Τις προάλλες βλέποντας ειδήσεις άκουσα για μια ακόμη φορά, δυστυχώς, ότι ένας ακόμη αθλητής αμείφθηκε με ένα ιλιγγιώδες ποσό για την απόδοση του! Μου φαίνεται εξωφρενικό νε κερδίζει μια τενίστρια έναν αγώνα και να παίρνει έπαθλο τρία εκατομμύρια δολάρια, την ίδια ώρα που άλλοι άνθρωποι υποφέρουν μέσα στην εξαθλίωση και τη φτώχεια. Αυτή η άνιση κατανομή του πλούτου είναι τουλάχιστον εξοργιστική, σίγουρα αντίθεη, αντιχριστιανική! Και δεν ευθύνεται μόνο αυτός που τα δίνει αλλά και αυτός που τα παίρνει! Ο καπιταλισμός εξαφάνισε από το κάδρο το σεβασμό στην ανθρώπινη αξία, οντότητα, προσωπικότητα. Τώρα μόνο οι οικονομικές αξίες έχουν σημασία. Οι αθλητές…

Στην πέμπτη δημοτικού του 3ου σχολείου Νέας Σμύρνης όλη η τάξη πήγαινε στο κατηχητικό της Αγίας Φωτεινής. Tο ίδιο έκανα κι εγώ. Παίζαμε μπάλα, πηγαίναμε εκδρομές αλλά ακούγαμε και τα κηρύγματα. Διδασκαλίες που μου αγγιξαν την καρδιά και που με έκαναν να αγαπήσω τον Κύριο.Μεγάλωσα όμως σε μια οικογένεια που και οι δυο γονείς ήταν άθεοι. Επιστήμονες, του πολυτεχνείου και του πανεπιστημίου πίστευαν ότι η ζωή στην γη ήταν προϊόν της εξέλιξης των ειδών, ότι η θρησκεία είναι το αποκούμπι των κακόμοιρων και οτι ο Χριστιανισμός ιδιαίτερα μια θρησκεία που ευθυνόταν για σωρεία εγκλημάτων.Με το που πήγα στο γυμνάσιο λοιπόν…

- Γέροντα, συχνά κοσμικοί άνθρωποι λένε ότι αισθάνονται ένα κενό, ενώ έχουν όλα τα καλά.- Η πραγματική, η γνήσια χαρά βρίσκεται κοντά στον Χριστό. Αν συνδεθής μαζί Του με την προσευχή, θα δής πληρωμένη την ψυχή σου. Οι κοσμικοί την χαρά την ζητούν στις απολαύσεις. Μερικοί πάλι πνευματικοί άνθρωποι την ζητούν σε θεολογικές συζητήσεις, ομιλίες κ.λπ. Και όταν τελειώσουν αυτά, μένουν με ένα κενό και αναρωτιούνται τί θα κάνουν στην συνέχεια. Είτε αμαρτωλά είτε αδιάφορα είναι αυτά με τα οποία ασχολούνται, το ίδιο είναι. Δεν πηγαίνουν τουλάχιστον να κοιμηθούν, να είναι ξεζαλισμένοι το πρωί στην δουλειά τους;Εκπληρώνοντας τις κοσμικές επιθυμίες…

Είναι παλιό το έθιμο: την παραμονή του Νέου Έτους, όταν το ρολόι κτυπήσει μεσάνυχτα, σκεφτόμαστε τις επιθυμίες μας για το νέο έτος και προσπαθούμε να εισέλθουμε στο άγνωστο μέλλον μ’ ένα όνειρο, προσδοκώντας ταυτόχρονα την εκπλήρωση κάποιας αγαπητής μας επιθυμίας. Σήμερα, για άλλη μια φορά βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα νέο έτος.Τι επιθυμούμε για τους ίδιους, για τους άλλους, για τον καθένα; Ποιο είναι το τέλος όλων μας των ελπίδων; Η απάντηση είναι μονίμως η ίδια αιώνια λέξη: ευτυχία. Ευτυχές το Νέο Έτος! Ευτυχία για το Νέο Έτος! Η ιδιαίτερη ευτυχία που επιθυμούμε είναι φυσικά διαφορετική και προσωπική για τον καθένα,…

Ο πόθος της λυτρώσεωςΈνας Ινδός, που ήθελε να βρή τον δρόμο της λυτρώσεως, ρώτησε τον Βούδδα να του τον δείξη. Ο Βούδδας τον ωδήγησε τότε σ’ ένα ποτάμι. Μπήκαν στο νερό και προχώρησαν βαθειά. Ξαφνικά, ο Βούδδας άρπαξε τον άνθρωπο εκείνον και τον βύθισε ολόκληρο μέσα στο νερό, κρατώντας τον έτσι για αρκετές στιγμές. Όταν τον άφησε, ο άνθρωπος σηκώθηκε αμέσως.— Τι πεθύμησες περισσότερο, όταν ήσουν μέσα στο νερό; τον ρώτησε ο Βούδδας.— Τον αέρα! απάντησε εκείνος.Τότε ο Βούδδας του είπε:— Αν με την ίδια λαχτάρα ποθής και τη λύτρωσή σου, θα την βρής.Αυτή τη λύτρωση μας προσφέρει ο επί…

