ΈΒΑΛΕ κάποτε στον νου της μια γυναίκα της αμαρτίας και στοιχημάτισε με τους φίλους της πώς θα το πετύχαινε χωρίς άλλο να παρασύρει στα δίχτυα της τον Ερημίτη που ζούσε στο βουνό, μακριά από την πόλη, και που όλοι έλεγαν γι’ αυτόν πως ήταν Άγιος άνθρωπος. Φόρεσε ένα πυκνό πέπλο, που έκρυβε την ομορφιά της, κι ανέβηκε στο βουνό. Οι φίλοι της την περίμεναν στα μισά του δρόμου. Μόλις βράδιασε, χτύπησε την πόρτα της σπηλιάς του Ερημίτη. Εκείνος, όταν την είδε, ταράχτηκε. Πώς βρέθηκε τάχα γυναίκα τέτοια ώρα σ’ αυτή την έρημο; - Πλάνη σου είναι τούτη, διάβολε, συλλογίστηκε. Τη…

Ο ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ κάποιου μεγάλου Γέροντα πολεμήθηκε επίσης από σαρκική επιθυμία κι αγωνιζόταν σκληρά, χωρίς να λυπάται το σώμα του. Βλέποντάς τον ο Γέροντάς του να βασανίζεται ανελέητα, τον λυπήθηκε. - Θέλεις να παρακαλέσω τον Θεό, παιδί μου, να σε απαλλάξει απ’ αυτό το μαρτύριο; τον ρώτησε μια μέρα που τον είδε εξαιρετικά θλιμμένο. - Όχι, Αββά, του αποκρίθηκε ο γενναίος αγωνιστής. Γιατί, αν και κοπιάζω σκληρά, βλέπω μεγάλη ωφέλεια στην ψυχή μου απ’ αυτόν τον αγώνα. Κάνε μόνο προσευχή να μου δίνει ο Θεός δύναμη να υποφέρω. - Αληθινά πρόκοψες, παιδί μου, του είπε τότε με θαυμασμό ο Γέροντάς του,…

Η νίκη του ΧριστούΚάποιος μάγος έκανε ψευτοθαύματα με τη βοήθεια του διαβόλου, για να πλανεύει τους χριστιανούς και να τους παίρνει με το μέρος του.Ανάμεσα στις άλλες θαυματουργίες του έκανε και τούτη: Έμπαινε στη φωτιά για πολλή ώρα. Ύστερα ζητούσε τη βοήθεια του δαίμονα, που έσβηνε τη φωτιά κι έτσι ο μάγος παρέμενε αβλαβής.Όταν ο τοπικός επίσκοπος πληροφορήθηκε το περιστατικό, πήρε το άγιο αρτοφόριο με το δεσποτικό Σώμα και πλησίασε στη φωτιά. Αμέσως πρότεινε στο μάγο να δεθεί με αλυσίδα και να πέσει μέσα στη φωτιά, για να δει κι αυτός τη θαυμαστή του διάσωση.Ο μάγος δέχτηκε να τον δέσουν…

ΔΥΟ ΣΥΝΑΣΚΗΤΕΣ αγωνίζονταν στην έρημο της Θηβαΐδος. Μα ήταν νέοι κι άπειροι κι ο διάβολος τους έστηνε ένα σωρό παγίδες. Ο πιο νέος κάποτε πολεμήθηκε πολύ δυνατά στην σάρκα. Έχασε γι’ αυτό την ψυχραιμία του και την υπομονή του και είπε μια μέρα αποφασιστικά στον μεγαλύτερο: - Δεν αντέχω πια, θα γυρίσω στον κόσμο. Εκείνος πάλι, καταστενοχωρημένος για τον πειρασμό που βρήκε τον αδελφό του, προσπαθούσε να τον συγκροτήσει. - Δεν θα σ’ αφήσω να φύγεις από εδώ, του έλεγε, να χάσεις όλους σου τους κόπους και την αγνότητά σου. Που να τον πείσει όμως!... - Δεν κάθομαι, επέμενε, θα…

414. Ερώτηση.Εάν στον αμαρτωλό γίνονται οπτασίες δεν οφείλει να πιστεύει γενικά ότι προέρχονται από το Θεό;Απόκριση:Όταν γίνεται αυτό στον αμαρτωλό, είναι φανερό ότι προέρχεται από τους πονηρούς δαίμονες, για να απατήσουν την άθλια ψυχή του και να την οδηγήσουν στην απώλεια. Δεν πρέπει λοιπόν ποτέ να τους πιστεύει κανείς, αλλά ν’ αναγνωρίζει τις αμαρτίες του και την ασθένεια του και να ζει πάντα με τρόμο και φόβο.415.ΕρώτησηΆραγε και όταν εμφανίζονται με το σχήμα του Δεσπότη Χριστού, και τότε πρέπει να τους αποστρεφόμαστε;Απόκριση:Τότε πολύ περισσότερο πρέπει να αποστρεφόμαστε και να αναθεματίζουμε την πονηρία και την πλάνη τους. Ποτέ λοιπόν να μη…

