Εις την Θεομήτορα Κόρην Δέσποινά μου Θεοτόκε, η ελπίς μου, η ισχύς μου, η το αγαλλίαμά μου, η του κόσμου σωτηρία, η των εναθλούντων μόνη έτοιμος επικουρία, Σε, Παρθένε, ικετεύω και θερμώς επικαλούμαι, την συν χάριν μοι παράσχου ολοψύχως εξαιτούμαι. Ίλεων μοι τον Θεόν μου προσπαθώ να αποκτήσω και ασκήσεσι και πόνοις τούτω να ευαρεστήσω. Αλλά όσον κοπιάζω, αγωνίζομαι, στενάζω τόσον εν τη αμαρτία, τη φρικτή αλαζονεία, εν τω φθόνω, εν τω μίσει,τη οργή και τη κακία ανευρίσκω ότι κείμαι και ως δέσμιος κρατούμαι. Πάντα πόνον καταβάλλω, πάσαν την προσπάθειάν μου όπως, Κόρη, κατορθώσω επί τέλους ν' αποκτήσω εκ των αρετών…