Ο θάνατος του υποκριτούΣε μια πόλη ζούσε κάποιος με φήμη αγίου. Ολοι τον τιμούσαν και τον θαύμαζαν βλέποντας την ευσέβεια και την αρετή του. Εκείνος όμως διαρκώς παρώργιζε τονΘεό, γιατί δεν έδιωχνε τους πονηρούς και αισχρούς λογισμούς, και δεχόταν τις αμαρτωλές φαντασίες. Ετσι, ενώ εξωτερικά και φαινομενικά δεν αμάρτανε και παρουσιαζόταν στα μάτια των ανθρώπων σαν άγιος, εσωτερικά και πραγματικά ασελγούσε. Κάποτε αρρώστησε με μια σοβαρή ασθένεια και έφθασε στο θάνατο. Ολόκληρη τότε η πόλις απαρηγόρητη θρηνολογούσε και όλοι, άνδρες και γυναίκες,πενθούσαν θεωρώντας κοινή συμφορά τον θάνατο του. Ετυχε να βρίσκεται στην πόλι και ένας διορατικός γέροντας. Μόλις άκουσε τονπάνδημο…

1)  Υπονοεί η ερώτηση ότι ο Θεός έκανε κάτι «κακό»! Για το αν κάτι είναι καλό ή κακό, όχι φαινομενικά, αλλά απόλυτα & αντικειμενικά, μόνο ο Θεός μπορεί να το αποφασίσει. Αν δεν υπάρχει Θεός, η ηθική είναι σχετική & υποκειμενική. Αν Υπάρχει Θεός, Εκείνος γνωρίζει το απόλυτο & αληθινό καλό & κακό οποιουδήποτε δημιουργήματός Του. Οπότε ένας άθεος δεν έχει απόλυτο σημείο αναφοράς ηθικού κώδικα, άρα δεν μπορεί να μας πει σύμφωνα με τη γνώμη ΠΟΙΟΥ κάτι είναι κακό ή καλό. Το πρόβλημα είναι για τον πιστό που έχει σημείο ηθικής αναφοράς τον Θεό και εδώ «σκανδαλίζεται» ίσως.2)  Αν…

Η σύνθεση αυτής της ζωής.  Αυτή τη ζωή δεν θα μπορούσαμε να την φανταστούμε χωρίς τρία πράγματα: Την ευτυχία, τη δυστυχία και το θάνατο. Κάτι από την ευτυχία, λίγο από τη δυστυχία και ο θάνατος καθιστούν δυνατή αυτή τη ζωή.Η ηθική χημεία αυτού του κόσμου είναι ακόμα πιο παράξενη από τη φυσική χημεία.Η ευτυχία είναι δώρο Θεού, η δυστυχία επιτρέπεται με την άδεια του Θεού, ενώ ο θάνατος είναι η νίκη του Θεού.Η συνεχής ευτυχία χωρίς την προσθήκη της δυστυχίας, θα γινόταν άχρωμη και βαρετή. Η συνεχής δυστυχία χωρίς τον θάνατο, θα έκανε αυτή τη ζωή κόλαση χωρίς έξοδο. Στην…

Μας διηγήθηκε κάποιος από τους Πατέρες για τον μακάριο Εφραίμιο, τον πατριάρχη Αντιόχειας.Ήταν πάρα πολύ ζηλωτής και θερμός για την ορθόδοξη πίστη. Όταν λοιπόν άκουσε μια μέρα για έναν στυλίτη στα μέρη Ιεραπόλεως και ότι ανήκει στους οπαδούς του Σευήρου και των Ακεφάλων, πήγε σ’ αυτόν θέλοντας να τον μεταστρέψει. Μόλις τον πλησίασε, άρχισε ο θειος Εφραίμιος να νουθετεί και να παρακαλεί τον στυλίτη να ξαναγυρίσει πίσω στον αποστολικό θρόνο και να γίνει κοινωνός της αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας. του απάντησε ο στυλίτης και του είπε.Εγώ δε θα δεχθώ έτσι στην τύχη συμμετοχή στη σύνοδο.Ο θειος Εφραίμιος του λέει.Και…

Το τελευταίο χειρόγραφο του αειμνήστου μεγάλου Θεολόγου Καθηγητού Παναγιώτου Τρεμπέλα (1886-1977) 1) Η επισημοτέρα ώρα του Χριστιανού είναι η ώρα του Βαπτίσματος (καθ' ην γίνεται υιοθεσία υπό του Θεού). 2) Η ιεροτέρα στιγμή της ζωής του είναι η της Θείας Κοινωνίας. 3) Η ευτυχεστέρα ώρα του πιστού αγωνιστού είναι η του θανάτου, καθ' ην απολαμβάνει την μακαρία αιωνιότητα εν Χριστώ Ιησού.                                                                              …

