620. Προορισμός μας και κατάληξίς μας είναι η βασιλεία του Θεού. Αυτή η κλήσις μας δόθηκε για να περάσουμε από την παρούσα στην άλλη ζωή. Δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας. Είμαστε δούλοι του Θεού, όπως η Εκκλησία ρητά μας ονομάζει. Και οι δούλοι αναμένουν το κάλεσμα του Κυρίου τους. «Καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις. προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καὶ. κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ» (Λουκ. ιβ’ 36).Αλλά εμείς τι κάνουμε; Έχουμε εντελώς λησμονήσει ότι είμαστε δούλοι του Θεού. Νομίζουμε ότι ανήκουμε στους εαυτούς μας. Και έτσι ρυθμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το δικό μας…

616. Το Πανάγιο Πνεύμα με τη χάρι του Πατρός, ζωογονεί όλη την κτίσι. 617. Κατά τη νύκτα, η ψυχή μας κινείται πιο ελεύθερα. Έτσι, ο πνευματικός κόσμος μπορεί να επιδρά πάνω της πιο ελεύθερα. Αν κάποιος είναι ενάρετος, οι λογισμοί και οι κλίσεις της καρδιάς του είναι οι λογισμοί και οι κλίσεις του Ιδίου του Κυρίου ή των Αγγέλων και των Αγίων. Ενώ αν είναι αμετανόητος αμαρτωλός, είναι λογισμοί και κλίσεις του ιδίου του Αρχεκάκου. 618. Η θαυματουργός εικών του Σωτήρος είναι ο Ίδιος ο Κύριος, ο ζωγραφημένος επάνω της. Κλαίω πικρά για τη χάρι που πηγάζει εκείθεν για μένα…

613. Ελπίζουμε ότι θα αμειφθούμε για τα καλά μας έργα. «Ο μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε’ 12). «το δε καλόν ποιούντες μη εκκακώμεν (δηλαδή: ας μην αποκάμνουμε)· καιρώ γαρ ιδίω θερίσομεν» (Γαλ. στ’ 9). «Λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος,» (Β’ Τιμ. δ’ 8). «Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ» (Ψαλμ. λβ’ 22). 614. Να υπολήπτεσαι τον εαυτό σου σαν εικόνα του Θεού. Θυμήσου ότι αυτή η εικών είναι πνευματική και έχε ζήλο για την εκπλήρωσι των εντολών του Θεού, που αποκαθιστούν μέσα σου το «καθ’ ομοίωσιν Θεού». Φρόντιζε να μην…

610. Ο πνευματικός άνθρωπος επιδίδεται με όλη του τη διάνοια και όλη του την καρδιά στη θεωρία του Θεού. Βρίσκει στον Κύριο ένα θησαυρό γνώσεως και σοφίας, «δικαιοσύνης και ειρήνης και χαράς εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. ιδ’ 17). Αντίθετα, ο σαρκικός άνθρωπος ακολουθεί τη μοιχαλίδα και αμαρτωλό γενεά, αναγνωρίζει μόνο την υλική φύσι. Δεν βλέπει σ’ αυτή τον Θεό, αλλά μόνο τα μέσα συντηρήσεως της βραχύπνυης υλικής του ζωής. Αλλά «μακάριοι οι καθαροί τη καρδία» (Ματθ. ε’ 8). Καθάρισε την καρδιά σου και έλπιζε να ενωθής με τον Θεό στη μέλλουσα ζωή. 611. Ο ιερεύς είναι όργανο του Θεού, διαχειρίζεται…

608. Ο Ιησούς Χριστός, όταν επρόκειτο να μοιράση το ψωμί στους Μαθητάς του, πρώτα ύψωνε τους οφθαλμούς στον ουρανό, ευχαριστούσε, το ευλογούσε και μόνο κατόπιν το έκοβε και το μοίραζε. Ο Απόστολος Παύλος έκαμε το ίδιο, όταν βρισκόταν στο πλοίο. Έτσι λοιπόν και εμείς πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό πριν από το φαγητό μας, καθώς και για όλα του τα υλικά δωρήματα, ιδιαιτέρως δε και κατ’ εξοχήν για τα πνευματικά. 609. Το Άγιο Πνεύμα είναι «ο θησαυρός των αγαθών», η πηγή του πνευματικού πλούτου. Ιδές τι πλούτο θησαυρίζει μέσα της η ψυχή που το Πνεύμα το Άγιο την κατοικεί, τι…

