361- ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΩ Ή ΝΑ ΑΠΟΘΑΝΩ. Μπρος σε ένα άρρωστο χωρίς ελπίδα να θεραπευθή, ο κόσμος λέγει: «Καλύτερα να αποθάνη παρά να βασανίζεται». Σκέψις ανθρώπινη. Μπρος στον ίδιο άρρωστο ένας καλός χριστιανός θα πη: «Ο Θεός να του δίνη δύναμι να υπομένη τον πόνο του για το πνευματικό καλό της ψυχής του και των άλλων». Ο άγιος όμως που ξέρει την αξία του πόνου θα πη με την αγία Μαγδαληνή ντε Πάτσις: «Κύριε, ή να υποφέρω ή να αποθάνω». 362- ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Σε μια καλογραία, που παραπονιόταν πως δεν μπορούσε από τους πόνους ούτε να προσευχηθή, ούτε να…

ΚΑΠΟΙΟΣ φιλόπονος μοναχός, που αγωνιζόταν με όλες του τις δυνάμεις για την αρετή, κάποτε ατόνισε κι έπεσε σε αμέλεια. Γρήγορα όμως συνήλθε κι έλεγε στον εαυτό του: - Ταλαίπωρε άνθρωπε, μέχρι πότε θα καταφρονείς την σωτηρία σου; Δεν φοβάσαι τον θάνατο και την κρίση; Με τις σκέψεις αυτές γινόταν προθυμότερος στο έργο του Θεού. Μια μέρα, ενώ προσευχόταν, μαζεύτηκαν γύρω του τα πονηρά πνεύματα και πάσχιζαν να τον αποσπάσουν από την προσευχή. - Μέχρι πότε θα με βασανίζετε; είπε με αγανάκτηση ο αδελφός. Δεν σας έφτασε τόσος χρόνος που με είχατε ρίξει σε αμέλεια; - Όταν ήσουν αμελής, δεν μας…

Κίνδυνοι και δοκιμασίες.  Ο Αρσένιος πέρασε τα νεανικά του χρονιά με αμεριμνησία και αγώνες ασκητικούς. Έπειτα ήρθαν τα δύσκολα χρόνια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, της Κατοχής και του ανταρτοπολέμου. Τότε πέρασε πολλές δυσκολίες και κινδύνους.Στα χρόνια της Κατοχής πολλοί φτωχοί πήγαιναν στην μητέρα του για να ανταλλάξουν πολύτιμα πράγματα με δυο χούφτες αλεύρι. Εκείνη τους έδινε αλεύρι και ψωμί αλλά δεν έπαιρνε ούτε χρήματα ούτε τα οικογενειακά τους κειμήλια. Ζύμωνε συχνά. Το ψωμί τελείωνε γρήγορα γιατί μοίραζε πολλά ψωμιά στους πεινασμένους. Ο αδελφός του Ραφαήλ έδινε καλαμπόκι, χωρίς να παίρνη χρήματα, ή το αντάλλασσε με λάδι που το έδινε στην Εκκλησία.…

ΈΒΑΛΕ κάποτε στον νου της μια γυναίκα της αμαρτίας και στοιχημάτισε με τους φίλους της πώς θα το πετύχαινε χωρίς άλλο να παρασύρει στα δίχτυα της τον Ερημίτη που ζούσε στο βουνό, μακριά από την πόλη, και που όλοι έλεγαν γι’ αυτόν πως ήταν Άγιος άνθρωπος. Φόρεσε ένα πυκνό πέπλο, που έκρυβε την ομορφιά της, κι ανέβηκε στο βουνό. Οι φίλοι της την περίμεναν στα μισά του δρόμου. Μόλις βράδιασε, χτύπησε την πόρτα της σπηλιάς του Ερημίτη. Εκείνος, όταν την είδε, ταράχτηκε. Πώς βρέθηκε τάχα γυναίκα τέτοια ώρα σ’ αυτή την έρημο; - Πλάνη σου είναι τούτη, διάβολε, συλλογίστηκε. Τη…

Η «αδιαθεσία» του αββά. Πήγε ένα πρωί στο κελλί του γέροντος του αββά Σιλουανού ο μαθητής του Ζαχαρίας, για να πάρη ευλογία για ν’ αρχίση κάποιο εργόχειρο. Χτύπησε την πόρτα κι επειδή δεν έπαιρνε απάντηση, άνοιξε λίγο να δη αν ήταν μέσα. Είδε τότε τον όσιο σε κατάσταση θεϊκής εκστάσεως να προσεύχεται με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό! Έφυγε αθόρυβα ο νέος, χωρίς να τον ενοχλήση. Όταν όμως κατά το μεσημέρι ξαναγύρισε, τον βρήκε στην ίδια στάση. Το ίδιο και το απόγευμα. Το βράδυ πια είδε τον όσιο καθισμένο στο χαμηλό σκαμνί του με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, απορροφημένο…

