στη σάρκωσι και ανάληψι
Ονομάζει Άγια των Αγίων τον ουρανό και το ίδιο το καταπέτασμα του ουρανού, και τή σάρκα Του,
πού εισέρχεται στο εσώτερο του καταπετάσματος, δηλαδή, μέσω του καταπετάσματος της σάρκας Του.
Ε.Π.Ε. 24,562
ο ουρανός
Κατασκευάστηκαν έτσι (στην πρώτη σκηνή), για να μάθουμε, ότι τα Άγια των Αγίων,
δηλαδή, ο ουρανός, είναι ακόμα άβατος.
Ας μη νομίζουμε, λοιπόν, πώς επειδή δεν εισερχόμαστε σ’ αυτόν, δεν υπάρχει, αφού ούτε στα Άγια εισήλθαμε.
Ε.Π.Ε. 24,568
«Άγια τοις κυσί»
Με δέος
Ας τ’ ακούσουν αυτά όσοι διασύρουν το κήρυγμα, όσοι δηλαδή, αδιακρίτως αποκαλύπτουν τους μαργαρίτες
και το δόγμα σ’ όλους και ρίχνουν τα άγια στα σκυλιά και τους χοίρους,
όσοι χρησιμοποιούν ανωφελείς συλλογισμούς.
Ε.Π.Ε. 18,172
Αγιασμός
ψυχής και σώματος
Ν’ αγιάσης την ψυχή σου, ν’ αγιάσης και το σώμα σου, έχοντας διαρκώς τα λόγια της Γραφής στην καρδιά σου και στη γλώσσα σου.
Αν η αισχρολογία καταλερώνει και προκαλή τους δαίμονες, είναι ολοφάνερο,
ότι η πνευματική ανάγνωσις αγιάζει και προσελκύει τη χάρι του αγίου Πνεύματος.
Διότι οι Γραφές είναι θεία τραγούδια.
Ε.Π.Ε. 13,274
πώς γίνεται;
Να σας αγιάζη με το Πνεύμα το Άγιον.
Και μαζί με το Πνεύμα το Άγιον απαιτείται «πίστις αλήθειας».
Αυτά εξασφαλίζουν τη σωτηρία μας, καθόλου τα κατορθώματά μας.
Πίστις αληθινή χρειάζεται και αγιασμός του Αγίου Πνεύματος.
Ε.Π.Ε. 23,74
απ’ την πίστι
«Τον αγιασμόν η πίστις ποιεί»
Ε.Π.Ε. 24,462
(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, Τόμος Α΄, σελ. 61-63)