Ματθαίου ιγ' 1 Ο Ιησούς άλλοτε περπατούσε κι άλλοτε καθόταν στην ακροθαλασσιά. Έμενε μόνος. Σιωπούσε. Άφινε το βλέμμα του να χαθή στον ορίζοντα της θάλασσας και τουρανού ενώ ο αργαλειός της σκέψεώς του δούλευε. Δεν γνωρίζομε τί ένοιωθε ο Ιησούς τις στιγμές αυτές. Σε κανένα ποτέ δεν μίλησε γι’ αυτές.Ο Ιησούς δεχόταν συνεχώς και κατ’ ευθείαν την αποκάλυψι του Θεού για όλα και για το κάθε τί που του συνέβαινε. Ο Ίδιος είχε ομολογήσει για τις στιγμές αυτές, ότι «ουκ ειμί μόνος. Ο Πατήρ μετ’ εμού εστί».Όλες οι στιγμές της ζωής του Χριστού, ιδίως κοντά στη θάλασσα ή μέσα στη…

   «Λέγεται ο Πατέρας πηγή και φως… Και ο Υιός επίσης λέγεται σε σχέση με την πηγή ποταμός… ενώ σε σχέση με το φως λέγεται απαύγασμα [=ακτινοβολία]… Αφού λοιπόν ο Πατέρας είναι φως, ενώ ο Υιός απαύγασμά του, μπορούμε να βλέπουμε και στον Υιό το άγιο Πνεύμα, με το οποίο φωτιζόμαστε… Όταν όμως φωτιζόμαστε μέσω του Αγίου Πνεύματος, ο Χριστός είναι αυτός που φωτίζει μέσω αυτού…    Και πάλι, επειδή είναι πηγή ο Πατέρας και ο Υιός ονομάζεται ποταμός, λέγεται ότι πίνουμε εμείς το άγιο Πνεύμα· διότι έχει γραφτεί ότι «όλοι εμείς ποτιστήκαμε με ένα Πνεύμα» (Α΄Κορ. 12,13). Ποτιζόμενοι όμως…

Ας γίνει λοιπόν και σ’ αυτό οδηγός μας ο Δαβίδ κι ας πάρει συγχορευτή του τον Απόστολο. Γιατί στον ψαλμό αυτόν, που η αρχή του μας προσφέρει την αγαλλίαση για τον Κύριο λέγοντας, «ελάτε να υψώσομε φωνές αγαλλίασης στον Κύριο», δεν οδηγούμαστε μ’ αυτό στη δοξολογία του αγίου Πνεύματος, αλλά πολύ περισσότερο διδασκόμαστε για τη θεότητά του στα υπόλοιπα. Θα σας αναφέρω τα ίδια τα λόγια του Προφήτη, με τα οποία συμφωνεί και ο μέγας Απόστολος– «αν σήμερα ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας, όπως έγινε τον καιρό που με πίκραναν οι προπάτορές σας στην έρημο, θέλοντας…

155. «ο Πατήρ ηυδόκησε, ο Υιός εσκήνωσε και Πνεύμα το πανάγιον επισκιάσαν σοι...»   Η Ενσάρκωσις ήταν έργο της Παναγίας Τριάδος. Κοινή η θέλησις, η απόφασις και η ενέργεια των Τριών Προσώπων της Θεότητος για την Ενσάρκωσι, ιδιαίτερος όμως ο ρόλος του κάθε θεϊκού Προσώπου: ο Πατήρ ευδοκεί, ο Υιός σαρκούται και το Άγιον Πνεύμα επισκιάζει την Παρθένο. Ωστόσο, η Τριαδική Θεότης το έργο της Ενσαρκώσεως δεν το επιτελεί μόνη της. Χρησιμοποιεί σαν συνεργάτη τη Θεοτόκο. «Η Μαρία υπήρξε συνεργός της οικονομίας» (Φ, 133). Η Τριαδική Θεότης μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορούσε επομένως να δημιουργήση για τον Ιησού σάρκα…