Δάνειο στον Θεό η ελεημοσύνη Μπαίνεις στην εκκλησία για να ελεηθής. Προηγουμένως να ελεήσης. Κάνε με την ελεημοσύνη σου οφειλέτη σε σένα τον Θεό, και ύστερα ζήτησε Του. Δάνεισε Τον, και τότε ζήτα Του, ώστε οπωσδήποτε να πάρης το ζητούμενο. Αυτό το θέλει ο Θεός, δεν το αποφεύγει. Αν παρακαλής, μαζί με την ελεημοσύνη, τότε θα πάρης τη χάρι. Αν μαζί με την ελεημοσύνη ζητάς, τότε δανείζεις τον Θεό και παίρνεις και τόκους. Ναι, σε παρακαλώ. Δεν σε ακούει ο Θεός, όταν απλώς σηκώνης τα χέρια σου στην προσευχή. Απλώστε τα χέρια όχι μόνο στον ουρανό (προσευχή), αλλά και στα…

Οι μετάνοιες είναι εκούσια θυσίαΣυνιστούσε της γονυκλισίας κατά δύναμη, στην προσευχή. Έλεγε:” Να κάνετε όσες μπορείτε μετάνοιες στην προσευχή.Έστω και αν αυτό σας κουράζει. Όταν η προσευχή συνοδεύεται από εκούσια θυσία, γίνεται πιο ευάρεστη στο Θεό και πιο αποτελεσματική”.[ Γ 64 ]Σελ.256 Αντί μετανοιών Είπε ο Γέροντας0Εδώ και λίγο καιρό μου έφεραν ένα ποδήλατο για να ασκούμαι μέσα στο κελί μου. Ρώτησα και τον καρδιολόγο. Μου είπε, είναι καλό για την καρδιά μου, να ασκούμαι με ρέγουλα. Το πρωί ξυπνώ από τις δύο, τις τρεις η ώρα. Έχει διαβεί ο νους μου και προσεύχομαι. Ύστερα, αντί μετανοιών ασκούμαι στο ποδήλατο…

Ο ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ κάποιου μεγάλου Γέροντα πολεμήθηκε επίσης από σαρκική επιθυμία κι αγωνιζόταν σκληρά, χωρίς να λυπάται το σώμα του. Βλέποντάς τον ο Γέροντάς του να βασανίζεται ανελέητα, τον λυπήθηκε. - Θέλεις να παρακαλέσω τον Θεό, παιδί μου, να σε απαλλάξει απ’ αυτό το μαρτύριο; τον ρώτησε μια μέρα που τον είδε εξαιρετικά θλιμμένο. - Όχι, Αββά, του αποκρίθηκε ο γενναίος αγωνιστής. Γιατί, αν και κοπιάζω σκληρά, βλέπω μεγάλη ωφέλεια στην ψυχή μου απ’ αυτόν τον αγώνα. Κάνε μόνο προσευχή να μου δίνει ο Θεός δύναμη να υποφέρω. - Αληθινά πρόκοψες, παιδί μου, του είπε τότε με θαυμασμό ο Γέροντάς του,…

31. Για πολύ καιρό, δεν καταλάβαινα καθαρά πόσο είναι αναγκαίο να ενισχύεται η ψυχή από το Άγιο Πνεύμα. Αλλά τώρα, ο πανοικτίρμων Κύριος με αξίωσε να γνωρίσω πόσο απαραίτητο είναι αυτό. Ναι, μας χρειάζεται η ενίσχυσις του Αγίου Πνεύματος κάθε στιγμή της ζωής μας, όπως και η αναπνοή. Μας είναι αναγκαία κατά την προσευχή και καθ’ όλο τον βίο μας. Χωρίς αυτή την ενίσχυσι και στήριξι, η καρδιά κλίνει προς την αμαρτία και κινδυνεύει να πέση στον πνευματικό θάνατο. Η προαίρεσίς μας αδυνατίζει και δυσκολεύεται να στραφή προς κάθε τι το καλό. Αλλά η καρδιά μας πρέπει να μένη στο…

28. Δόξα σοι, Λυτρωτή μου, Παντοδύναμε Θεέ! Δόξα σοι, ω πηγή του ελέους! Δόξα σοι, Κύριε σπλαχνικέ, που πάντοτε είσαι έτοιμος να ακούσης την προσευχή μου και να με σώσης από την ανομία μου! Δόξα σοι, Παντεπόπτη, που η ματιά σου με περιβάλλει με αγάπη και διεισδύει έως τα κατάβαθα του είναι μου! Δόξα σοι! Δόξα σοι! Δόξα σοι, γλυκύτατε Ιησού, Λυτρωτή μου! 29. Το πιο πολύτιμο δώρημα του Θεού, που έχουμε ανάγκη και το εξασφαλίζουμε συχνά με την προσευχή, είναι η ειρήνη της καρδιάς. Ο ίδιος ο Κύριος μας είπε: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ…