ΑΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙΣ να θεωρείς την περιφρόνηση σαν έπαινο, την φτώχεια καθώς τον πλούτο, την στέρηση σαν καλοπέραση, τότε μην φοβάσαι πια την αμαρτία. Όποιος φτάσει σ’ αυτά τα μέτρα, δεν έχει φόβο να πέσει σε πάθη ακάθαρτα και να πλανηθεί από τον διάβολο, έλεγε κάποιος σοφός Γέροντας.
-ΔΩΣΕ αίμα και λάβε Πνεύμα, έλεγε ο Αββάς Λογγίνος σ’ όσους αγωνίζονταν να φτάσουν σε απάθεια.
-ΑΔΥΝΑΤΟΝ είναι να γίνει ο άνθρωπος απαθής αν δεν κατοικήσει μέσα του ο Θεός, έλεγε άλλος Πατήρ.
-ΈΝΑΣ νέος μοναχός συνάντησε στον δρόμο του μια μέρα μερικές καλόγριες, που κατέβαιναν στην πόλη. Αμέσως άλλαξε δρόμο, για να μην τις χαιρετήσει. Η Προεστώσα τότε τον σταμάτησε και του είπε:
- Καλά έκανες, αδελφέ, για την ασθένεια σου. Αν ήσουν όμως τέλειος μοναχός, δεν θα έβαζες στον νου σου πως είμαστε γυναίκες.
-ΚΑΠΟΙΟΣ ασκητής είχε ζήσει πενήντα χρόνια στην έρημο, χωρίς να φάει ψωμί και να βάλει κρασί στο στόμα του, κι έλεγε πως είχε νεκρώσει εντελώς τα πάθη της σαρκός, καθώς και την φιλαργυρία και την κενοδοξία.
Όταν τ’ άκουσε ο Αββάς Αβραάμ, πήγε μια μέρα να βεβαιωθεί.
- Είπες τέτοιο λόγο, αδελφέ; τον ρώτησε.
- Ναι, αποκρίθηκε με πεποίθηση εκείνος.
- Ας υποθέσουμε, του είπε τότε ο Γέροντας, πως, μπαίνοντας ξαφνικά στο κελλί σου, βρίσκεις μια γυναίκα στο στρώμα σου. Έχεις την δύναμη να σκεφθείς πως δεν είναι γυναίκα;
- Όχι βέβαια, αναγκάστηκε να ομολογήσει ο Ερημίτης. Μα αγωνίζομαι να διώξω την κακή επιθυμία.
- Βλέπεις πως ζει ακόμη μέσα σου το πάθος; Δεν έχει νεκρωθεί, μόνο το έχεις περιορίσει. Ας πούμε τώρα πως στον δρόμο που πηγαίνεις, βλέπεις λιθάρια και όστρακα κι ανάμεσά τους χρυσάφι. Είσαι σε θέση να το περιφρονήσεις σαν εκείνα;
- Όχι, αποκρίθηκε πάλι ο Ερημίτης. Αντιστέκομαι μόνο στον λογισμό μου και δεν το αγγίζω.
- Να που κι η φιλαργυρία ζει ακόμη μέσα σου, αλλά κι αυτή είναι δεμένη. Υπόθεσε τώρα πως δύο άνθρωποι έρχονται να σε επισκεφθούν και ξέρεις πως ο ένας σ’ επαινεί διαρκώς, ενώ ο άλλος σε κακολογεί. Μπορείς να έχεις και τους δύο το ίδιο;
- Καθόλου, είπε πάλι με ειλικρίνεια ο Ασκητής. Θα προσπαθήσω όμως να φερθώ με καλοσύνη και σ’ εκείνον που με κακολογεί.
- Τότε, αδελφέ μου, τον συμβούλεψε ο Αββάς, πάψε να νομίζεις και να λες πως έφτασες σε απάθεια. Ζουν μέσα σου τα πάθη, γι’ αυτό χρειάζεσαι αγώνα ως το τέλος της ζωής σου.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ. 71-72)