1,8. «ο και δηλώσας ημίν την υμών αγάπην εν Πνεύματι».  Στον χριστιανό το παν είναι Θεανθρώπινο και τίποτε καθαρά ανθρώπινο. Αυτό ισχύει και για την χριστιανική αγάπη. Αυτή προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα και όλη βρίσκεται στο Άγιο Πνεύμα. Εμείς δίνουμε την καρδιά μας και το Άγιο Πνεύμα δίνει την αγάπη μας. «Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν». (Ρωμ. 5, 5). Η αγάπη του Θεού δοσμένη διαμέσου των ιερών μυστηρίων και των αγίων αρετών.Γι’ αυτό η χριστιανική αγάπη είναι μοναδική, κατά πάντα, στον δικό μας ανθρώπινο κόσμο: Όλη είναι άγια, όλη…

33. «Αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού, α προείδεν Ιωήλ» (ΜΔ).Ο ωραίος αυτός χριστουγεννιάτικος ύμνος είναι εμπνευσμένος από τη σχετική προφητεία του Ιωήλ: «Δώσω τέρατα εν ουρανώ και επί γης, αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού» (γ’ 3) που αναφέρεται στην Ενσάρκωσι. Ο ίδιος ο υμνογράφος, ερμηνεύοντας την προφητεία κάνει την αντιπαράθεσι των στοιχείων: «αίμα την σα ρ κ ω σι ν, πυρ την θ ε ό τ η τ α, ατμίδα δε καπνού το Π ν ε ύ μ α  τ ο  Ά γ ι ο ν, το επελθόν τη Παρθένω... μέγα το μυστήριον της σης ενανθρωπήσεως, Κύριε, δόξα σοι»Ολόκληρη…

86. Κάποιο πάθος φέρει ταραχή στην καρδιά σου; Χάνεις την ειρήνη σου και ξεστομίζεις λόγια θυμού και αδικίας εναντίον του πλησίον σου; Μη μείνεις ούτε λεπτό παραπάνω σε αυτή τη φθοροποιό κατάσταση. Πέσε ευθύς στα γόνατα και εξομολογήσου την αμαρτία σου στο Άγιο Πνεύμα, λέγοντας από τα βάθη του είναι σου: «Ώ Πνεύμα Άγιο, σε λύπησα ο άθλιος με το πνεύμα της απειθείας μου, του πάθους μου». Και κατόπιν πες, με όλη σου την καρδιά και με βεβαιότητα για την πανταχού παρουσία του Αγίου Πνεύματος, την ευχή της Εκκλησίας: «Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και…

 25. «Πόλις Θεού ζώντος» (Δ, 92). Στον 45 ψαλμό, η Θεοτόκος προτυπώνεται σαν πόλις: «του ποταμού τα ορμήματα ευφραίνουσι την πόλιν του Θεού» (στιχ. 5). «Τα ορμήματα», κατά τον Ι. Δαμασκηνό, είναι τα κύματα των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος (Δ, 93).Οι αρχαίες πόλεις ήταν συνήθως κτισμένες κοντά σε ποτάμια. Η θέσις αυτή εξασφάλιζε τη ζωή στις πόλεις αυτές, διότι οι κάτοικοι μπορούσαν έτσι να έχουν άφθονο νερό για τον εαυτό τους και για τα ζώα, καθώς και για το πότισμα των κτημάτων τους. Το ποτάμι ήταν ευλογία και χαρά Θεού για την πόλι. Αντίθετα, πόλις χωρίς ποτάμι δεν μπορούσε εύκολα…

Το λευκό περιστέρι.  Από μικρό παιδί ο στάρετς Παρθένιος (1790-1855) σεβόταν και τιμούσε τον Παράκλητο, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Στα εφηβικά του μάλιστα χρόνια απόλαυσε μια ιδιαίτερη επίσκεψι της χάριτος του. «Επιστρέφαμε, διηγείται ο ίδιος, με τον αδελφό μου από το σχολείο στο σπίτι. Η απόστασις ήταν μεγάλη και μας βρήκε η νύχτα. Σταθήκαμε λοιπόν κάπου να ξεκουρασθούμε. Ξαπλώσαμε καταγής, κάτω από τον απέραντο ουρανό. Η βραδιά είχε ξαστεριά, και για αρκετή ώρα δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Δεν γνωρίζω γιατί μέσα στην ψυχή μου υπήρχε μια ανείπωτη χαρά. Κοίταζα ψηλά τον ουρανό με τ’ αναρίθμητα αστέρια του,…

