Η προσευχή για τους αρρώστους
-Γέροντα, παρακάλεσαν να σας πούμε να προσευχηθήτε για ένα άρρωστο
παιδάκι και ρωτούν αν θα γίνη καλά. Τί να τους πούμε;
-Πέστε τους: «Ο Γέροντας θα προσευχηθή.
Ο Χριστός αγαπάει το παιδί και θα κάνη ό,τι είναι για το καλό του.
Αν δη ότι το παιδί, όταν μεγαλώση, θα γίνη καλύτερο,
θα ακούση την προσευχή του. Αν δη όμως ότι αργότερα δεν θα είναι
σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε, επειδή το αγαπάει, θα το πάρη».
«Ζήτησε, λέει, και θα σού δώσω» . Αλλά θα μου το δώση ο Θεός,
αν εγώ είμαι δοσμένος στον Θεό• αλλιώς, τί να μου δώση την ζωή,
για να ξεφύγω; Εγώ χαίρομαι, είτε γίνη καλά είτε πεθάνη
ένας άρρωστος για τον οποίο προσεύχομαι.
-Γέροντα, είναι καλό να προσευχώμαστε για την υγεία μας;
-Καλύτερα είναι να ζητούμε από τον Θεό να ελευθερωθούμε από τα πάθη μας.
Να ζητούμε δηλαδή πρώτα την Βασιλεία του Θεού.
Αν παρακαλούμε τον Θεό να μας κάνη καλά, τρώμε την ουράνια περιουσία.
Όταν όμως δεν αντέχουμε τους πόνους της αρρώστιας,
τότε να παρακαλούμε τον Θεό να μας θεραπεύση, και Εκείνος θα ενεργήση ανάλογα.
-Γέροντα, το αν βοηθηθή ένας άρρωστος από την προσευχή που κάνουμε,
εξαρτάται και από το τί ζητάει και ο ίδιος από τον Θεό;
-Ο άρρωστος, αν ζητάη από τον Θεό να γίνη καλά μόνον εκείνος
και δεν προσεύχεται να γίνουν καλά και οι άλλοι άρρωστοι, δεν κάνει καλά.
Εσύ, αδελφή, όταν ήσουν στον κόσμο και εργαζόσουν στο νοσοκομείο, τί έκανες,
όταν ο άρρωστος δεν μπορούσε να λέη την ευχή;
-Την έλεγα εγώ, Γέροντα.
-Καλά εσύ, αλλά και ο άρρωστος έπρεπε να λέη κάποια προσευχή.
-Έλεγε και εκείνος «Παναγία μου» ή «Παναγία μου, σώσε με».
Αλλά, Γέροντα, και η υπομονή στον πόνο δεν είναι προσευχή;
-Ναί, μπράβο! Είναι και αυτό! Εσείς, όταν σάς ζητάη κάποιος να κάνετε προσευχή,
γιατί την τάδε ημέρα θα μπή στο χειρουργείο, να προσεύχεσθε
από την στιγμή που σας το ζητάει. Να μην περιμένετε την ώρα που θα μπή
στο χειρουργείο να προσευχηθήτε. Και στις ακολουθίες, όταν λέη ο ιερέας
«υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων», να λέτε με πόνο το «Κύριε, ελέησον».
Αν κάνετε με το διαπασών «βού...», για να πήτε «Κύριε, ελέησον» μουσικό,
ο νούς σας θα είναι στο «βού...» και στον χαβά, και οι άρρωστοι οι καημένοι
που υποφέρουν θα περιμένουν από σάς λίγη βοήθεια! Εκείνοι έχουν τον πόνο τους.
Εσύ, που δεν έχεις πόνο, προσευχήσου για εκείνους, να βοηθηθούν.
Αφού δεν αναστενάζεις στο κρεββάτι, αναστέναξε τουλάχιστον στην προσευχή για τους αρρώστους.
Αν οι υγιείς δεν κάνουν λίγη προσευχή για τους αρρώστους,
θα τους πη μεθαύριο ο Χριστός: «Είχατε την υγεία σας και δεν κάνατε προσευχή
γι’ αυτούς που υπέφεραν; "Ουκ οίδα υμάς..."16».
Αν για έναν άρρωστο δεν κάνουμε προσευχή, η αρρώστια θα ακολουθήση
την φυσική της πορεία. Ενώ, αν κάνουμε προσευχή, μπορεί να αλλάξη δρόμο.
Γι’ αυτό πάντα να κάνετε προσευχή για τους αρρώστους.

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ. 230-232)