πατριάρχη ότι δεν θα υποχωρήσει διότι για αυτόν ήταν θέμα πίστης η τιμή στον όσιο Συμεών τον Ευλαβή, τον Πνευματικό του]· Θέλησε λοιπόν κατά το θείο λόγιο να διδάσκης, ακολουθώντας τους προγενεστέρους αγίους πατέρες, και θα σε δεχθούμε ως ομότροπο των αποστόλων και θα γίνουμε χώμα και στάχτη κάτω από τα άγια πόδια σου, και το να πατούμαστε από σε, όπως έγραψα προηγουμένως, θα το θεωρήσουμε αγιασμό. Όχι μόνο δε αυτό, αλλά θα φυλάξουμε και τις εντολές σου μέχρι θανάτου και συ θα μας υπεραγαπήσης ως δούλους και ευγνώμονες μαθητάς του Χριστού και θα μας υπερεπαινέσης…

429. Μην περιφρονείς κανέναν άνθρωπο, όσο φτωχός και αν είναι, αλλά να συμπεριφέρεσαι με σεβασμό και στοργή στον καθένα, ιδιαίτερα δε στον φτωχό, γιατί όλοι είναι μέλη του Χριστού. Τι εύκολο θα έπρεπε να ήταν το να ζούμε με ακακία και αγάπη! Και όμως, η αχρειωμένη καρδιά μας το κάνει τόσο δύσκολο. Σε κάθε βήμα μας, καραδοκεί και ένα πρόσχημα για να εμπνεύσει έχθρα προς τον αδελφό μας. 430. Κύριε, είμαι το σκεύος σου. Γέμισέ με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Χωρίς εσένα, είμαι κενός από κάθε αρετή ή μάλλον, γεμάτος από κάθε κακία. Κύριε, είμαι η κιβωτός σου. Μη…

136. «κατώκησεν εις πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ» (Ματθ. β' 23). Η Αγία Οικογένεια, μετά την επιστροφή της από την Αίγυπτο, εγκαταστάθηκε και πάλι στη Ναζαρέτ. Πόσα μεγάλα και θαυμαστά είχαν συμβή εν τω μεταξύ! Η γέννησις του Ιησού, η προσκύνησις των ποιμένων, η επίσκεψις των Μάγων, η φυγή στην Αίγυπτο... Και τώρα πάλι στη Ναζαρέτ!Η ζωή μας δεν μπορεί να είναι σε συνεχή έξαρσι. Δεν μπορούμε να ζούμε συνεχώς στις κορυφές. Η ζωή συνήθως είναι μια προσγείωσις ή καλύτερα, μια συνεχής εναλλαγή προσγειώσεων και απογειώσεων. Το θέμα είναι ότι και τις δυο αυτές φάσεις πρέπει να τις ζούμε εν Θεώ και…

Έλεγε σε κάποιον παιδίατρο:-Πώς εξετάζεις τα παιδιά; -Έτσι...-Άκουσε να σου πώ. Την ώρα που εξετάζεις το κάθε παιδάκι, θα κάνεις μέσα σου ένθερμη προσευχή με αγάπη: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον δούλο σου"(Και λέγοντας αυτά έπαιρνε βαθιά εισπνοή, άνοιγε τα χέρια του).Να έτσι, με ανοιχτή καρδιά θα παρακαλείς για το κάθε παιδάκι. Είναι μία ψυχούλα που έστειλε ο Θεός στα χέρια σου.Και καθώς θ' ακουμπάς το χέρι σου στο κεφαλάκι του, και θα προσεύχεσαι ένθερμα μέσα σου, η χάρη του Θεού θα μεταγγίζεται στην ψυχούλα του παιδιού. Όλα αυτά μυστικά. Δε θα καταλαβαίνουν τίποτα οι άλλοι. Θα τους δίνεις τα…