Η Αγάπη δεν πηγάζει από τη γη, αλλά από τον ουρανό. Ο όσιος Κασσιανός λέει: «Η Αγάπη είναι χαρακτηριστικό του Θεού και χαρακτηριστικό εκείνων των ανθρώπων που πραγματικά υπηρετούν τον Θεό». Για να κατανοήσουμε τον Θεό ως Αγάπη, πρέπει να κατανοήσουμε τον Θεό ως Αγία Τριάδα. Στην Τριαδικότητα του Θεού βρίσκεται το κλειδί του μυστηρίου του Θεού ως Αγάπη, κόρη μου. Φύλαγε αυτό το μυστικό διαρκώς στην καρδιά σου και πίστευε στα λόγια του μεγάλου Ισαάκ του Σύριου: «Η Αγάπη είναι πιο γλυκιά και από την ζωή». Και εγώ συμπληρώνω: «πως η Αγάπη είναι πιο δυνατή και από τον θάνατο».…

[...] Όλοι ενωνόμαστε στο ένα σώμα της Εκκλησίας, ωστόσο καθένας από εμάς παραμένει μια ξεχωριστή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Αυτό συντελείται δια του Αγίου Πνεύματος, εφ΄ όσον «εν ενί Πνεύματι ημείς πάντες εις εν σώμα εβαπτίσθημεν, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εν [Πνεύμα] εποτίσθημεν». Το Πνεύμα το Άγιον ενώνει, δια της θείας δυνάμεώς του, όλους τους πιστούς σε ένα σώμα, στην Εκκλησία. Εκείνο είναι ο κτίτωρ και οικοδόμος της Εκκλησίας. Σύμφωνα με τα θεόπνευστα λόγια του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου «το Πνεύμα το Άγιον αρχιτεκτονεί Εκκλησίαν Θεού». Με το Άγιον Πνεύμα εντασσόμαστε στο οικοδόμημα, συναρμοζόμαστε, ενσωματωνόμαστε…

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος ~ Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Μεγάλα είναι και ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό ας χαρούμε όλοι μαζί και σκιρτώντας από αγαλλίαση ας ανυμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανηγύρι. Όπως δηλαδή διαδέχονται η μια την άλλη οι εποχές και οι κινήσεις του ήλιου, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και με τον τρόπο αυτό απ’ τη μια πηγαίνουμε στην άλλη. Πριν από λίγο καιρό εορτάσαμε τον σταυρό, το πάθος και την Ανάσταση, και…

350. Όταν ο ιερεύς τελή τη Θεία Λειτουργία, ο ίδιος ο Πατήρ, με το Άγιο Πνεύμα του, μεταβάλλει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Ο ιερεύς δεν είναι τίποτε παρά πάνω από ένα απλό όργανο. Μέσω αυτού, ο ίδιος ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα τελεί τη Λειτουργία και καθαγιάζει τα Τίμια Δώρα. «Σὺ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος » (ευχή του ιερέως κατά τη διάρκεια του χερουβικού ύμνου). 351. Αν αμφιβάλλης ότι θα σου δώση ο Θεός ό,τι θεάρεστο του ζητείς με την προσευχή, θυμήσου…

346. Όταν λες μέσα σου, στην καρδιά σου, το όνομα του Θεού, του Κυρίου ή της Αγίας Τριάδος ή του Κυρίου Σαββαώθ ή του Κυρίου Ιησού Χιρστού, τότε, με το Όνομα εκείνο, έχεις και όλο τον Θεό. Σ’ αυτό το Όνομα είναι το άπειρο έλεός του, η απέραντος σοφία του, το απρόσιτο φώς του, η παντοδυναμία του, το αναλλοίωτό του. Δέξου αυτό το ζωοποιό και παντοκρατορικό Όνομα στην καρδιά σου με φόβο Θεού, με πίστι και με αγάπη. Γι’ αυτό τον λόγο ο Μωσαϊκός Νόμος απαγορεύει αυστηρά να χρησιμοποιή ο άνθρωπος το όνομα του Θεού «επί ματαίω». Γιατί το όνομα…

“Το Πνεύμα εστί το ζωοποιούν"                                                  (Ιω. στ΄ 63) “Το ζωοποιόν. Λέγεται ζωοποιόν το Άγιο Πνεύμα διότι μέσα σ’ Αυτό ζούμε και κινούμεθα και υπάρ- χουμε, αφού δημιουργηθήκαμε και ζούμε από την Αγία Τριάδα. Διότι με την αυτή θέληση και κίνηση και ενέργεια της μιας Τριαδικής Θεότητας μένουν τα πάντα. Από το Πνεύμα, λοιπόν, έχουμε τη ζωή και την κίνηση. Από το Άγιο Πνεύμα το Οποίο ζωοποιεί τα πάντα, και οι Άγγελοι και οι ψυχές μας είναι…