ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
«Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο: εκείνοι που παίρνουν τα εύσημα και εκείνοι που πραγματικά κάνουν τη δουλειά. Λάβετε υπ’ όψη τη συμβουλή μου και ακολουθήστε τους δεύτερους»(Μαχάτμα Γκάντι) «Όταν ήμουνα μικρός, ο πατέρας μου πήγε στην Αμερική να δουλέψει στη διώρυγα του Παναμά. Μικρός εγώ, φτωχοί οι γονείς μου. Η μητέρα μου με έστειλε σε ένα κατάστημα στη Χαλκίδα. Ήταν εκεί και άλλα δύο παιδιά. Όλοι διατάζανε εμένα και εγώ έτρεχα παντού.Ό,τι μου λέγανε, εγώ το έκανα χωρίς να πονηρεύομαι. Κι αυτό μου βγήκε σε καλό. Μια μέρα που σκούπιζα το κατάστημα, είχαν χυθεί μερικά σπυριά καφέ άλεστα.…
«Κάποτε ο Σβάϊτσερ, ο μεγάλος αυτός ανθρωπιστής γιατρός, που διέθεσε τη ζωή του στην υπηρεσία των μαύρων αδελφών, έκανε μια χειρονακτική εργασία μέσα στο νοσοκομείο που ο ίδιος είχε ιδρύσει για τους πονεμένους αδελφούς του.Εκεί που δούλευε ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου μελαμψού που φορούσε άσπρο κουστούμι. Και εκείνος του απάντησε. «Δεν είμαι, κύριε, χαμάλης. Είμαι διανοούμενος».Πού να ‘ξερε όμως ο δυστυχής πως ο χαμάλης που ζητούσε τη βοήθειά του ήταν κι αυτός διανοούμενος…» Ο εγωισμός φέρνει ζημιές«-Γέροντα, είμαι πολύ απρόσεχτη, όλο ζημιές κάνω.-       Φαίνεται, θα υπάρχει μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Επειδή ο Θεός σε αγαπάει, λειτουργούν οι…
«Η πέτρα που κυλάει, μούχλα δεν πιάνει» (Ελληνική παροιμία)«Να μη θεωρούμε την εργασία ως ντροπή, αλλά την αργία και την τεμπελιά… Μόνον η αμαρτία είναι ντροπή, και αυτήν την γεννάει συνήθως η αργία. Και δεν γεννάει μόνον μία ή δύο ή τρεις αμαρτίες, αλλά όλη μαζί την κακία. Γι αυτό και κάποιος σοφός, για να δείξει ότι η αργία διδάσκει όλη την κακία, μιλώντας για δούλους λέει, «ανάθεσέ του δουλειά, για να μην μένει αργός» (Σοφία. Σειράχ 33,28).Ό,τι δηλαδή είναι το χαλινάρι για το άλογο, το ίδιο είναι η εργασία για τη δική μας φύση. Η απασχόληση με την εργασία…
Διαφορές εργατικού και τεμπέλη:- Ο εργατικός είναι πάντα ένα μέρος της λύσης. Ο τεμπέλης είναι πάντα ένα μέρος του προβλήματος.- Ο εργατικός έχει πάντα ένα πρόγραμμα. Ο τεμπέλης έχει πάντα μια δικαιολογία.- Ο εργατικός λέει: «Θα το κάνω». Ο τεμπέλης λέει: «Δεν είναι δουλειά δική μου».- Ο εργατικός βλέπει μια λύση σε κάθε πρόβλημα. Ο τεμπέλης βλέπει ένα πρόβλημα σε κάθε λύση.- Ο εργατικός λέει: «Μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά δεν είναι αδύνατο». Ο τεμπέλης λέει: Μπορεί να φαίνεται εύκολο, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο».Από τους δύο αυτούς, ο νικητής στη ζωή είναι πάντα ο εργατικός. «Πόσες φορές δεν ρωτά ο άνθρωπος,…
Η   Όλγα. Επάγγελμα, προσφορά και αγιότητα! «Πολύ συγκινητική είναι η ιστορία της Όλγας, που ήταν και αυτή πνευματικό παιδί του γέροντα. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και σπούδασε στο περίφημο Ινστιτούτο Σμόλνι. Οι γονείς της ήταν πολύ πιστοί. Η μητέρα της πέθανε νέα και ο πατέρας ξαναπαντρεύτηκε. Αλλά και η μητριά της ήταν και αυτή πολύ πιστή και καλή γυναίκα.Η Όλγα αγαπούσε πολύ το Θεό και τον παρακαλούσε να της δείξει ποιόν δρόμο ν’ ακολουθήσει. Γνωρίστηκε μ’ έναν νέο και αποφάσισαν να παντρευτούν. Λίγο πριν από την τελετή του γάμου όμως και ενώ όλοι περίμεναν τον γαμπρό στην εκκλησία, αυτός είδε…
