Η ειρήνη είναι θείο δώρο που χορηγείται πλουσιοπάροχα σ' όσους συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα. Η ειρήνη είναι φως και φεύγει από την αμαρτία που είναι σκοτάδι. Ένας αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει. Να αγωνίζεστε κατά της αμαρτίας και να μη σας ταράζει η εξέγερση των παθών μέσα σας. Αν στην πάλη μαζί τους νικήσεις, το ξεσήκωμα των παθών έγινε για σένα αφορμή νέας χαράς και ειρήνης. Αν νικηθείς - ο μη γένοιτο - τότε γεννιέται θλίψη και ταραχή. Αν πάλι, μετά από σκληρή μάχη, επικρατήσει προς στιγμήν η αμαρτία, αλλά εσύ επιμείνεις στον αγώνα, τότε…

251. «αξίωσόν με μέχρι τελευταίας μου αναπνοής»   Το χαρακτηριστικό στην ευχή αυτή της Θείας Ευχαριστίας είναι ότι ο πιστός ζητάει τον ισόβιο αγιασμό του από την Παναγία. Ειδικώτερα ζητάει τη δυνατότητα και τη χάρι της συμμετοχής στο μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας «μέχρι τελευταίας του αναπνοής». Η ευχή αυτή είναι αντιπροσωπευτική της ορθοδόξου πνευματικότητος. Ο πιστός στρατιώτης του Χριστού θέλει να μείνη πιστός στις επάλξεις του αγιασμού «μέχρι τελευταίας αναπνοής». Γνωρίζει όμως την προσωπική του αδυναμία. Γι' αυτό δεν λέει πολλά πράγματα για τον εαυτό του. Δεν υπόσχεται ότι θα μείνη πιστός μέχρι τέλους. Αναθέτει στην Παναγία την πραγμάτωσι του…

188. «πώς ν’ αναπαραστήσω... το πρόσωπό σου, το χαριτωμένο;»    Η Θεοτόκος με την ουσιαστική συμμετοχή της στην αγιοπνευματική και χαρισματική ζωή της Εκκλησίας επέτυχε τον προσωπικό της εξαγιασμό. Ο εξαγιασμός αυτός εκάλυψε ολόκληρη την παρθενική της ύπαρξι και το πνεύμα και το σώμα. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, στον Α' λόγο του στο Γενέσιο της Θεοτόκου κάνει μια περιγραφή του εξαγιασμού αυτού, παρουσιάζοντας την κατάστασι του αγιασμού και της χάριτος, στην οποία είχε φθάσει το πνεύμα και το σώμα (ένα ένα μέλος του ξεχωριστά) της Θεομήτορος. Σε μια σειρά σημειωμάτων θα δούμε και θα εμβαθύνωμε στην ωραία αυτή περιγραφή. …

485. Όποιοι άγγιζαν τα ενδύματα του Σωτήρος, θεραπεύονταν (όπως η αιμορροούσα γυναίκα). Γιατί θεραπεύονται και όσοι χρησιμοποιούν με πίστι νερό του Αγιασμού; Γιατί, ο Σταυρός που βυθίσθηκε σ’ αυτό το νερό, έχει τη δύναμι του Σωτήρος μας. Όπως τα ενδύματα του Χριστού είχαν διαποτισθή από τη ζωή του, έτσι και το νερό του Αγιασμού, όπου ο ζωοποιός Σταυρός βυθίσθηκε, έχει και αυτό τη ζωή του Κυρίου και γίνεται ιαματικό. 486. Τίποτε δεν είναι πλησιέστερο σ’ εμάς από τον Θεό. Είναι ο Θεός των καρδιών, των αληθινών καρδιών. Και η καρδιά είναι ό,τι πλησιέστερο σ’ εμάς. Είναι ολόκληρος ο άνθρωπος, «ο…

Ανάληψιςανέβασε τον άνθρωπο στα ουράνια Κάθισε το Χριστό στα δεξιά του. Άραγε ποιος λόγος μπορεί να παραστήσει το γεγονός; Τον άνθρωπο, τον γήινο, τον αφωνότερο κι από τα ψάρια, αυτόν, που κατάντησε παιχνίδι των δαιμόνων, κοίταξε που τον ανύψωσε. Πραγματικά είναι ανυπέρβλητο το μέγεθος της δυνάμεως Του. Πρόσεξες που τον ανέβασε; «Στα επουράνια». Ε.Π.Ε. 20,472 ανεβήκαμε οι ανάξιοι Εμείς οι ανάξιοι και για τη γη, ανεβήκαμε σήμερα στους ουρανούς. Δεν ήμασταν άξιοι να εξουσιάζουμε στη γη, κι όμως ανεβήκαμε στη βασιλεία των ουρανών. Ξεπεράσαμε τους ουρανούς. Αγγίξαμε το θρόνο του Θεού. Ε.Π.Ε. 36,208 μετέωρος μεταξύ ουρανού και γης Πρόσεχε, που…