Η ψυχή του οσίου ΑμμούνΜια άλλη φορά πάλι ο Μ. Αντώνιος είδε, σε ώρα προσευχής, την ψυχή του μακαρίου Αμμούν του Νιτριώτου ν’ ανεβαίνη με πολλή δόξα στους ουρανούς και τον μακάρισε. Το όρος που βρισκόταν, απέχει από την Νιτρία, στην οποία εκοιμήθη ο όσιος, διάστημα δεκατριών ημερών!(Βίος οσίου Αντωνίου) (Χαρίσματα και χαρισματούχοι, Ι.Μ.Παρακλήτου, τόμος α΄, σελ. 63)

     Η αρχαία Φιλοσοφία, ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, τα άλλα ανατολικά θρησκεύματα, η Θεοσοφία, το κίνημα της Νέας Εποχής (New Age) & οι οπαδοί της μετενσάρκωσης, η Μασονία κ.α. πιστεύουν ότι ο χρόνος κινείται ΚΥΚΛΙΚΑ.      Τα πάντα, το σύμπαν, η ζωή, ο άνθρωπος γεννιούνται & πεθαίνουν ασταμάτητα. Τίποτα δεν έχει αρχή ή τέλος οριστικό. Όλα ανακυκλώνονται αιωνίως. Το κάθε τι συνέβη άπειρες φορές στο παρελθόν του κυκλικού χρόνου & θα ξανασυμβεί άπειρες φορές στο μέλλον! Ατέρμονες ανακυκλήσεις, περιστροφή της γένεσης & της φθοράς των πάντων. Θα ζήσω άπειρες ζωές, ως άνθρωπος ή ζωό ή δεν ξέρω και…

691-     ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. Όταν κτιζόταν ο περίφημος καθεδρικός ναός τους Μιλάνου με τα δυο χιλιάδες διακόσια σαράντα πέντε αγάλματα και τις αναρρίθμητες αψίδες του, ένας επισκέπτης είπε σε ένα γλύπτη: «Προς τι τέτοια κολοσσιαία εργασία; Από κάτω κανείς δεν θα δη τέτοιες λεπτομέρειες και τόσα αγάλματα». «Βέβαια, από κάτω, απήντησε εκείνος, κανείς δεν θα μπορή να τα δη, αλλά ο Θεός τα βλέπει κι αυτό φθάνει» γιατί όλα αυτά θα ψάλλουν τη δόξα του Θεού. 692-     ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ. Ένας καλόγερος βρισκόταν στο κρεβάτι του θανάτου. Ξαφνικά ζήτησε από τους αδελφούς να του φέρουν τη βελόνα…

Μία μέρα απ' αυτές είδα κάτι και θέλω να σας το πω, γιατί νομίζω ότι είναι αρκετά συμβολικό. Είδα το εξής: Όπως μία μητέρα κρατά στην αγκαλιά της ένα νεογέννητο παιδάκι και το έχει φασκιωμένο έτσι είδα και εγώ ένα μωρουδάκι, που ήταν φασκιωμένο και το κρατούσα στην αγκαλιά μου με το δεξί μου χέρι πολύ σφιχτά. Ένοιωθα γι' αυτό το παιδάκι πολλή αγάπη και ψυχικά πολύ ενωμένος μαζί του. Πότε το έβλεπα σαν μικρό κοριτσάκι, πότε σαν πουλάκι· έτσι είχα αυτή την αίσθησι. Είχα σαν σκοπό να περπατήσω ένα δρόμο, που ήταν δύσκολος, είχε ανηφόρες, κατηφόρες, δυσκολίες, αλλά έπρεπε…

13 Αυγούστου 1944 Ο γερμανικός στρατός «ζώνει» το χωριό μας. Συγκέντρωσαν 40 άντρες από το χωριό μας και τα γειτονικά χωριά και τους κλείσανε σε ένα υπόγειο. Έπειτα από διαπραγματεύσεις που έκανε ένας συγχωριανός μας, οι Γερμανοί απελευθέρωσαν μερικούς. Η κράτηση συνεχίστηκε για 25 από αυτούς.Οι 25 συλληφθέντες οδηγήθηκαν στο ξωκλήσι της Παναγιάς μας και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το ξημέρωμα στις 14 Αυγούστου, δίπλα στο ξωκλήσι. Από την εκτέλεση επέζησε ένας από αυτούς, παρότι «γαζωμένος» με δεκατέσσερις σφαίρες. Πέθανε σε βαθιά γεράματα.Οι εκτελεσθέντες ενταφιάσθηκαν στον τόπο της εκτελέσεως τους. Πόνος και θλίψη!! Μανάδες, χήρες, ορφανά.…