«όχι» Χριστού σε μαρτυρία τουςΟ Χριστός δεν ήθελε και δεν επέτρεπε να δίνουν τα δαιμόνια καλή μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ο δαίμονας για ποιο λόγο το έκανε αυτό; Γιατί ήθελε να προκαλέση σύγχυσι, να ανατρέψη την τάξι και να αρπάξη το αξίωμα των αποστόλων, ώστε να πείση τους ανθρώπους να προσέχουν σ’ αυτόν. Αν αυτό είχε γίνει, θα φαινόταν ο δαίμων εύκολα αξιόπιστος και θα ανακάτευε τα δαιμονικά με την αλήθεια.Ε.Π.Ε. 18α,250Θα καταργηθούνΤώρα μεν δεν έχουν τελείως καταργηθεί, αφού ενεργούν πολλές φορές. Τότε όμως θα παύση κάθε ενέργειά τους.Ε.Π.Ε. 18α,606Και ΧριστόςΌταν δεις άνθρωπο να ταράζεται από δαίμονα, προσκύνησε τον Κύριο και…

19. Όταν είναι να προσευχηθής στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε πριν την ακράδαντο βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγης από μπροστά της χωρίς να βρής έλεος. «Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται», ψάλλει η Εκκλησία με πίστι στη Θεομήτορα. Το να έχουμε αυτή τη βεβαιότητα, αυτή την ανεπιφύλακτο εμπιστοσύνη, είναι σωστό και δίκαιο. Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας του Ελεήμονος Θεού. Το έλεος της το μαρτυρεί η Εκκλησία όλων των εποχών και όλων των τόπων. Δεν υπάρχει περίπτωσις να αδιαφορήση για μας η Παναγία. 20. Το δένδρο, όταν είναι καλά ριζωμένο στη γη, μεγαλώνει και καρποφορεί. Η ψυχή…

15. Ο Θεός μεταδίδει μία ακατανίκητο, ανερμήνευτο δύναμι στο ζωοποιό ξύλο του Σταυρού. Την ίδια δύναμι παρέχει και στο Μυστήριο της αναιμάκτου θυσίας, στη Θεία Ευχαριστία. «Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!» Χωρίς όρια είναι η παντοδυναμία σου. Ό,τι αγγίζει η δύναμίς σου και η χάρις σου, γίνεται ζωοποιό. 16. Αν ποθής να διορθώσης κάποιον από τα πταίσματά του, μη νομίσης ότι τον διορθώνεις με τη δική σου δύναμι. Προσευχήσου στον Θεό, τον «ετάζοντα καρδίας και νεφρούς» με όλη σου την ψυχή, να φωτίσει ο Ίδιος την καρδιά εκείνου του ανθρώπου. Αν ο Κύριος δη ότι πράγματι προσεύχεσαι…

10. Όταν βλέπουμε το σώμα μας να το τυραννή η αρρώστια, ας μη γογγύζουμε εναντίον του Θεού, αλλά ας λέμε: «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο. Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας» (Ιωβ α’ 21). Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε το σώμα μας σαν μία άφθαρτο ιδιοκτησία μας. Αλλά το σώμα μας είναι κτίσμα του Θεού. Και το κάνει ό,τι θέλει. 11. Ο ιερεύς πρέπει να μοιάζη πιο πολύ στον άγγελο παρά στον άνθρωπο. Αξίωνε τους ιερείς σου, Κύριε, να θυμούνται το μεγαλείο της κλήσεώς τους, να είναι «ντυμένοι τη δικαιοσύνη» (Ψαλμ. ρλα’ 9) και να μην έχουν προσκόλλησι…

«…Όποιος πίνει από το νερό αυτό, θα ξεδιψάσει. Μα όποιος πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ, αυτός όχι, δε θα διψάσει ποτέ…» (Ιωάννης 4:13-14) Το Νερό της Ζωής    Ο Χριστός παρευρέθηκε σε μια γιορτή. Κόσμος πολύς. Τους κοιτούσε ο καρδιογνώστης Χριστός κι έβλεπε τη δίψα του καθενός. Δίψα για διάφορα πράγματα. Άλλος διψούσε για επίδειξη, άλλος για κοινωνική αναγνώριση, άλλος για διασκέδαση, άλλος για λίγη ευτυχία, άλλο για το ένα, άλλος για το άλλο. Αλλά ήξερε πως στην πραγματικότητα ένα πράγμα τους έλειπε, από το οποίο και είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Ήταν…