ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα -    Γέροντα, είμαι πολύ απρόσεκτη· όλο ζημιές κάνω.-    Φαίνεται, θα υπάρχη μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Επειδή ο Θεός σε αγαπάει, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι1· κάνεις μια ζημιά και ταπεινώνεσαι. «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» .-    Γέροντα, φοβάμαι να ξανασιδερώσω, γιατί έκαψα ένα ξένο ράσο.-    Να κάνης τον σταυρό σου και να σιδερώνης.-    Μήπως ήταν του πειρασμού;-    Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου· συνήθως είναι από υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα. Κι εσύ, φαίνεται, έφερες υπερήφανο λογισμό.-    Γιατί κάηκε το ράσο και δεν έπαθα εγώ ζημιά;-     Γιατί το…
Ο ΑΒΒΑΣ Τιμόθεος, ο νέος Πρεσβύτερος της σκήτης, είπε μια μέρα που συζητούσε με τον Όσιο Ποιμένα για μια γνωστή του γυναίκα στην Αλεξάνδρεια, πως πόρνευε και τον μισθό της τον έδινε ελεημοσύνη. - Ο Θεός θα την ελεήσει και τελικά θα σωθεί, είπε ο Όσιος. Ύστερα από λίγο καιρό ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του Αββά Τιμοθέου, να δει τον γιό της. Εκείνος τότε την ρώτησε για την αμαρτωλή γυναίκα. - Εξακολουθεί, δυστυχώς, την ίδια ζωή, του είπε εκείνη. Η πελατεία της έχει πολύ αυξηθεί, αλλά κι αυτή έχει υπερβολικά αυξήσει τις ελεημοσύνες της. Ο Αββάς Τιμόθεος το ανέφερε…
Ο ΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ της Φέρμης, παρακάλεσε τον Όσιο Παμβώ να του πει έναν ωφέλιμο λόγο, που να τον θυμάται σ’ όλη του την ζωή. - Απόκτησε έλεος για όλους τους συνανθρώπους σου, Αββά Θεόδωρε, για να ’χεις παρρησία στον Θεό, του είπε ο Άγιος Γέροντας. ΌΤΑΝ ΕΛΕΗΣΕΙΣ τον φτωχό αδελφό σου, συμβουλεύει ο Αββάς Ησαΐας, μην τον φωνάξεις να σε βοηθήσει στην δουλειά σου, για να μην χάσεις τον μισθό της ευεργεσίας. Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ο Ομολογητής γράφει τα ακόλουθα αξιοπρόσεκτα για την ελεημοσύνη: Όχι μόνον δια της ελεημοσύνης, που γίνεται με χρήματα, φαίνεται η διάθεση της αγάπης, αλλά πολύ…
Η κρυφή υπερηφάνεια -    Μου είπατε, Γέροντα, ότι έχω κρυφή υπερηφάνεια. Ποιά είναι η κρυφή υπερηφάνεια;-    Είναι η εσωτερική υπερηφάνεια. Και η εσωτερική υπερηφάνεια είναι πολύ χειρότερη από την εξωτερική.-    Γέροντα, τί διαφορά έχει η εξωτερική από την εσωτερική υπερηφάνεια;-    Η εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και θεραπεύεται εύκολα. Ο άνθρωπος που έχει εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και από τα ρούχα του και από το περπάτημά του και από την ομιλία του, και έτσι μπορεί κανείς να του πη καμμιά κουβέντα και να βοηθηθή. Ενώ η κρυφή υπερηφάνεια είναι πολύ ύπουλη και γι’ αυτό δύσκολα θεραπεύεται. Κρύβεται και δεν την βλέπουν οι άλλοι·…
Όταν δεν καταλαβαίνουμε την υπερηφάνεια - Εγώ, Γέροντα, δεν καταλαβαίνω να υπερηφανεύωμαι για κάτι συγκεκριμένο.-    Τότε θα υπάρχη μέσα σου μια γενική υπερηφάνεια. Πολλές φορές ο διάβολος τα παρουσιάζει όλα καμουφλαρισμένα και δεν παίρνει ο άνθρωπος είδηση, όταν ενεργή υπερήφανα. Αν όμως παρακολουθή και εξετάζη τον εαυτό του, βλέπει που ενήργησε με υπερηφάνεια. Μπορεί να μην καταλαβαίνη όλη την υπερηφάνεια που έχει, αλλά λίγο θα την καταλαβαίνη. Θα δη ότι νιώθει μέσα του μια εγωιστική ικανοποίηση, μια υπεροχή απέναντι στους άλλους.-    Και όταν, Γέροντα, κάποιος δεν μπορή να καταλάβη καθόλου ότι έχει υπερηφάνεια, τί γίνεται;-    Τότε λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι.…
ΑΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙΣ να θεωρείς την περιφρόνηση σαν έπαινο, την φτώχεια καθώς τον πλούτο, την στέρηση σαν καλοπέραση, τότε μην φοβάσαι πια την αμαρτία. Όποιος φτάσει σ’ αυτά τα μέτρα, δεν έχει φόβο να πέσει σε πάθη ακάθαρτα και να πλανηθεί από τον διάβολο, έλεγε κάποιος σοφός Γέροντας. -ΔΩΣΕ αίμα και λάβε Πνεύμα, έλεγε ο Αββάς Λογγίνος σ’ όσους αγωνίζονταν να φτάσουν σε απάθεια. -ΑΔΥΝΑΤΟΝ είναι να γίνει ο άνθρωπος απαθής αν δεν κατοικήσει μέσα του ο Θεός, έλεγε άλλος Πατήρ. -ΈΝΑΣ νέος μοναχός συνάντησε στον δρόμο του μια μέρα μερικές καλόγριες, που κατέβαιναν στην πόλη. Αμέσως άλλαξε δρόμο, για να…
- Γέροντα, έχω τον λογισμό μήπως δεν φταίει η λίγη αντοχή μου που κουράζομαι εύκολα αλλά κάτι άλλο.- Ναι, αν υπήρχε η θεία φλόγα μέσα σου, τότε όλα θα ήταν διαφορετικά.- Γέροντα, πώς θα αποκτήσω αυτήν την θεία φλόγα;- Αν ξεχνάς τον εαυτό σου και σκέφτεσαι τους άλλους.- Μου φαίνεται δύσκολο να το κάνω πάντοτε αυτό.- Τουλάχιστον προσπάθησε να σκέφτεσαι και να φροντίζης τους άλλους όπως σκέφτεσαι και φροντίζεις τον εαυτό σου. Έτσι, σιγά-σιγά θα φθάσης να αδιαφορής για τον εαυτό σου, με την καλή έννοια, και να σκέφτεσαι πάντα τους άλλους. Και τότε βέβαια θα σε σκέφτεται και ο…
-    Όταν, Γέροντα, λέω: «Τόσο μπορώ να δουλέψω, αυτή είναι η αντοχή μου», από φιλαυτία το λέω;-    Όσο κάθεται κανείς, τόσο χαλαρώνει· όσο δουλεύει, τόσο δυναμώνει. Εκτός που διώχνει την μούχλα με την δουλειά, βοηθιέται και πνευματικά.Ο σκοπός είναι να φθάση να χαίρεται ο άνθρωπος περισσότερο από την κακοπάθεια παρά από την καλοπέραση. Αν ξέρατε πώς ζουν μερικά γεροντάκια εκεί στο Αγιον Όρος, αλλά και τί χαρά νιώθουν! Νά, ένα γεροντάκι, που έμενε μόνο του ένα χιλιόμετρο πιο πέρα από το Καλύβι μου, τί αυταπάρνηση είχε! Το Καλύβι του ήταν ψηλά, σε ένα πολύ απότομο μέρος, και το καημένο αρκουδώντας…
Η οσία Μελάνη η Νεωτέρα (383-439), εγγονή της ομωνύμου Πρεσβυτέρας, μοίρασε με το σύζυγο της Πινιανό την τεράστια περιουσία της σε εκκλησίες και σε φτωχούς. Μετά ταξίδεψαν στην Αίγυπτο, για να γνωρίσουν αγίους ερημίτες και να προσφέρουν και σ’αυτούς διάφορα δώρα. Έφτασαν έτσι και στην καλύβα του αββά Ηφαιστίωνα. Τον χαιρέτησαν και τον παρακάλεσαν να δεχτή κι αυτός κάτι. Εκείνος τους απάντησε: -Δεν μου χρειάζεται τίποτε! Τί να τα κάνω αυτά εδώ στην έρημο; Η οσία επέμενε. Επέμενε όμως και ο ερημίτης να μη δέχεται τίποτε. Σκέφτηκε τότε να του αφήση κάτι κρυφά! Έκανε ότι εξετάζη προσεκτικά το εσωτερικό της…
Στην αγία πόλη της Ιερουσαλήμ ζούσε κάποτε μια μοναχή. Αγωνιζόταν στην πνευματική ζωή και ευαρεστούσε τον Θεό με την άσκηση και την καθαρότητα της ζωής της. Ο διάβολος όμως τη φθόνησε και ενέπνευσε σε κάποιο νέο έρωτα γι’ αυτή. Η μοναχή βλέποντας ότι σκανδαλίζεται εξαιτίας της ο νέος και κινδυνεύει να χαθεί , παίρνει σε ένα μαντήλι λίγα βρεγμένα όσπρια και φεύγει για την έρημο του Ιορδάνη. Εκεί ασκήτεψε πολλά χρόνια χωρίς να την αντιληφθεί κανείς . Κάποτε όμως τη συνάντησε ένας διορατικός αναχωρητής και της είπε: - Αμμά, τι κάνεις σε αυτή την έρημο; Εκείνη θέλοντας να κρυφτεί, απάντησε:…

katafigioti

lifecoaching