[...] Όλοι ενωνόμαστε στο ένα σώμα της Εκκλησίας, ωστόσο καθένας από εμάς παραμένει μια ξεχωριστή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.

Αυτό συντελείται δια του Αγίου Πνεύματος, εφ΄ όσον «εν ενί Πνεύματι ημείς πάντες εις εν σώμα εβαπτίσθημεν, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εν [Πνεύμα] εποτίσθημεν». Το Πνεύμα το Άγιον ενώνει, δια της θείας δυνάμεώς του, όλους τους πιστούς σε ένα σώμα, στην Εκκλησία. Εκείνο είναι ο κτίτωρ και οικοδόμος της Εκκλησίας.

Σύμφωνα με τα θεόπνευστα λόγια του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου «το Πνεύμα το Άγιον αρχιτεκτονεί Εκκλησίαν Θεού». Με το Άγιον Πνεύμα εντασσόμαστε στο οικοδόμημα, συναρμοζόμαστε, ενσωματωνόμαστε στο σώμα της Εκκλησίας. Δι’ Αυτού, βαπτιζόμαστε σε ένα σώμα, στο σώμα της Εκκλησίας, δι’ Αυτού γινόμαστε «σύσσωμοι» του Χριστού. Στην πραγματικότητα, δια του Αγίου Πνεύματος ο άνθρωπος γίνεται του Χριστού, γίνεται χριστιανός, γίνεται μέρος της Εκκλησίας.

Αυτό ενχριστώνει και χριστοποιεί, ενεκκλησιάζει και εκκλησιοποιεί. Αυτό καταργεί όλες τις διαφορές μεταξύ των Εβραίων, ως του περιουσίου λαού, και των υπολοίπων λαών, των εθνικών, ενώνοντας τους σε ένα σώμα, σε έναν οργανισμό. Με το Άγιον Πνεύμα πραγματώθηκε και οικοδομείται, συνεχώς, το άγιο, θεανθρώπινο, καθολικό σώμα της Εκκλησίας, το ένα και αδιαίρετο. Σε Αυτό το καθολικά μοναδικό σώμα κάθε άνθρωπος, Εβραίος ή Έλληνας, δούλος ή ελεύθερος, πλούσιος ή φτωχός, μορφωμένος ή αμόρφωτος, γίνεται καινός άνθρωπος· άνθρωπος του Χριστού, ο οποίος για αυτόν τον καινό άνθρωπο είναι οι πάντες και τα πάντα σε όλους τους κόσμους. Οτιδήποτε υπάρχει στο ον του ανθρώπου και νιώθει πείνα για το αιώνιο και το θείο, τροφοδοτείται με το Πνεύμα το Άγιον στο σώμα της Εκκλησίας, τρέφεται χωρίς να ξαναπεινάσει και να ξαναδιψάσει. Ένα πράγμα είναι αναμφίβολο, πως μόνο με το Άγιον Πνεύμα γίνεται του Χριστού. Επειδή, όπου είναι το Άγιον Πνεύμα εκεί είναι και ο Χριστός, όπως επίσης, όπου είναι ο Χριστός εκεί είναι και το Πνεύμα το Άγιον· με έναν λόγο, εκεί είναι Όλη η Αγία Τριάδα.

Και τα πάντα από Αυτήν πηγάζουν και εν Αυτή τα πάντα υπάρχουν. Απόδειξη γι’ αυτό, το ιερό μυστήριο του βαπτίσματος, δια του οποίου ο άνθρωπος εντριαδώνεται, προκειμένου κατά την διάρκεια της ζωής του, με την άσκηση των ευαγγελικών αρετών, να τριαδοποιηθεί πλήρως, πράγμα που σημαίνει να ζει εκ του Πατρός, δια του Υιού, εν Πνεύματι Αγίω. Δεχόμενος το άγιο βάπτισμα, ο άνθρωπος είναι, ενδύεται τον Κύριο Ιησού Χριστό και δια του Χριστού την Αγία Τριάδα. Ο βίος του μετά το βάπτισμα δεν είναι άλλο, και ούτε θα έπρεπε να είναι, από μία διαρκή βίωση του Χριστού και όλων όσων ανήκουν σε Αυτόν, μία αδιάλειπτη βίωση της Τριάδος και όλων όσα ανήκουν σε Αυτήν.

(απόσπασμα από το βιβλίο "Δογματική, Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας", Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, εκδ. I. Μ. Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2019, σελ. 173-174, Ήλ. στοιχειοθ. «Χριστιαν. Βιβλιογραφίας»)