Η   Όλγα. Επάγγελμα, προσφορά και αγιότητα!
«Πολύ συγκινητική είναι η ιστορία της Όλγας, που ήταν και αυτή πνευματικό παιδί του γέροντα. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και σπούδασε στο περίφημο Ινστιτούτο Σμόλνι. Οι γονείς της ήταν πολύ πιστοί. Η μητέρα της πέθανε νέα και ο πατέρας ξαναπαντρεύτηκε. Αλλά και η μητριά της ήταν και αυτή πολύ πιστή και καλή γυναίκα.
Η Όλγα αγαπούσε πολύ το Θεό και τον παρακαλούσε να της δείξει ποιόν δρόμο ν’ ακολουθήσει. Γνωρίστηκε μ’ έναν νέο και αποφάσισαν να παντρευτούν. Λίγο πριν από την τελετή του γάμου όμως και ενώ όλοι περίμεναν τον γαμπρό στην εκκλησία, αυτός είδε το πιστόλι του αδερφού του στο τραπέζι και από απροσεξία αυτοπυροβολήθηκε! Έτσι, αντί για γάμος έγινε κηδεία.
Η Όλγα λυπήθηκε πολύ. Δεν είχε όρεξη να φάει ούτε μπορούσε να κοιμηθεί. Τελικά προσβλήθηκε από φυματίωση και όλοι περίμεναν αργά ή γρήγορα το μοιραίο. Όμως με τις πρεσβείες της αγίας Παρασκευής, που της εμφανίστηκε δύο φορές, θεραπεύτηκε. Η αγία της είπε μάλιστα ότι δεν πρόκειται να ξαναρρωστήσει και την έστειλε στο γέροντα, που ζούσε τότε στη Λαύρα.
Διηγήθηκε τα θλιβερά της ζωής της και στο τέλος τον ρώτησε αν είναι θέλημα Θεού να γίνει μοναχή. Ο γέροντας της είπε:
- Αν σου δώσω ευλογία να γίνεις μοναχή, μπορεί να σε κάνουν ηγουμένη, γιατί είσαι μορφωμένη. Επειδή όμως είσαι πολύ συμπονετική, όλη την περιουσία του μοναστηριού θα την μοιράσεις στους φτωχούς και αντί να σου κάνουν υπακοή, θα κάνεις εσύ στις αδελφές. Αν πάλι γίνεις μοναχή, η ζωή εκεί θα είναι σκληρή και η υγεία σου δεν θ’ αντέξει… Γι’ αυτό να γίνεις εισπράκτορας στο τραμ! Όλοι θα σε ξέρουν και θα σε συμβουλεύονται. Θα μετράς πόσα εισιτήρια πούλησες και το βράδυ θα κάνεις μια μετάνοια για τον καθένα απ’ αυτούς που έδωσες τα εισιτήρια και θα προσεύχεσαι στο Θεό να τους σώσει. Να ξέρεις ότι πολλοί άνθρωποι θα σωθούν με τις προσευχές σου, φτάνει να σηκώσεις το σταυρό σου μέχρι το τέλος.
Η Όλγα δέχτηκε χωρίς αντίρρηση. Έκανε αδιάκριτη υπακοή στη φαινομενικά τόσο παράξενη αυτή εντολή του γέροντα. Μέχρι να συνταξιοδοτηθεί δούλευε εισπράκτορας και με τη χάρη του Θεού πολλοί άνθρωποι βοηθήθηκαν και παρηγορήθηκαν κοντά της. Έλαβε δε και από το Θεό το προορατικό χάρισμα.
Η ζωή της ήταν μια θυσία για τους άλλους. Στις φοβερές μέρες της πολιορκίας του Λένινγκραντ, η Όλγα έσωσε πολύ κόσμο από την πείνα. Έχοντας πολλούς γνωστούς αξιωματικούς και άλλους εύπορους μάζευε τρόφιμα ακόμη και αποφάγια και τα μοίραζε στους πεινασμένους. Προσευχόταν και έκανε μετάνοιες για όλους αυτούς, καθώς και για τη σωτηρία της πόλης.
Έχοντας βαθιά πίστη στο Θεό και στην ευχή του γέροντα ουδέποτε λάβαινε προφυλάξεις στις αεροπορικές επιδρομές. Ποτέ δεν πήγε να κρυφτεί στο καταφύγιο και όταν τη ρωτούσαν έλεγε:
- Ο γέροντας ξέρει πού θα πέσει η βόμβα.
Κάποτε μάλιστα έπεσε μια βόμβα στο πρώτο βαγόνι του τραμ ενώ η ίδια βρισκόταν στο δεύτερο και δεν έπαθε τίποτα. Συνέχισε να δουλεύει στο τραμ και μετά τον πόλεμο και δεν σταμάτησε να βοηθάει τους ανθρώπους μέχρι το θάνατό της. Σήκωσε πράγματι το σταυρό της ως το τέλος με συνέπεια και πνεύμα υπακοής.
Εξήντα μέρες πριν από το θάνατό της σταμάτησε να τρώει. Η μοναδική της τροφή ήταν τα Άχραντα Μυστήρια, ο άρτος της ζωής. Εκοιμήθη εν Κυρίω το 1957 και στην κηδεία της προσήλθαν χιλιάδες άνθρωποι!
(Ο Στάρετς Σεραφείμ της Βύριτσα, αρχ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου σελ. 255-256)