«Η προσευχή είναι το ανοικτό χέρι για την παραλαβή των δωρεών του Θεού, είναι το ανοικτό στόμα για την γεύση της ουράνιας τροφής»
Περί προσευχής - ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (1910-1989)

Η προσευχή είναι το πρώτο καθήκον του χριστιανού το οποίον πρέπει να εκπληρώνει. «Τοις πάσι χρόνος και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν» (Εκκλησ. 3,1). Αλλά πώς να μην είναι χρόνος για προσευχή, αφού είναι το πρώτο έργο που πρέπει να γίνεται κάτω εδώ στην γη;

Εάν υπάρχη χρόνος για διασκέδαση, μπορείς να διαμαρτύρεσαι ότι δεν υπάρχη πλέον χρόνος για προσευχή;

Μόνον αυτός που δεν θέλει να προσεύχεται, δεν ευρίσκει χρόνο για προσευχή. Όσο και να είσαι απησχολημένος, όσο και να είναι δύσκολη η εργασία σου, με την οποία αποκτάς την τροφή της ζωής σου, δεν είσαι σε θέσι να προσθέσης δίπλα στο εργατικό σου ωράριο τις πρώτες ώρες της ημέρας και της νυκτός για την συνομιλία σου με τον Θεό, μέσω της προσευχής;

Εάν είναι δυνατόν, ακόμη και στον καιρό της εργασίας σου, μην αφήνης την προσευχή! Ένας ασκητής λέγει ότι το έργο να γίνεται με τα χέρια και η προσευχή με το στόμα.

Η προσευχή είναι το πρώτο δώρο του Θεού, από το οποίο αποκτούνται όλα τα άλλα δώρα.

Όπως ένας επαίτης για να δεχθή ελεημοσύνη, πρέπει να εκτείνη το χέρι του, όπως ένα νήπιο για να δεχθή την τροφή του πρέπει ν’ ανοίξη το στόμα του, παρομοίως πρέπει και ο άνθρωπος να ανοιχθή προς τον Θεό για να λάβη το δώρο του. Πρέπει να έχη ψυχή ανοικτή για να λάβη τα χαρίσματα του Θεού.

Η προσευχή είναι το ανοικτό χέρι για την παραλαβή των δωρεών του Θεού, είναι το ανοικτό στόμα για την γεύσι της ουράνιας τροφής. Η προσευχή ομοιάζει με το χρυσό κλειδί με το οποίο ανοίγονται όλοι οι θησαυροί των ουρανίων αγαθών.

Η προσευχή ανέρχεται και η ευλογία του Θεού κατέρχεται στον άνθρωπο. Χωρίς προσευχή, η πνευματική μας ζωή πεινά, διψά και πεθαίνει.
Όποιος θέλει να γίνη εισακουστός από τον Θεό στην προσευχή του, πρέπει να υπακούση τον Θεό δια των εντολών Του.

Δέξου τον Νομοδότην Θεόν και Αυτός θα δεχθή εσένα, όταν προσεύχεσαι. Δεν γίνεται, όταν ο άνθρωπος υπακούει στον Θεό, ο Θεός να μην τον ακούη, διότι ο Θεός δεν είναι μακριά από τον άνθρωπο. Η υπακοή ακολουθεί την υπακοή. Eάν κάποιος υπακούη στον Θεό και ο Θεός τον υπακούει (Αββάς Μωυσής).

Βάδιζε τον δρόμο που πηγαίνει προς τον Θεό κι αυτός ο δρόμος θα σε φέρη στην θεία σοφία. Η οδός προς τον Θεό είναι γνωστή: Ταπεινοί στοχασμοί, προσευχή και πίστις.

Όλες οι γνώσεις μας είναι ανώφελες, εάν δεν γνωρίσουμε τον Ιησού Χριστό. Η ψυχή η οποία μένει σαν ξένη μακριά από τον Θεό, την Πηγή της Ζωής, την Αρχή παντός αγαθού, ματαίως ονειρεύεται ότι προοδεύει και πηγαίνει μπροστά.

Προσευχήσου στον Θεό και, όταν Τον βλέπεις, σε βλέπει και Eκείνος.

Γιατί οι χριστιανοί την ώρα της προσευχής τους κλείνουν τα μάτια; Διότι στέκονται ενώπιον του φωτεινωτάτου Προσώπου της ανωτάτης θεανδρικής Υπάρξεως. Να σκέπτεσαι με ποιον συζητής για να μη σου λογισθή η προσευχή σαν αμαρτία.

Αυτός που προσεύχεται μόνο με το στόμα, προσεύχεται στον αέρα και όχι στον Θεό. Η μνήμη του Θεού πρέπει να κατευθύνεται στον καρδιά και όχι μόνο στα λόγια. Η προσευχή που επιτελείται με αμέλεια και οκνηρία είναι μία κενή συνομιλία. Αφού εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, πώς θέλεις να την ακούση ο Θεός;

Πρέπει να καθαρίσουμε πρώτα τον εαυτό μας και μετά να σταθούμε σε συνομιλία με τον Καθαρώτατο Ιησού Χριστό μας (άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Μόνο μία καθαρή ψυχή αναπέμπει καθαρή προσευχή προς τον Θεό (Αββάς Ησαΐας).

Όπως θέλουμε να είμεθα στον καιρό της προσευχής, έτσι πρέπει να είμεθα και πριν από την προσευχή. Μακάριος είναι εκείνος, ο οποίος ταπεινώνει τον εαυτό του σε όλα, διότι αυτός θα υψωθή.

("ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ", Γέροντος Αρσενίου Μπόκα, Ρουμάνου Ιερομονάχου)