606. Μεγάλη είναι η αξία του ανθρώπου ως εικόνος του Θεού. Γιατί ο άνθρωπος τοποθετήθηκε στην κτίσι ως βασιλεύες της, ως ένα είδος θεού της; Γιατί, με την πίστι, είναι ένα πνεύμα με τον Κύριο. Γιατί ο Θεός έστειλε τον Υιό του να σώση τον κόσμο και να τον απαλλάξη από τη θανάσιμο σκιά του προπατορικού αμαρτήματος; Γιατί οι άνθρωποι είναι η εικών του Θεού. Γιατί δόθηκαν στους ανθρώπους τόσες υποσχέσεις και χαρίσματα, «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε… ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν»; (Α’ Κορ. β’ 9). Γιατί οι άνθρωποι είναι εικών του Θεού. Ώ,…

603. Ποιο είναι το νόημα του γεγονότος ότι ο Αβραάμ φιλοξένησε τους τρείς περαστικούς; Είναι ότι ο Θεός, ο Τριαδικός Θεός, πάντα γυρίζει στη γη και παρατηρεί τι γίνεται πάνω της. Και ότι ο Ίδιος έρχεται σ’ αυτούς που υπηρετούν το θέλημά του, στέκεται μαζί τους και συνομιλεί σαν με φίλους του. «Καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιήσομεν» (Ιω. ιδ’ 23). Ενώ στέλνει τη φωτιά του στους αθέους και ασεβείς, όπως έκαμε στα Σόδομα και τη Γομόρρα. 604. Ο Κύριος είναι τόσο σπλαχνικός, ώστε ποτέ δεν περιφρονεί την προσευχή μας. Τη δέχεται χάρις στο άπειρο έλεός του…

600. Ας προσπαθούμε να μένουν έναυλα μέσα μας τα λόγια του Σωτήρος: «ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιη’ 3. 4), καθώς και τα λόγια του Αποστόλου: «Ως αρτιγέννητα βρέφη το λογικόν γάλα επιποθήσατε, ίνα εν αυτώ αυξηθήτε εις σωτηρίαν» (Α’ Πέτρ. β’ 2). Δηλαδή να είμαστε απλοί και καθαροί στην καρδιά. 601. Το πονηρό πνεύμα ψεύδεται εναντίον του Θεού μέσα μας. Ως προς την πανταχού παρουσία του, μας λέγει: «Που έστιν ο Θεός υμών;» (Ψαλμ. οη’ 10). Ως προς την αγάπη του: «Επιλέλησται ο Θεός, απέστρεψε το πρόσωπον…

598. Λέγε και κάνε τα θεάρεστα με αδίστακτο πίστι, με ζήλο, με αποφασιστικότητα. Απόφευγε την αμφιταλάντευσι, τη δειλία, τη νωθρότητα και τους δισταγμούς. «Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς Πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης» (Β’ Τιμ. α’ 7). Ο Κύριός μας είναι ο Κύριος των Δυνάμεων. 599. Τη ζωή σου ας τη γεμίζει η πίστις στον Θεό και η αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον σου. Και πώς μπορείς να το κατορθώσης αυτό; Αν δεν πιστεύης στη μονιμότητα των γήινων, αν δεν εμπιστεύεσαι τίποτε το γήινο, αν είσαι αδιάφορος προς ό,τι το φθαρτό και το πρόσκαιρο. Η καρδιά…

596. Ο Θεός είναι Αγάπη. Αν αγαπάς τον Θεό, είσαι κατοικητήριο του Θεού, ζης εν Θεώ (Α’ Ιω. δ’ 16). Ο Διάβολος είναι Κακία. Μόλις αισθανθής κακία απέναντι του πλησίον σου, ο Διάβολος ήδη πατεί το έδαφος της καρδιάς σου, πάει να σε κυριεύση. Να αγαπάς λοιπόν αδιάκοπα τον Θεό και τον πλησίον σου. Μην αφήνεις την κακία να εισχωρήση στην καρδιά σου, έστω και για μία στιγμή. Είναι ο ίδιος ο Διάβολος. 597. Να φοβάσαι την κακία σαν φωτιά. Μη τη δέχεσαι στην καρδιά σου, όποια και αν είναι τα προσχήματά της. Η κακία είναι πάντοτε του Σατανά, θυγατέρα…