ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

«Να καταπολεμήσει μεν τα πάθη του μπορεί ο άνθρωπος, να τα εκριζώσει όμως δεν μπορεί καθόλου· και να μη διαπράξη μεν το πονηρό έχει εξουσία, να μη το σκεφθή όμως δεν έχει ακόμη. Ευσέβεια όμως είναι όχι μόνο να πράττη το αγαθό, αλλά και να μη συλλογίζεται τα πονηρά· όποιος συλλογίζεται λοιπόν πονηρά δεν μπορεί ν’ αποκτήση καθαρή καρδιά· πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού από αυτό μολύνεται σαν καθρέπτης από πηλό; Ως καθαρή καρδιά εκλαμβάνω τούτο, όχι μόνο το να μη ενοχλήται κανείς από κάποιο πάθος, αλλά και το να μη σκέπτεται κάτι πονηρό ή βιοτικό, οποτεδήποτε θέλη, να έχη…
406. Τι σημαίνει πραγματικά η αναφώνησις «Κύριε, ελέησον», που τόσο συχνά ακούμε στην εκκλησία; Είναι η θρηνητική φωνή του ενόχου, του καταδικασμένου από τις πράξεις του, που εκλιπαρεί άφεσι σε μια εξωργισμένη δικαιοσύνη. Όλοι είμαστε υπόδικοι και άξιοι να χάσουμε την αιώνιο ζωή εξ αιτίας των αναριθμήτων αμαρτημάτων μας. Και μόνο το έλεος και η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού, που μεσιτεύει για μας ενώπιον του Ουρανίου Πατρός του, μας σώζουν από την αιώνια Κόλασι. Είναι η φωνή του μετανοημένου αμαρτωλού, που εκφράζει τη στερεά του απόφασι να αλλάξη τρόπο ζωής, να γίνη αληθινός χριστιανός. Είναι η φωνή του μετανοημένου…
404. Μη γογγίζεις και μη δυσανασχετείς στον καιρό σφοδρών πειρασμών, θλίψεων, ασθενειών. Όλα αυτά είναι παιδεία Κυρίου, του «ετάζοντος καρδίας και νεφρούς», για να σε καθαρίση, να σε διορθώση, να σε απαλλάξη από την τυραννία των παθών. Μη δίνεις σημασία στον πόνο σου, αλλά στις συνέπειές του. Σκοπός αυτής της σκληράς μεταχειρίσεως είναι η αποκατάστασις της υγείας της ψυχής σου. Και τι δεν θα έκανες για να ξαναβρής την υγεία του σώματος, αν είχε κλονισθή; Πολύ περισσότερο πρέπει να αγωνισθής, για την σωτηρία της ψυχής σου, «πράγματος αθανάτου». 405. Κύριε, δίδαξέ με να εκτελώ τα έργα της αγάπης προς τον…
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που κάνουν τη δουλειά τους με το φως του ηλίου από το πρωί μέχρι το σούρουπο, χωρίς να κοιτάξουν καν τον Ήλιο, χωρίς να αισθανθούν τον Ήλιο, χωρίς να σκεφθούν ούτε με μία σκέψη τον Ήλιο! Πόσοι και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν, που περνούν τη ζωή τους με το φως, τη δύναμη και τη βοήθεια του Θεού, χωρίς να κοιτάξουν καν τον Θεό, χωρίς να σκεφθούν ούτε με μία σκέψη τον Θεό! Και ο Ήλιος σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να φέγγει ασταμάτητα. Και ο Θεός σιωπά χωρίς θυμό και συνεχίζει να βοηθά ασταμάτητα. Όμως όταν…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13 Στίχ. 1-5.Προτροπή για μετάνοια.13.1 Παρῆσαν(1) δέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ(2) ἀπαγγέλλοντες αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίων(3) ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξεν μετὰ τῶν θυσιῶν(4) αὐτῶν.1 Εκείνο τον καιρό πήγαν στον Ιησού μερικοί και του αφηγήθηκαν για τους Γαλιλαίους, τους οποίους σκότωσε ο Πιλάτος την ώρα που πρόσφεραν θυσία, κι έτσι το αίμα τους ανακατεύτηκε με το αίμα των ζώων που θυσιάζονταν.(1) Μάλλον με την έννοια του ήλθαν. Οι πληροφορητές αυτοί δεν ήταν…
