Εις την Θεομήτορα Κόρην
Δέσποινά μου Θεοτόκε,
η ελπίς μου, η ισχύς μου,
η το αγαλλίαμά μου, η του κόσμου σωτηρία,
η των εναθλούντων μόνη έτοιμος επικουρία,
Σε, Παρθένε, ικετεύω και θερμώς επικαλούμαι,
την συν χάριν μοι παράσχου ολοψύχως εξαιτούμαι.
Ίλεων μοι τον Θεόν μου προσπαθώ να αποκτήσω
και ασκήσεσι και πόνοις τούτω να ευαρεστήσω.
Αλλά όσον κοπιάζω, αγωνίζομαι, στενάζω τόσον
εν τη αμαρτία, τη φρικτή αλαζονεία, εν τω φθόνω,
εν τω μίσει,τη οργή και τη κακία ανευρίσκω ότι κείμαι
και ως δέσμιος κρατούμαι.
Πάντα πόνον καταβάλλω, πάσαν την προσπάθειάν μου όπως,
Κόρη, κατορθώσω επί τέλους ν' αποκτήσω εκ των αρετών καμμίαν,
την αγάπην, την φιλίαν, της ψυχής μου την γαλήνην,
της καρδίας την ειρήνην, την προς τον Θεόν λατρείαν ένθερμον,
αγνήν, αγίαν, αφοσίωσιν τελείαν και αγάπην επαξίαν,
την ελπίδα την βεβαίαν και την πίστην την εδραίαν
πλήν αι δυνάμεις ατονούσι και ουδόλως συνεργούσι..
Δία τούτο σοι προσπίπτω και θερμώς παρακαλώ Σε,
Δέσποινά μου Παναγία, τον Δεσπότην, τον Θεόν μου
ίλεων απέργασαί μοι, ευμενή δε ποίησον μοι,
όπως κοινωνόν με δείξη της αγίας χάριτός Του...
δαψιλεύση δε ειρήνην και χαράν και ευφροσύνην,
και παράσχη μοι γαλήνη, την Θεόδοτον εκείνην.
Ταύτα πάντες σαις πρεσβείαις δύναμαι, ω Παναγία,
ο Σος δούλος ν' αποκτήσω,
εις Θεόν δε να πλουτίσω και αυτώ ευαρεστήσω.
(Άγιος Νεκτάριος)