689. Θυμήσου ότι η ανθρώπινη ύπαρξίς σου είναι για τον Θεό μεγάλη, πολύτιμος αξία. Αλλά ο άνθρωπος, αφού έπεσε στην αμαρτία, έγινε πλάσμα αδύνατο, υποκείμενο σε πολλαπλή φθορά και αχρείωσι. Αγάπα και τίμα τον εαυτό σου σαν αξία δοσμένη από τον Θεό. Αλλά, συνάμα, να αγωνίζεσαι άσπονδα εναντίον των αμαρτωλών παθών σου. «Αγαπήσεις τον πλησίον σου –ο αμαρτωλός τον αμαρτωλό- ως εαυτόν» (Ματθ. ιθ’ 19). «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλάτ. στ’ 2). Βαρύτιμα είναι αυτά τα λόγια. Βάλε τα βαθειά στην καρδιά σου. Φωταγωγούν την άλλη εκείνη φράσι της Κυριακής Προσευχής: «Και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών». 690. Μεγάλο και…

686. Γιατί απαγγέλλεται το «Πιστεύω» πριν από τη μεταβολή των Τιμίων Δώρων; Γιατί το λέγει και ο ιερεύς μυστικά την ίδια ώρα; Για να θυμώμαστε ότι τη μεταβολή την πραγματοποιεί η Αγία Τριάς. 687. Το μέγιστο θαύμα αυτό είναι: ότι ο Κύριος και Δημιουργός μου ανεγέννησε την αχρειωμένη μου υπόστασι και την άλλαξε όπως μεταβάλλει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα του και Αίμα του. 688. Στις ημέρες μας, οι γραμματισμένοι άνθρωποι υψώνουν ένα πελώριο είδωλο και προστάζουν όλους να το λατρεύουν, λατρεύοντας το και οι ίδιοι. Αυτό το είδωλο είναι η φιλολογία της Αρνήσεως, το αποκύημα του απίστου…

683. Όταν η ψυχή σου σκοτεινιάζη υπό την επήρεια της αμαρτίας, επικαλέσου με όλη σου την καρδιά, το γλυκύτατο όνομα του Ιησού Χριστού. Σ’ αυτό το Όνομα, θα βρης φώς, ενίσχυσι, στήριξη, ειρήνη, Σ’ αυτό το Όνομα και μόνο, θα βρης μέγα έλεος, χάρι απερίγραπτο. Θα βρης κάθε αγαθό για την ψυχή σου, σαν να άνοιξες ένα ακένωτο θησαυροφυλάκιο. 684. Να πιστεύης και να ελπίζης ότι ο Θεός γρήγορα θα απαντήση στα αιτήματα της προσευχής σου, όταν την εμπνέη η αγάπη. «Παρά θεώ πάντα δυνατά εστιν. Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι. Η ελπίς ου καταισχύνει» (Ματθ. ιθ’ 26. Μαρκ. θ’ 23.…

681. Ποιος από τους θνητούς είναι άξιος του Κυρίου; Όποιος, εκτός του Κυρίου, βλέπει τα πάντα σαν ένα τίποτε και ο Κύριος είναι γι’ αυτόν το παν. Αδελφέ μου, μη δίνεις την καρδιά σου στα διάφορα τίποτε, αλλά μόνο στον Δημιουργό μας. Αφοσιώσου σ’ Αυτόν με πίστι αδίστακτο. Μη σε ελκύουν ούτε εδέσματα, ούτε ενδυμασίες, ούτε φθαρτά ανθρώπινα κάλλη, ούτε πλούτη, ούτε ανέσεις της ζωής, ούτε η δόξα αυτού του κόσμου, ούτε άλλο οτιδήποτε πάνω στη γη. 682. Φέρω στον Κύριο, τη Δέσποινα μας Θεοτόκο ή σ’ έναν Άγγελο ή σ’ έναν Άγιο, υλικό φως (κερί, λαμπάδα, καντήλι). Γιατί το…

679. «Όστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον τηρήσῃ, πταίσῃ δὲ ἐν ἑνί, γέγονε πάντων ἔνοχος» (Ιακ. β’ 10). Αυτό ισχύει και ως προς το δόγμα και ως προς την ηθική. Όποιος διδάσκει όλες τις αλήθειες και παραμελεί μία απ’ αυτές, θα είναι ένοχος απέναντι σε όλες, ένοχος μάλλον απέναντι στη μία Αλήθεια, την αδιαίρετο και ακεραία, που είναι ο Κύριος Ιησούς, αφού είπε: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀλήθεια » (Ιω. ιδ’ 6). Γιατί; Γιατί ο Θεός είναι τέλειο Πνεύμα. Αν ένας αμαρτωλός λογισμός είναι «βδέλυγμα Κυρίω» (Παροιμ. ιε’ 26), όποιος αμαρτάνει στην αλήθεια του δόγματος, αμαρτάνει στον Θεό, την Αυτοαλήθεια. 680. «Ο…

