1)  Υπονοεί η ερώτηση ότι ο Θεός έκανε κάτι «κακό»! Για το αν κάτι είναι καλό ή κακό, όχι φαινομενικά, αλλά απόλυτα & αντικειμενικά, μόνο ο Θεός μπορεί να το αποφασίσει. Αν δεν υπάρχει Θεός, η ηθική είναι σχετική & υποκειμενική. Αν Υπάρχει Θεός, Εκείνος γνωρίζει το απόλυτο & αληθινό καλό & κακό οποιουδήποτε δημιουργήματός Του. Οπότε ένας άθεος δεν έχει απόλυτο σημείο αναφοράς ηθικού κώδικα, άρα δεν μπορεί να μας πει σύμφωνα με τη γνώμη ΠΟΙΟΥ κάτι είναι κακό ή καλό. Το πρόβλημα είναι για τον πιστό που έχει σημείο ηθικής αναφοράς τον Θεό και εδώ «σκανδαλίζεται» ίσως.
2)  Αν δεν υπάρχει Θεός & η Βίβλος είναι παραμύθια, τότε δεν μας νοιάζει μία τέτοια σφαγή όπως δεν μας νοιάζει μια σφαγή στα παραμύθια! Αν ο Θεός υπάρχει όμως & η Βίβλος είναι ιστορικό βιβλίο, τότε πρέπει να εξηγήσουμε γιατί άραγε ο Θεός έκανε κάτι τόσο ακραίο; Είχε λόγο & μάλιστα πολύ καλό λόγο για κάτι τόσο σοβαρό; Ο Θεός είχε ηθικό λόγο που εξόντωσε τους Χαναναίους. Ήταν διεφθαρμένοι ηθικά σε πολλά επίπεδα. Μολυσματικοί για τους γύρω τους λαούς! Η πιο φρικτή διαφθορά τους ήταν ότι θυσίαζαν τα βρέφη τους στο Θεό Μολώχ, στο πυρακτωμένο άγαλμα του οποίου τα έψηναν στην κυριολεξία! Αυτούς εξόντωσε ο Θεός!
3)  Το μεγαλύτερο επιχείρημα της αθεΐας είναι ότι αν υπάρχει Θεός γιατί δεν σταματά το κακό. Γιατί δεν επεμβαίνει; Δε σταμάτησε τη γενοκτονία των Εβραίων π.χ. και άλλα. Τώρα που επεμβαίνει ολοφάνερα & σταματά άμεσα και παραδειγματικά το κακό, την φρικτή βρεφοκτονία κ.α., διαμαρτύρονται! Τι θέλουμε τελικά; Να επεμβαίνει ή να μην επεμβαίνει; Να σταματά το κακό ή να μην το σταματά; Είναι κακός που δεν επεμβαίνει. Και είναι πάλι κακός που επεμβαίνει; Βασικά ό,τι μας βολεύει…
4)  Στο κείμενο χρησιμοποιείται ορολογία υπερβολική & της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου. Λέξεις & φράσεις γενικές, πολεμικής ρητορικής, που υπήρχε στην τότε γραμματεία όπως & σήμερα σε δικές μας υπερβολικές εκφράσεις πχ σε αθλητικές εφημερίδες κλπ. που εκθειάζουν μία νίκη με όρους μαζικής καταστροφής κλπ. Προφανέστατα δεν υπήρξε γενική σφαγή & γυναικόπαιδων! Άλλωστε το ίδιο το κείμενο αμέσως μετά μιλά ξεκάθαρα για επιζώντες με τους οποίους απαγορεύει γάμους κλπ.
5)  Οι Χαναναίοι προειδοποιήθηκαν να φύγουν από τη γη τους αλλά δεν συμμορφώθηκαν στην εντολή του Θεού. Αρχικό σχέδιο του Θεού δεν ήταν η εξόντωση αλλά να βγουν έξω από τη συγκεκριμένη γη. Είχαν ακούσει ξεκάθαρα για τα θαύματα του Θεού και όμως δεν υπάκουσαν.
6)  Οι λαοί αυτοί πολεμούσαν τον Ισραήλ για 400 χρόνια ποικιλοτρόπως. Η τιμωρία τους για την διαφθορά τους αναβαλλόταν για 400 χρόνια από το Θεό! Τόσο δεν ήθελε να τους τιμωρήσει. Ανέμενε τη μετάνοιά τους.