«Κάποιος ρώτησε το Σωκράτη, ποιο επάγγελμα νομίζει ότι είναι το καλύτερο και απάντησε: Αυτό που πράττει το καλό»Ξενοφώντα (Απομν. Γ, ΙΧ,14) «Η εργασία κατά τη χριστιανική διδασκαλία δεν είναι μόνο μέσο αυτοσυντήρησης, αλλά έχει και κοινωνικό σκοπό. Δεν αποβλέπει στην ιδιοποίηση πλούτου, αλλά στην άσκηση αγάπης. Υπάρχει μάλιστα και ακόμη πιο υψηλός σκοπός στην εργασία. Όπως η αγάπη κορυφώνεται στη θυσία για τον πλησίον, έτσι και η εργασία βρίσκει τον ύψιστο σκοπό της στην εξυπηρέτηση του πλησίον με πλήρη αυταπάρνηση. Ο Μέγας Αντώνιος ουδέποτε θέλησε να κάνει κάτι που να ωφελεί τον εαυτό του περισσότερο από τον πλησίον του, γιατί πίστευε…
«Παρακάλα το Θεό, σαν τα πάντα να εξαρτώνται απ’ αυτόν και δούλευε, σαν όλα να εξαρτώνται από σένα»«Κάνε τη δουλειά σου προσευχή και την προσευχή δουλειά σου» (ιερός Αυγουστίνος)«Qui laborat, orat». (= όποιος εργάζεται, προσεύχεται) (Βενεδικτίνοι μοναχοί) «Πώς εσείς Σεβασμιώτατε, ρώτησε κάποτε με απορία ένας πολιτευόμενος έναν επίσκοπο, πώς εσείς κατορθώνετε να έχετε τέτοια δράση και να προφθάνετε σε όλα, αφού κάνετε τόση ώρα προσευχή κάθε μέρα»; «Προσθέσετε και εσείς, του απάντησε και εκείνος, μια μόνη ώρα προσευχής στην ημέρα σας και θα δείτε ότι θα κάνετε καλύτερη και περισσότερη εργασία». «Ο άγιος Αββάς Αντώνιος, διαμένοντας κάποτε στην έρημο, βρέθηκε σε ακηδία…
« Όποιος λοιπόν ασκείται στην πνευματική ζωή, πρέπει να αναλαμβάνει και τα ευτελέστερα (τα πιο ταπεινά) έργα με πολύ ζήλο και προθυμία, γνωρίζοντας ότι εκείνο που γίνεται για το Θεό δεν είναι μικρό, αλλά μεγάλο, πνευματικό και άξιο των ουρανών, και ελκύει για μας τις ουράνιες αμοιβές. Ακόμη και αν χρειαστεί να συνοδεύει ο ασκητής ζώα που μεταφέρουν αγαθά για τις κοινές ανάγκες της Μονής, δεν πρέπει να αντιταχθεί, αφού σκεφθεί τους αποστόλους που υπάκουσαν πρόθυμα στον Κύριο, όταν τους διέταξε να φέρουν το πουλάρι (το μικρό όνο), και αφού συλλογισθεί ότι και αυτοί για τους οποίους δεχόμαστε τη φροντίδα…
«Ο καθένας λοιπόν πρέπει να προσέχει τη δική του εργασία και να φροντίζει γι’ αυτή με όλη του τη καρδιά και να την ασκεί, σαν να εποπτεύει ο Θεός, με άψογο τρόπο, με ακούραστη προθυμία και ιδιαίτερη επιμέλεια, ώστε να έχει θάρρος να λέει πάντοτε: «Να, όπως τα μάτια των δούλων είναι προσηλωμένα στα χέρια των κυρίων τους, περιμένοντας αγαθά, έτσι και τα δικά μας μάτια είναι στραμμένα με εμπιστοσύνη στον Κύριο και Θεό μας, έως ότου μας σπλαχνιστεί και μας ελεήσει».Δεν είναι ορθό επίσης να πηγαίνει άλλοτε στην μία εργασία και άλλοτε στη άλλη. Γιατί και από τη φύση…
«Πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε όχι μόνο τον πλησίον μας, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας. Έχουμε την τάση με πολλή ευκολία να θεωρούμε σαν αληθινό εαυτό μας όλα όσα μας αρέσουν σε αυτόν, ενώ όλα εκείνα που εμείς και οι άλλοι του βρίσκουμε άσχημα, τα θεωρούμε τυχαία. Εδώ ταιριάζει να θυμηθούμε μια σελίδα από την αλληλογραφία του Ρώσου στάρετς Μακαρίου της Όπτινα. Είναι από τα γράμματα που αντάλλαξε με έναν έμπορο της Πετρούπολης: «Η οικονόμος μου έφυγε και οι φίλοι μου με συμβούλεψαν να πάρω στη θέση της ένα κορίτσι από το χωριό. Εσείς τι θα λέγατε να…
Σελίδα 8 από 8

custom image (2)

img025