668. Συμβαίνει επίσης κάποτε και το άλλο θλιβερό: ντρεπόμαστε τους άλλους ανθρώπους και δεν βγαίνουν τα λόγια της προσευχής από μέσα μας με τον οφειλόμενο τόνο φωνής. Πρέπει να αποδιώξουμε αυτή την εμπνεόμενη από τον Διάβολο δειλία. Ας νοιώθουμε μονάχα τον θεό ενώπιόν μας, μη λογαριάζοντας τίποτε άλλο. «ός γάρ εάν επαισχυνθή με καί τούς εμούς λόγους εν τή γενεά ταύτη τή μοιχαλίδι καί αμαρτωλώ, καί ο υιός τού ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τή δόξη τού πατρός αυτού μετά τών αγγέλων τών αγίων» (Μαρ. η’ 38). Αν θεωρής οτιδήποτε άλλο πιο υπολογίσιμο από τον Κύριο της δόξης, πέφτεις σε μεγάλη αμαρτία. Να ζης με τη βεβαιότητα ότι τίποτε δεν μπορεί να συγκριθή με τον Κύριο και μονάχα Αυτόν να υπολογίζης με απόλυτη προτεραιότητα.
669. Ο άνθρωπος είναι αγαπητός στον Κύριο, που υπέταξε όλο τον κόσμο σ’ αυτό του το πλάσμα. Ο Υιός του Θεού κατέβηκε από τους ουρανούς στη γη για να σώση τον άνθρωπο από το Άδη, να τον συμφιλιώση με τον Θεό. Τα φυτά και οι σάρκες των ζώων του δόθηκαν για να τρέφεται, καθώς και ποικίλα ποτά για να ευχαριστούν τη γεύσι του. Με τον όρο όμως να μην παραδίδεται στα πάθη του, να μην απολαμβάνη τις γήινες χαρές με τρόπο άκρατο και εγωιστικό. Ο χριστιανός έχει μπροστά του μεγάλα, πνευματικά, θεία αγαθά για να απολαύση. Και τα υλικά αγαθά, μπροστά σ’ εκείνα, είναι πολύ φθηνά. Αν εμποδίζουν την απόλαυσι εκείνων, πρέπει να τα θυσιάζη κανείς αδίστακτα. Λόγου χάριν, η νηστεία, η για ωρισμένο διάστημα αποχή από διάφορα εδέσματα και ποτά, που επιβάλλει η Εκκλησία, δεν πρέπει να προκαλή γογγυσμό. Η νηστεία, ωρίσθηκε όχι να πιέση την ελευθερία του ανθρώπου, όπως υποστηρίζουν οι άνθρωποι που έχουν κοσμικό φρόνημα, αλλά για να του εξασφαλίση την απόλαυσι των ουρανίων αγαθών. Επομένως, το κρέας, το λίπος, το κρασί και τα άλλα οινοπνευματώδη ποτά απαγορεύονται κατά τις Τεσσαρακοστές, γιατί ο άνθρωπος είναι αγαπητός στον Θεό, γιατί ο Θεός τον θέλει δικόν του και όχι προσκολλημένον στα φθαρτά. Αλλά ο άνθρωπος, διεστραμμένος από την αμαρτία, εύκολα ρέπει στις γήινες απολαύσεις, ξεχνώντας ότι η αληθινή του χαρά, η αληθινή του ζωή, είναι ο αιώνιος Θεός και όχι το χώμα και ό,τι προέρχεται από το χώμα.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 262-264)