"O υιός μου ο αγαπητός" Ματθαίου γ' 17
Την ημέρα της βαπτίσεως του Ιησού στον Ιορδάνη, έγιναν και τα αποκαλυπτήριά του. Μέχρι τότε ο Ιησούς ήταν «ο υιός του τέκτονος» (Ματθ ιγ' 55). Τώρα η «φωνή εκ των ουρανών» δηλώνει, ότι είναι ο υιός του Θεού, «ο αγαπητός». Ο Ιησούς έλεγε συνήθως τον εαυτόν του «υιόν του ανθρώπου». Ο ουρανός όμως ωμολόγησε και τα έργα του απεκάλυψαν ότι ήταν ο υιός του Θεού. Στον Ιορδάνη ο Ιησούς καθιερώθηκε απ’ τον ουρανό και απεκαλύφθη στον κόσμο από τον Θεό Πατέρα ότι είναι ο υιός του Θεού ο αγαπητός. Έτσι εγκαταλείπει στη Ναζαρέτ τον τίτλο του «υιού του τέκτονος» και προσλαμβάνει τον τίτλον του «υιού του αγαπητού».Ο Ιησούς περίμενε την ημέρα αυτή. Προσευχόταν γι’ αυτή. Δεν άρχισε το έργο του χωρίς να έλθη η ημέρα και η ώρα αυτή της καθιερώσεώς του απ’ τον ουρανό. Τριάντα ολόκληρα χρόνια αναμονή! Ο Ιησούς δεν βιάζεται. Δεν αδημονεί. Περιμένει και αυτός «δύναμιν εξ ύψους». Και δεν θάφευγε απ’ τη Γαλιλαία· δεν θα εγκατέλειπε τα εργαλεία του μαραγκού αv δεν σήμαινε η ώρα του. Ο Ιησούς αρχίζει το δημόσιο έργο του, έχοντας για συστατικό του την ομολογία του Θεού, ότι είναι ο υιός του ο αγαπητός. Αυτό τώρα το γνωρίζει ο Ιωάννης ο βαπτιστής. Το άκουσαν και όσοι βρίσκονταν στον Ιορδάνη. Ο ουρανός έδωσε το σύνθημα. Έκανε τα αποκαλυπτήρια του Ιησού και Έκείνος πήρε τη σκυτάλη απ’ τον Πατέρα και ξεκίνησε για την μεγάλη σκυταλοδρομία σωτηρίας.
«Έν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις. Του γαρ γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς εβεβαίου του λόγου του ασφαλές, Ο επιφανείς, Χριστέ, ο Θεός και τον κόσμον φωτίσας, δόξα σοι» (Απολυτίκιον Θεοφανείων).
(Επισκόπου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Εκείνος! Ο Ιησούς Χριστός, εκδ. Γρηγόρη)