211. Για ποιο λόγο ο Κύριος προσθέτει ημέρες και χρόνια στην ύπαρξί μας; Για να προχωρήσουμε βαθμιαία στο καλό, για να απαλλαγούμε βαθμιαία από τις ατέλειες μας, για να γίνουμε πιο απλοί. Για να γίνουμε άκακοι σαν πρόβατα, απλοί σαν παιδιά. Για να απαλλαγούμε από την έλξι των γήινων αγαθών. Για να στρέψουμε ολοκληρωτικά την καρδιά μας στον Θεό. Για να τον αγαπάμε με όλο το είναι μας. Για να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Ας παρακαλούμε λοιπόν τον Κύριο να μας χαρίζη απλότητα καρδιάς. Ας τον παρακαλούμε να μας κάνη ικανούς να διώχνουμε το κακό από…

Ο κιθαρωδός ΙβάνΜε την ευλογία του π. Ιωάννου της Κρονστάνδης ο περίφημος μουσικός Αγρένεφ Σλαβιάνσκυ και η χορωδία του θα έδιναν ένα κοντσέρτο στην Κρονστάνδη, υπέρ των οικογενειών του πληρώματος του πολεμικού « Ρουσάλκα», που είχε καταστραφή.Ο π. Ιωάννης, με την ευκαιρία αυτή, εξέφρασε την επιθυμία να ψάλη η φημισμένη χορωδία και στην θεία λειτουργία. Έψαλαν τόσο ωραία, που τους ξανακάλεσε. Τότε, την δεύτερη φορά, έγινε η θαυματουργική θεραπεία του τυφλού κιθαρωδού Ιβάν.«Μετά την θεία λειτουργία», διηγείται ο Αγρένεφ, «παρεκάλεσα τον πρωθιερέα να ευλογήση την οικογένεια μου και τους χορωδούς. Μετά την ακολουθία της παρακλήσεως και του αγιασμού, πλησιάσαμε όλοι…

Η μεταστροφή ενός απίστουΑνάμεσα στους αγίους μάρτυρες της Εκκλησίας μας συγκαταλέγεται και ο νεομάρτυρας Αχμέτ ( 17ος αι.). Ήταν Τούρκος και καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Στο σπίτι του είχε δούλες δύο αιχμάλωτες Ρωσίδες, μια νέα και μια ηλικιωμένη. Και οι δύο ήταν ευσεβείς. Η τελευταία συνήθιζε να πηγαίνει στην εκκλησία σε κάθε γιορτή. Εκεί έπαιρνε αντίδωρο και αγιασμό, κι έφερνε απ’ αυτά και στη νέα. Αλλά κάθε φορά που γινόταν αυτό, ο Αχμέτ ένιωθε να βγαίνει από το στόμα της κοπέλας μια υπέροχη ευωδία.-Τί είν’ αυτό που τρως, κι ευωδιάζει το στόμα σου; τη ρωτούσε.-Τίποτα ιδιαίτερο, απαντούσε εκείνη.-Δεν μπορεί. Κάτι…

στη σάρκωσι και ανάληψι Ονομάζει Άγια των Αγίων τον ουρανό και το ίδιο το καταπέτασμα του ουρανού, και τή σάρκα Του, πού εισέρχεται στο εσώτερο του καταπετάσματος, δηλαδή, μέσω του καταπετάσματος της σάρκας Του. Ε.Π.Ε. 24,562 ο ουρανός Κατασκευάστηκαν έτσι (στην πρώτη σκηνή), για να μάθουμε, ότι τα Άγια των Αγίων, δηλαδή, ο ουρανός, είναι ακόμα άβατος. Ας μη νομίζουμε, λοιπόν, πώς επειδή δεν εισερχόμαστε σ’ αυτόν, δεν υπάρχει, αφού ούτε στα Άγια εισήλθαμε. Ε.Π.Ε. 24,568 «Άγια τοις κυσί» Με δέοςΑς τ’ ακούσουν αυτά όσοι διασύρουν το κήρυγμα, όσοι δηλαδή, αδιακρίτως αποκαλύπτουν τους μαργαρίτες και το δόγμα σ’ όλους και…

ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ιστορία διαβάζομε στη βιογραφία του Οσίου Μακαρίου του Αιγυπτίου:Ένας άσωτος νέος στην Αλεξάνδρεια γοητεύτηκε από την ομορφιά μιας παντρεμένης γυναίκας, που ήταν παράδειγμα τιμιότητας και σωφροσύνης. Επειδή κατάλαβε πως ήταν αδύνατον να την παρασύρη στα δίχτυα του με άλλο τρόπο, πήγε σ’ ένα μάγο και του έταξε πολλά χρήματα, αν κατώρθωνε με τη σκοτεινή του τέχνη να τη φέρη στο σκοπό του. Ούτε έτσι όμως κατάφερε αυτό που ήθελε. Ο μάγος τότε, από εκδίκησι, έκανε να φαίνεται η νέα στα μάτια των ανθρώπων σαν φοράδα. Έτσι τη βρήκε ο άνδρας της ένα βράδυ που γύρισε από τη δουλειά…