22. «Χαίρε, σκηνή του Θεού και Λόγου· Χαίρε, Αγια Αγίων μείζων» (Ω). Τα «Άγια των Αγίων» της Σκηνής του Μαρτυρίου εχαρακτήριζετο «άβατον». Κανείς δηλαδή δεν έμπαινε εκεί, παρά μόνο ο Αρχιερεύς και αυτός «άπαξ του ενιαυτού» (Εβρ. θ' 7).Και στο θέμα αυτό η ορθόδοξη ευλάβεια ανεκάλυψε προτύπωσι της Παρθενίας της Θεοτόκου: Στην μήτρα της Παρθένου, στα «άγια των άγιων» της υπάρξεώς της μπήκε «εφ άπαξ» ο μέγας Αρχιερεύς, ο Κύριος Ιησούς. Αυτός μόνον και κανείς άλλος. Η παρθενική σκηνή της Θεοτόκου ήταν και παρέμεινε «άβατος».Η αποκλειστικότης χαρακτηρίζει τον Θεό. Όποιον εκλέγει και εκείνος αποδέχεται την κλήσι του, τον θέλει δικόν…

66. Ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα, που συνέχει το σύμπαν, μας χαρίζει την ειρήνη, την ταπεινωσύνη, τη δίψα για το αγαθό. Ενεργεί στην ψυχή και τη διατηρεί απλή. Την ενισχύει, τη ζωοποιεί. Γίνεται ένα πνεύμα μαζί μας και μας κάνει ομοίους του. Είναι το Πνεύμα που «χωρεί δια πάντων πνευμάτων νοερών, καθαρών, λεπτοτάτων» (Σοφ. Σολ. ζ’ 23). «Και γαρ πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν» (Α’ Κορ. ιβ’ 23). Όλοι οι αληθινά πιστοί είναι διαποτισμένοι από το Πνεύμα του Θεού, όπως ο σπόγγος διαποτίζεται ολόκληρος από το νερό. 67. Μην υποχωρείς στις απαιτήσεις της σαρκός. Μη την καλοπιάνεις. Μην είσαι ανεκτικός…

18. «Σε την Κιβωτόν, την Παναγίαν, την επισκιαζομένην Θείω Πνεύματι» (Π).Η Κιβωτός της Διαθήκης είναι μια προτύπωσις της Θεοτόκου που πολύ συχνά χρησιμοποιεί η Εκκλησία. Σύμφωνα με τη βιβλική περιγραφή (Έξοδ. κε' 9 –21. Εβρ. θ' 4 – 5), η Κιβωτός ήταν ολόχρυση, μέσα δε σ’ αυτή βρισκόταν η «χρυσή στάμνος» (Έξοδ. ιστ' 33), η Ράβδος του Ααρών που βλάστησε (Αρ. ιζ' 16 – 23) και οι δύο Πλάκες του Δεκαλόγου (Έξοδ. λδ' 1 εξ.). Επάνω δε από την Κιβωτό υπήρχαν δύο ολόχρυσα Χερουβίμ που με τα απλωμένα φτερά τους αγκάλιαζαν και σκέπαζαν την Κιβωτό.Η Παναγία υπήρξε «Κιβωτός» διότι έφερε…

31. Για πολύ καιρό, δεν καταλάβαινα καθαρά πόσο είναι αναγκαίο να ενισχύεται η ψυχή από το Άγιο Πνεύμα. Αλλά τώρα, ο πανοικτίρμων Κύριος με αξίωσε να γνωρίσω πόσο απαραίτητο είναι αυτό. Ναι, μας χρειάζεται η ενίσχυσις του Αγίου Πνεύματος κάθε στιγμή της ζωής μας, όπως και η αναπνοή. Μας είναι αναγκαία κατά την προσευχή και καθ’ όλο τον βίο μας. Χωρίς αυτή την ενίσχυσι και στήριξι, η καρδιά κλίνει προς την αμαρτία και κινδυνεύει να πέση στον πνευματικό θάνατο. Η προαίρεσίς μας αδυνατίζει και δυσκολεύεται να στραφή προς κάθε τι το καλό. Αλλά η καρδιά μας πρέπει να μένη στο…

19. Όταν είναι να προσευχηθής στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε πριν την ακράδαντο βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγης από μπροστά της χωρίς να βρής έλεος. «Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται», ψάλλει η Εκκλησία με πίστι στη Θεομήτορα. Το να έχουμε αυτή τη βεβαιότητα, αυτή την ανεπιφύλακτο εμπιστοσύνη, είναι σωστό και δίκαιο. Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας του Ελεήμονος Θεού. Το έλεος της το μαρτυρεί η Εκκλησία όλων των εποχών και όλων των τόπων. Δεν υπάρχει περίπτωσις να αδιαφορήση για μας η Παναγία. 20. Το δένδρο, όταν είναι καλά ριζωμένο στη γη, μεγαλώνει και καρποφορεί. Η ψυχή…