Η προσευχή για τους αρρώστους-Γέροντα, παρακάλεσαν να σας πούμε να προσευχηθήτε για ένα άρρωστο παιδάκι και ρωτούν αν θα γίνη καλά. Τί να τους πούμε;-Πέστε τους: «Ο Γέροντας θα προσευχηθή. Ο Χριστός αγαπάει το παιδί και θα κάνη ό,τι είναι για το καλό του. Αν δη ότι το παιδί, όταν μεγαλώση, θα γίνη καλύτερο, θα ακούση την προσευχή του. Αν δη όμως ότι αργότερα δεν θα είναι σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε, επειδή το αγαπάει, θα το πάρη». «Ζήτησε, λέει, και θα σού δώσω» . Αλλά θα μου το δώση ο Θεός, αν εγώ είμαι δοσμένος στον Θεό• αλλιώς, τί…
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΟΓΓΥΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Αγ. Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας Την προηγούμενη Κυριακή προσπάθησα να αποκαλύψω το μεγαλείο και το βάθος του λόγου του αποστόλου Παύλου που τον εαυτό του ονομάζει σπονδή στη Θυσία. Σας έλεγα για τις αμέτρητες συμφορές και τα βάσανα που υπόφερε σ' όλη τη ζωή του για τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος προσφέρθηκε Θυσία για τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Συμπληρώνοντας αυτά που σας έλεγα τότε, για τα παθήματα του μεγάλου αυτού αποστόλου, θα σας πω τώρα και τι υπέφερε σε μία πόλη της Μακεδονίας, στους Φιλίππους, για το κήρυγμά του. Με την καταγγελία κάποιων,…
Από το Βίο του… «επάλαισε με πολλούς πειρασμούς για την δικαιοσύνη και διεφύλαξε έως το τέλος αήττητο το μαρτύριο της συνειδήσεώς του» (εκδ. ΕΠΕ, τ. 19Α, σ. 105). «Σε μία έρημη τοποθεσία, όπου υψώνεται και η στήλη του καταδικασμένου δελφινιού, άφησαν τον άγιο μόνον του χωρίς να φροντίσουν ούτε για την τροφή της ημέρας. Ο μακαριότατος Συμεών, όταν είδε ότι νίκησε η μανία του συγκέλλου (Επισκόπου, εχθρού του) και πραγματοποίησε το φθονερό του βούλευμα, ευχαριστεί χωρίς μεμψιμοιρίες τον Θεό που έτσι επέτρεψε να ρυθμιστεί η τύχη του. Γι’ αυτό τριγυρίζοντας επάνω στο τραχύτατο εκείνο βουνό, έψαλλε με ευθυμία λέγοντας· "με…
«Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που βρήκε τη σοφία κι έγινε συνετός! Γιατί το κέρδος απ’ αυτήν είναι καλύτερο απ’ το ασήμι, το όφελός της προτιμότερο απ’ το χρυσάφι» (Παρ. 3:13-15) Ήταν καλοκαίρι του 1831. Μια τρομερή θύελλα ξερίζωσε ένα γιγαντιαίο δέντρο στα Ουράλια όρη. Κάτω από τις ρίζες του βρήκαν πράσινες πέτρες. Ήταν ένα στρώμα σμαραγδιών που ήρθε στο φως. Όταν υποχώρησε το έδαφος σε μια πλαγιά των Ιμαλαΐων, μικρές πέτρες άστραφταν στη δύση του ήλιου. Ήταν ζαφείρια του Κασμίρ. Μπορεί και στη ζωή σου να υπάρχει «θύελλα», «σεισμός», «τσουνάμι», μια αρρώστια, μια αποτυχία, ένα πένθος, θλίψη, δοκιμασία, πόνος και να…
Πνιγόμουν Κύριε… πνιγόμουν στα βαθιά… θεριέψανε τα κύματα μάταιων λογισμών… μες την καρδιά πλημμύρισαν η θλίψη και ο φόβος… άνιση η πάλη να σταθώ στης νύχτας τη φουρτούνα… ψέλλιζα με όση δύναμη μου είχε απομείνει: Κύριε, ελέησόν με… Τυφλά τα μάτια της ψυχής και άδεια η καρδιά μου...πώς χάθηκε σε μια στιγμή όση βαστούσα πίστη…;; με μιας σβηστήκανε οι προσευχές μου όλες...λες και στην άμμο έχτιζα τη λήθη των παθών μου· Τα μάτια σήκωσα ψηλά γυρεύοντας ελπίδα…κι Εσύ στεκόσουνα εκεί! Στη μέση του πελάγους… μου ’ριξες το Σταυρό, σανίδα σωτηρίας,τη φοβισμένη μου ψυχή στην Αγκαλιά βαστούσες· πώς δεν Σε είδα…

katafigioti

lifecoaching