Ο ιδεώδης άνθρωποςΑνέκαθεν το ανθρώπινο πνεύμα ζήτησε εναγώνια τον ιδεώδη τύπο του ανθρώπου, το κλασσικό πρότυπο, που θάπρεπε ν’ αντιγράψη στη ζωή.Κι’ έτσι η Αρχαιότης εδόξασε τον Ήρωα. Ο Μεσαίων τραγούδησε τον Ιππότη. Η Χθες εθεοποίησε την Υπεράνθρωπο. Η Σήμερον αναζητεί μέσα στους καπνούς και τα χαλάσματα τον ιδεώδη τύπο του ανθρώπου.Τον ιδεώδη όμως τύπο του ανθρώπου δεν θα τον βρούμε ούτε στη δάφνη της Ολυμπίας, μήτε στους ρεμβασμούς υποθετικών μυθιστορημάτων, ούτε στις παρακρούσεις του Νίτσε. Θα τον βρούμε στο πραιτώριο του υποδίκου, που τον έφερε η άρνησίς μας. Εκεί θα δούμε τον πράο και ανεξίκακο Ιησού προπηλακιζόμενον και θ’…

Έτσι μας χαρίζει την υγείαν. Ο εφευρέτης της πανικιλλίνης δόκτωρ Φλέμμιγκ είχε κληθή κάποτε να επισκεφθή μια πλούσια κυρία. Αυτή καθόταν πάντα ακίνητη στην πολυθρόνα της, νομίζοντας ότι ήταν παράλυτη.Ο Φλέμμιγκ, διέταξε να του φέρουν λάδι και μόλις του τόφεραν τόχυσε πάνω σ’ ένα πολύτιμο περσικό χαλί, που βρισκόταν μπροστά στην παράλυτη γυναίκα.—  Ω τι κάνατε; γιατρέ! φώναξε εκείνη τρομαγμένη.  Moυ καταστρέψατε το χαλί μου, που κοστίζει ολόκληρη περιουσία!Αλλά, λέγοντας αυτά, είχε σηκωθή στα πόδια της θεραπευμένη από την αυθυποβολή της.Το ίδιο κάνει και σ’ εμάς ο Θεός.  Μας παίρνει τα υλικά, μας καταστρέφει το πολύτιμο χαλί, για να μας δώση…

Μόνο με τα μάτια. Κάποτε ένας πλούσιος άνθρωπος κάλεσε στο μέγαρό του τον μεγάλο φιλόσοφο της αρχαίας Κίνας Λάο-Τσε και του έδειξε τη συλλογή των πανάκριβων κοσμημάτων που είχε.— Ευχαριστώ, του είπε κατόπιν ο φιλόσοφος, που είχες την καλωσύνη να μοιραστής μαζί μου τα πολύτιμα αυτά αντικείμενα.-Πώς; αναφώνησε ο πλούσιος. Αλλά εγώ δεν είπα ότι τα μοιράζομαι μαζί σου. -Μα δεν μου επιτρέψατε να τα δω, αποκρίθηκε ο Λάο-Τσε. Και συ, φίλε μου, αυτό μονάχα δεν κάνεις;(Ψιχία από της τραπέζης, Συλλογή Κ. Κούρκουλα, Αθήνα 1973 Νο322) Μεταθανάτιοι ματαιότητεςΟ Διογένης έλεγεν εις ερωτώντας «Που θέλης να σε θάψωμεν» να με πετάξετε εις…

Επιστολή 18. Στον σπαθάριο Σταυράκιο.... Πώς όμως να αρχίσουμε; Ή ποιά δύναμη θα μπορούσε να βρεθεί για το πάθος που συνέβη στις τίμιες ψυχές σας; Γιατί, όπως ένας γιατρός πηγαίνοντας σε μία δυσκολοθεράπευτη αρρώστια βρίσκεται σε αμηχανία, για το πως θα ενεργήσει την εγχείρηση, έτσι και εγώ αισθάνομαι ίλιγγο για το πως θα απευθύνω τον παρηγορητικό λόγο μου για το βαρύτατο πάθος σας. Πόσο μεγάλη αλήθεια συμφορά! πόσο μεγάλο κακό! Σας έφυγε το καλό και ωραίο παιδί σας, αυτό που διάνοιξε πρώτο τις μητρικές ώδινες, αυτό με το οποίο αποκτήσατε το όνομα των γονέων, η αρχή της διαδοχής του γένους…

Ο Ιησούς ωνομάσθη άνθρωπος, ωνομάσθη υιός του ανθρώπου, ωνομάσθη οδός, ωνομάσθη θύρα καί πέτρα... Διατί ωνομάσθη οδός; Δια να μάθης ότι μέσω αυτού ανερχόμεθα προς τον Πατέρα του.Διατί ωνομάσθη πέτρα; Δια να διδαχθής την ωφελιμότητα και την στερεότητα της πίστεως.Διατί ωνομάσθη θεμέλιος; Διά να μάθης ότι βαστάζει όλα.Διατί ωνομάσθη ρίζα; Δια να μάθης ότι ανθούμεν εφ’ όσον μένομεν εις αυτόν.Διατί ωνομάσθη ποιμήν; Διότι μας ποιμαίνει και μας τρέφει.Διατί ωνομάσθη πρόβατον; Διότι προς χάριν μας εθυσιάσθη...Διατί ωνομάσθη Ζωή; Διότι μας ανέστησε ενώ ήμεθα νεκροί.Διατί ωνομάσθη φως; Διότι μας έβγαλε από το σκοτάδι.Διατί ωνομάσθη βραχίων; Διότι είναι ομοούσιος με τον Πατέρα του.Διατί…