ΈΝΑΣ ΑΡΧΑΡΙΟΣ μοναχός ρώτησε κάποιο Γέροντα ποιούς λογισμούς να κρατά στην διάνοιά του και ποιούς ν’ απομακρύνει.- Ό,τι σκέπτεται ο άνθρωπος από τον Ουρανό και κάτω είναι μάταιο, του αποκρίθηκε ο Γέροντας, και πρέπει να το διώχνει από την διάνοιά του. Έχε πάντοτε στην σκέψη σου τον Ιησού, για να βρεις σωτηρία. ΚΑΠΟΙΟΣ άλλος αδελφός εμπιστεύθηκε με λύπη στον Όσιο Σισώη πως, αν και αγωνιζόταν σκληρά, δεν μπορούσε να ελευθερωθεί από τα πάθη του.- Πώς να ελευθερωθείς απ’ αυτά, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο Άγιος Γέροντας, αφού διατηρείς τα σκεύη τους, δηλαδή τους κακούς λογισμούς; Δώσε τους πίσω την εγγύηση…

Τον τελευταίο καιρό πολύ με πολεμάνε πάλι οι λογισμοί. Όμως τους πολεμάω κι εγώ με διάφορους τρόπους. Αλλά κάποια στιγμή έρχεται η κόπωση και βγαίνει απ’ την καρδιά μου η προσευχή: « Κύριε, τι θα κάνω μ’ αυτούς τους μαύρους λογισμούς; Τί να κάνω με το διάβολο που μου κάθεται στο σβέρκο;» Μόλις λίγα λεπτά πέρασαν και κάποιος αδελφός μου έστειλε στο κινητό μου ένα κείμενο, απ’ τα πιο όμορφα που έχω διαβάσει και το οποίο με συγκλόνισε, επειδή ήταν μια ξεκάθαρη απάντηση από τον Κύριο! Έλεγε το κείμενο: « Το μόνο πουλί που τολμά να τσιμπήσει τον αετό είναι…

Εγώ λοιπόν, παρ’ ότι ο φόβος της γέενας με έκαμε και κλείστηκα σε τέτοια κάτεργα (στην έρημο ως ασκητής), και είχα τώρα παρέα μου τους σκορπιούς και τα αγρίμια, εγώ, με τον λογισμό μου έτρεχα και ευρισκόμουν ανάμεσα σε κοπέλες που χόρευαν!Η όψη μου είχε γίνει κατακίτρινη από την πολλή νηστεία. Και όμως! Ο νους μου πυρακτωνόταν από τις επιθυμίες που φούντωναν στο παγωμένο σώμα μου! Και παρ’ όλο που – χωρίς ακόμη να έχω πεθάνει εγώ – η σάρκα μου ήταν σχεδόν ψόφια, η φλόγα των σαρκικών επιθυμιών τριζοβολούσε μέσα μου!Είναι φυσικό, ότι στην κατάσταση αυτή έχασα κάθε ελπίδα,…

ΚΑΤΙ παρόμοιο συνέβη με τον Επίσκοπο Νόνο και την Οσία Πελάγια, όπως μας διηγείται ο βιογράφος της. Κάποτε ο Πατριάρχης Αντιοχείας καθόταν με τους Επισκόπους του στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Ιουλιανού. Ενώ συζητούσαν, άκουσαν ασυνήθιστο θόρυβο στον δρόμο. Την στιγμή εκείνη περνούσε έξω από την εκκλησία ένα πολυτελέστατο αμάξι. Μέσα καθόταν με πολλή φαντασία η εταίρα Πελαγία. Ο δρόμος άστραψε από την λάμψη των κοσμημάτων που φορούσε. Ο αέρας γέμισε από την ευωδιά των ακριβών αρωμάτων της. Το πλήθος ξέφρενο την ζητωκραύγαζε. Οι Αρχιερείς έστρεψαν με αηδία αλλού το πρόσωπο, για ν’ αποφύγουν το αντίκρισμα της σατανικής εκείνης…

Οι πειρασμοί του Μ. Αντωνίου Από την αρχή της μοναχικής του ζωής ο Μ. Αντώνιος δοκίμασε φοβερούς πειρασμούς. Ο διάβολος του ψιθύριζε: -Αντώνιε, τι θα πη ασκητική ζωή; Ξέχασες τα πατρικά σου κτήματα, τους συγγενείς, τα πλούτη, τη δόξα, τις ανέσεις; Δεν ξέρεις ότι έχεις κι εσύ δικαιώματα στη ζωή; Ότι ο δρόμος της αρετής είναι δύσκολος και σχεδόν ακατόρθωτος; Ότι το σώμα σου είναι ασθενικό και δεν θα υποφέρη την πολλή κακοπάθεια; Άλλοτε πάλι του τάραζε την σκέψη στις ώρες του ύπνου με ανήθικους λογισμούς. Έπαιρνε ακόμα διάφορες μορφές ασέμνων γυναικών, για να τον οδηγήση στην ακολασία ή αγρίων…

Εμπόδια στην προσευχήΟ άγιος Νήφων, ο επίσκοπος Κωνσταντιανής της Αιγύπτου, έζησε στα χρόνια του Μ. Αθανασίου. Στην νεανική του ηλικία παρασύρθηκε στην κοσμική ζωή. Λησμόνησε γονείς και λοιπούς συγγενείς. Εγκατέλειψε τις σπουδές του και αδιαφόρησε για κάθε αρετή. Ευτυχώς βρέθηκε ένας χριστιανός και του έλεγε συχνά: -Πώς κατάντησες, Νήφων! Πώς έφθασες σ’ αυτό το χάλι… Έλα στα συγκαλά σου και κοίτα να διορθωθής.Τα λόγια αυτά τον έκαναν ν’ αναστενάζη και να δακρύζη για την μέχρι τότε ζωή του. Όμως στην προσπάθεια του να μεταστραφή δοκίμασε βίαιες επιθέσεις του εχθρού. Ένα βράδυ, καθώς άρχισε να προσεύχεται, ο διάβολος του παρέλυσε τον…

" Δεν αντέχουμε όλα τα βιβλία " Το έτος 1971, διάβαζα ένα βιβλίο του αειμνήστου Καθηγητού Π.Τρεμπέλα με περιεχόμενα: Τί είναι Πνευματισμός, Ιστορία του Πνευματισμού, Πνευματιστικά Φαινόμενα, Θεωρία προς εξήγηση, Μεσάζοντες ή Μέντιουμ, Πνευματισμός ως αποκάλυψη, Διδασκαλία του Πνευματισμού, Πνευματισμός και Χριστιανισμός, και καθώς προχωρούσα στο διάβασμα, μου έφερνε το περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, και μου δημιουργούσε στο λογισμό μου διάφορα προβλήματα και στην πίστη μου αμφιβολίες. Το είδε ο Παππούλης το πρόβλημά μου χωρίς να του πώ εγώ και μου λέει: " Άφησέ το αμέσως αυτό το βιβλίο που διαβάζεις, γιατί ο πονηρός σε πολεμάει πολύ άσχημα ".…

"Ο νους μου εταράχθηκε,σκοτείνιασε η καρδιά μου, σαν τρικυμία οι λογισμοίέπνιξαν τη χαρά μου. Στα γόνατα Σε φώναξα,γύρεψα στη ματιά Σου, να βρω παθών τη λησμονιά, ειρήνης την ελπίδα. Τα δάκρυα γίνανπροσευχή, κι ο πόνος ταξιδιώτης,που βρήκε στης αγάπης Σου,τ’ απάνεμο λιμάνι. Χριστέ μου! Φως μου της ψυχής,και φάρος της καρδιάς μου, τα βήματά μου οδήγησεστο αιώνιο θέλημά Σου." (Π.Α.Δ.)

ΈΛΕΓΑΝ οι Γέροντες για τον Αββά Ιωάννη τον Κολοβό πως δεν άφηνε ποτέ τον λογισμό του να ρεμβάζει στα γήινα ούτε συζητούσε για μάταια πράγματα. Κάποτε πήγαν μερικοί συνασκητές του να τον δοκιμάσουν. - Δόξα τω Θεώ, Αββά, του είπαν, έριξε αρκετή βροχή φέτος και ποτιστήκανε καλά οι φοίνικες. Θα βγάλουν έτσι απαλά φύλλα, για να βρίσκουν οι αδελφοί υλικό για το εργόχειρό τους. - Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στην ανθρώπινη ψυχή, όταν αρδευτεί από την Χάρη του Παναγίου Πνευματος. Αναζωογονείται και βλαστάνει αρετές, αποκρίθηκε ο Άγιος Γέροντας, που μόνο τα πνευματικά είχε διαρκώς στον νου του.   Ο ΆΓΙΟΣ…

«Αξίως προσέλθετε»Τον 4ο αιώνα στις ερήμους της Θηβαΐδος και της Νιτρίας ζούσαν περίφημοι και πνευματοφόροι ασκητές. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο πρεσβύτερος Ευλόγιος. Αυτός, όταν λειτουργούσε, έπαιρνε τόση χάρη γνώσεως, ώστε καταλάβαινε την ψυχική κατάσταση κάθε μοναχού, που πλησίαζε για να μεταλάβει, και ανάλογα τον συμβούλευε:‘‘Πώς τόλμησες να προσέλθεις στα άγια Μυστήρια έχοντας τη διάνοια μολυσμένη; Εσύ αυτή τη νύχτα είχες λογισμούς πορνείας’’.‘‘Εσύ πάλι’’, έλεγε σε κάποιον άλλο, ‘‘σκεφτόσουνα πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον αμαρτωλό και στο δίκαιο, όταν προσέρχεται στη θεία χάρη’’.‘‘Κι εσύ’’, παρατηρούσε έναν τρίτο, ‘‘αμφέβαλλες αν θα σε αγιάσει η θεία Κοινωνία’’.‘‘Απομακρυνθείτε λοιπόν από τα…