και Δαβίδ
Ο Δανιήλ ανέβηκε άθικτος από το λάκκο, αφού νίκησε τα θηρία. Έτσι και ο Δαβίδ βγήκε από το σπήλαιο, αφού νίκησε κάτι άλλα θηρία, πολύ χειρότερα. Όπως στο Δανιήλ βρίσκονταν τα λιοντάρια, αγριώτερα από όλα τα θηρία, έτσι το Δαβίδ τα θηρία, τα πάθη, του επετέθησαν. Από τη μια μεριά αντιμετώπισε ένα θηρίο, το θυμό για τα παρελθόντα. Από την άλλη τo φόβο για τα μέλλοντα. Και τα δύο όμως θηρία τα αποστόμωσε, διδάσκοντας στην πράξι, ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο ασφαλές από το να σεβαστής τη ζωή των εχθρών σου και τίποτε πιο σφαλερό από το να θες να εκδικηθής τον άλλον για όσα σου έκανε. Ε.Π.Ε. 7.586
κέρδισε τον Ναβουχοδονόσορ
Ο Ναβουχοδονόσορ προσκύνησε τον Θεό λέγοντας: «Ο Θεός σας πράγματι είναι ο αληθινός, που αποκαλύπτει μυστήρια, αφού μπόρεσε ν’ αποκαλύψη αυτό το μυστήριο» (Δαν. β' 47). Είδες τη δύναμι της προφητείας, πως μετέβαλε και κατήχησε και ωδήγησε στην πίστι εκείνον τον άγριο; Ε.Π.Ε. 18α, 504
ταπεινός
Ήταν ταπεινός ο Δανιήλ. Απέδιδε τη δόξα στο Θεό. Και αυτό γίνεται φανερό από το ότι τον αγαπούσε ο Θεός, διαφορετικά δεν θα τον άφηνε να ζήση αν σφετεριζόταν την τιμή του Θεού. Βρισκόταν στο λάκκο των λεόντων για τον Θεό, και όμως θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο να τον θυμάται και να τον ακούη ο Θεός. Ενώ εμείς, που τόσα βρώμικα διαπράττουμε και είμαστε οι βρωμερότεροι, αν δεν εισακουστούμε αμέσως, απομακρυνόμαστε από τον Θεό. Ε.Π.Ε. 25,208
(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 20-21)