299. Όταν βλέπης τα κεριά και τις λαμπάδες στην εκκλησία, ανέβαζε το πνεύμα σου από την υλική φωτιά στην άϋλο φωτιά του Αγίου Πνεύματος. «Καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Εβρ. ιβ’ 29). Όταν βλέπης και οσφραίνεσαι το ευωδιαστό θυμίαμα, ανέβαζε το πνεύμα σου στην πνευματική ευωδία των αρετών, «ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ» (Β’ Κορ. β’ 15). Απεναντίας, συλλογίσου την πνευματική παγωνιά και στρέψου προς τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος. Διώξε την ψύχρα της καρδιάς, που προκαλείται από τον Διάβολο, τη σάρκα και τον κόσμο. Και γίνε «οσμή ευωδιάς του Χριστού», αρωματίζωντας τη ζωή σου με το μύρο των αρετών.
300. Τι είναι τα αναγνώσματα, οι ύμνοι, οι ευχές και οι δεήσεις που ακούονται στην εκκλησία; Είναι η φωνή της ψυχής του καθενός μας, όταν αναγνωρίζουμε τις πνευματικές μας ανάγκες. Είναι η φωνή καθενός που αναγνωρίζει και αισθάνεται την ανέχειά του, την αμαρτωλότητά του, την ανάγκη ενός Σωτήρος, την ανάγκη να ευχαριστήση και να δοξάση τον Θεό για τις άπειρες ευεργεσίες του και για την απερίγραπτο τελειότητά του. Εξαίσιες σε ομορφιά είναι αυτές οι ευχές και αυτές οι ιερές μελωδίες. Είναι η πνοή του Παρακλήτου.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 129-130)