7)  Η εντολή αυτή της εκκαθάρισης ήταν μοναδική στην ιστορία! Δεν επαναλήφθηκε ποτέ. Συνέβη σε συγκεκριμένο χώρο, χρόνο, για πολύ συγκεκριμένο λόγο. Δεν έχει καθολική ούτε διαχρονική ισχύ. Αποτελεί εξαίρεση! Για την προφύλαξη και κάθαρση του λαού του Θεού, από την ειδωλολατρία & τη διαφθορά, με τον οποίο λαό (Ισραήλ) θα συνάψει τη νέα Διαθήκη με τον ερχομό του Μεσσία για τη σωτηρία του κόσμου.
8)  Ο Θεός δίνει τη ζωή & έχει δικαίωμα να την παίρνει πίσω αν & όποτε θέλει. Εμείς όχι, αυτός ναι. Και ένα δευτερόλεπτο ζωής είναι δικό του δώρο. Εμείς διαπράττουμε έγκλημα φονεύοντας. Όχι Αυτός παίρνοντας πίσω αυτό που έδωσε. Για Αυτόν είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
9)  Όταν εμείς το «παίζουμε θεοί» κατά την πολύ πετυχημένη φράση, & επιλέγουμε ποιος θα ζήσει & ποιος θα πεθάνει (π.χ. στις εκτρώσεις ή και σε άλλα επιστημονικά ηθικά διλήμματα κλπ.) εκεί δεν μας πειράζει! Όταν ο Θεός, που δεν το «παίζει» αλλά «είναι» ο Θεός, επιλέγει ποιος θα ζήσει ή όχι γιατί μας πειράζει; Είναι δικαίωμά μας αλλά όχι δικό Του;
10)  Και όταν θανατώνει κάποιον στην ουσία ο άνθρωπος δεν πεθαίνει αλλά αλλάζει τόπο & κατάσταση αφού στην ουσία δεν υπάρχει θάνατος αλλά αλλαγή τρόπου ύπαρξης!
11)  Ο φόνος σε μερικές εξαιρετικές περιπτώσεις όχι μόνο επιτρέπεται αλλά ακόμα & επιβάλλεται, δεν είναι κακό, αλλά καλό(!)· πχ σε έναν τρομοκράτη που πάει να τινάξει στον αέρα παιδικό σταθμό με αθώα βρέφη! Αρκεί ο φόνος να γίνεται από τα αρμόδια όργανα & με συγκεκριμένη αρμόδια εντολή! Είναι λυπηρό μεν αλλά αναγκαίο κακό ή καλό (!), ακόμη & αξιέπαινο! Τιμωρείται ο ένας για να σωθούν οι πολλοί! Και ο Θεός το ίδιο κάνει.
12)  Ακόμη & αν θανατώθηκαν παιδιά, τελικά μπορούμε να θεωρήσουμε & ως ευεργεσία το θάνατό τους αφού πρώτον ίσως να θυσιάζονταν με φρικτό θάνατο στο Μολώχ ή να μεγάλωναν μέσα στη διαφθορά & να χάνανε τη σωτηρία τους. Πόσες άραγε χιλιάδες ακόμα αθώα πλάσματα να φονεύονταν στο μέλλον αν ο Θεός δεν διέτασσε αυτήν την εξόντωση; Ενώ τώρα έχασαν την επίγεια ζωή & κέρδισαν τη σωτηρία τους, εφόσον βεβαίως πιστεύουμε στη μετά θάνατον ζωή. Εκτός & αν κατηγορήσουμε & τις ηρωικές Σουλιώτισες στο Ζάλογγο που φόνευσαν τα παιδιά τους προτιμώντας έναν σύντομο επώδυνο θάνατο από μια ατιμασμένη ζωή ή έναν χειρότερο θάνατο. Ο Θεός δεν μπορεί να κάνει το ίδιο;
13)  Ο άνθρωπος με το περιορισμένο μυαλό του & την αρρωστημένη του ηθική δεν μπορεί να κρίνει την ηθική του Θεού! Είναι αστείο αυτό! Οπότε εμπιστεύεται τις ανεξιχνίαστες βουλές του Θεού έστω & αν αρχικά μοιάζουν παράξενες. Είναι θέμα τελικά πόσο κάποιος πιστεύει ή όχι στο Θεό & πώς ερμηνεύει το κείμενο της αγίας Γραφής. Με προκατάληψη ή με σωστά ερμηνευτικά κριτήρια. (πατήρ Νικόλαος)