676. «Αγιασθήτων (δηλαδή: ας δοξασθή) το όνομά σου». Αυτή είναι η πρώτη μας επιθυμία και το πρώτο μας αίτημα: να δοξασθή το όνομα του Θεού μες από την ίδια μας τη ζωή. Ας μη λησμονούμε ότι κτισθήκαμε «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού». Αλλά αλλοίμονο, πέσαμε, χάσαμε τη θεία μας δόξα και τώρα ερχόμαστε στον κόσμο δεμένοι με την αμαρτία. Η κατάστασίς μας είναι «νόθων και ουχ υιών» (Εβρ. ιβ’ 8). Πρωτίστη λοιπόν φροντίδα μας ας είναι να μοιάσουμε ξανά στον Ουράνιο Πατέρα μας, το θείο Πρωτότυπό μας. Ο Ίδιος ο Κύριος μας το απαιτεί: «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμι»…

674. Αν η καρδιά σου είναι ταραγμένη από την επήρεια του πονηρού πνεύματος, καλύτερα να μη μιλάς στους άλλους. Προ πάντος, για να τους διορθώσης. Θα προκαλέσης πιθανώτατα θυμό και όχι διόρθωσι. Μια τέτοια εσωτερική κατάστασις σημαίνει ότι είμαστε ανάξιοι να διδάξουμε τους άλλους. Πρώτα διώξε τον εχθρό, ειρήνευσε την καρδιά σου και κατόπιν μίλα. 675. Μερικοί νομίζουν ότι είναι εν τάξει απέναντι του Θεού αν λένε τις καθωρισμένες προσευχές, χωρίς να προσέχουν στην προετοιμασία της καρδιάς τους για την προσευχή. Πολλοί, λόγου χάριν, διαβάζουν την προ της Θείας Μεταλήψεως Ακολουθία, ενώ κατά το διάστημα αυτό θα έπρεπε να ετοιμάσουν…

670. Η προσοχή και η αντίληψις της καρδιάς απονεκρώνονται βαθμιαία σε όσους δεν προσεύχονται θερμά, με όλο τους το είναι. Τότε, βλέπουν χωρίς να βλέπουν και ακούουν χωρίς να καταλαβαίνουν (Λουκ. η’ 10) τα λόγια της προσευχής. «Προφάσει μακρά προσευχόμενοι», τα φτωχά αυτά πλάσματα δεν αντιλαμβάνονται ότι, αυξάνοντας τον αριθμό των λέξεών τους, «λήψονται περισσότερον κρίμα» (Μαρκ. ιβ’ 40) 671. Ζήσε με όλη σου την καρδιά τα λόγια της προσευχής του Σωτήρος προς τον Πατέρα του: «Καθώς συ, Πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοί, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν» (Ιω. ιζ’ 21). Βάλε λοιπόν σκοπό σου να ενωθής…

668. Συμβαίνει επίσης κάποτε και το άλλο θλιβερό: ντρεπόμαστε τους άλλους ανθρώπους και δεν βγαίνουν τα λόγια της προσευχής από μέσα μας με τον οφειλόμενο τόνο φωνής. Πρέπει να αποδιώξουμε αυτή την εμπνεόμενη από τον Διάβολο δειλία. Ας νοιώθουμε μονάχα τον θεό ενώπιόν μας, μη λογαριάζοντας τίποτε άλλο. «ός γάρ εάν επαισχυνθή με καί τούς εμούς λόγους εν τή γενεά ταύτη τή μοιχαλίδι καί αμαρτωλώ, καί ο υιός τού ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τή δόξη τού πατρός αυτού μετά τών αγγέλων τών αγίων» (Μαρ. η’ 38). Αν θεωρής οτιδήποτε άλλο πιο υπολογίσιμο από τον Κύριο της δόξης, πέφτεις…

666. Όταν προσεύχεσαι για άλλους, λόγου χάριν για τους οικείους σου ή για ξένους, που δεν σου το ζήτησαν καν, να προσεύχεσαι γι’ αυτούς με φλογερό ζήλο, όπως θα προσευχόσουν για τον ίδιο τον εαυτό σου. Θυμήσου την κορυφαία εντολή του Θεού: «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. ιθ’ 19, κβ’ 39, Λευιτ. Ιθ’ 18). Να τηρής την εντολή σε κάθε περίστασι, δηλαδή να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Μην ξεφεύγεις από τον Κύριο, τον «ερευνώντα νεφρούς και καρδίας» (Αποκ. β’ 23). Αλλοιώς, θα αποδοκιμάση την προσευχή σου. 667. Όταν διαβάζουμε κάποια προσευχή από τη Σύνοψι…