14. «Συ ει η βάτος, εν η αφλέκτως Μωυσής κατείδεν ως φλόγα το πυρ της Θεότητος» (Ω). Η Εκκλησία, στο περιστατικό της «καιομένης και μη καταφλεγομένης» Βάτου του Μωυσέως (Έξοδ. γ' 1 –3), είδε μια πρώτη προτύπωσι του μεγάλου μυστηρίου του τόκου της Παρθένου Μαρίας (Ω) . Όπως η βάτος φλεγόταν, αλλά δεν καιγόταν, έτσι και στην περίπτωσι της Θεοτόκου: «το πυρ της θεότητος» δεν έκαψε «την νηδύν της Παρθένου» κατά την Ενσάρκωσι του Θεού. Ο Θεός στην Π. Διαθήκη είπε: «Ου μη ίδη άνθρωπος το πρόσωπόν μου και ζήσεται» (Έξοδ. ιγ' 20). Στην περίπτωσι της Θεοτόκου βλέπομε μια εντελώς…

 425- ΚΑΤΙ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΕΙ.  Μια μέλλουσα πεθερά μιλά με ένα νέο, που θέλει να τον κάνη γαμπρό της: -Η κόρη μου είναι γεμάτη χαρίσματα. Δεν το λέω για να την παινέψω, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ζωγραφίζει θαυμάσια, παίζει πιάνο, ξέρει γλώσσες: γαλλικά, αγγλικά, και δεν υπάρχει κοινωνικό ζήτημα που να μη μπορή να το συζητήση. -Σας πιστεύω, κυρία, απαντά ο νέος. Λοιπόν, αν εγώ ήξερα να μαγειρεύω, να συγυρίζω στο σπίτι και να ράβω κουμπιά, θα παντρευόμουν την κόρη σας αμέσως. 427- ΤΟ ΕΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. Στην πρώτη του συνάντησι με τη μητέρα του ο επίσκοπος Μαντούης Σάρτο,…

12. «Η προσδοκία των εθνών» (Π).Το πρόσωπο της Θεοτόκου υπήρξε για αιώνες η προσδοκία των εθνών. Καθώς γνωρίζει κανείς την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα των διαφόρων λαών, βλέπει ολοένα και περισσότερο τη βαθειά νοσταλγία της χριστιανικής ανθρωπότητος για την έλευσι του Σωτήρος, για την οποία πρωτεύοντα ρόλο θα έπαιζε η Θεοτόκος. Η ανθρωπότης περιμένει τον Χριστό μαζί με την μητέρα Του. Τα δάκρυα που έχυναν όλες οι μητέρες των ανθρώπων ήταν ικεσία στην μεγάλη μητέρα. Η κάθε μητέρα, κρατώντας στην αγκαλιά της το βρέφος της ήταν μια προεικόνισις της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Η Παρθένος Μαρία μετά τον Ευαγγελισμό θα…

11. «Εκ της ρίζης Ιεσσαί εξ οσφύος του Δαβίδ» (ΜΣ)Αναζητώντας η Εκκλησία το γενεαλογικό δένδρο της Θεομήτορος, φθάνει στις ρίζες του που είναι ο Ιεσσαί και ο Υιός του βασιλεύς Δαβίδ. Στην Κ. Διαθήκη, κατά τη συνήθεια να γενεαλογούνται μόνο οι άντρες, αναφέρεται μόνο το γενεαλογικό δένδρο του Ιωσήφ (Ματθ. α' 1 –16), και ότι ο Ιωσήφ καταγόταν «εξ οίκου και πατριάς Δαβίδ» (Λουκ. β' 4), στον οποίο ο Θεός είχε δώσει την υπόσχεσι: «εκ καρπού της κοιλίας σου θήσομαι επί του θρόνου σου» (Ψαλμ. 131, 11). Το πρόσωπο επομένως της Θεοτόκου αποτελεί την εκπλήρωσι της υποσχέσεως αυτής του Θεού,…

Η ψυχή βλέπει. Τα μάτια μας βλέπουν τόσα, όσα και τα γυαλιά μας. Τ’ αυτιά μας ακούν τόσα, όσα και τα μεταλλικά ακουστικά επάνω τους. Η γλώσσα μας μιλά τόσο, όσο και το εκκρεμές στην καμπάνα. Εάν τα μάτια μας ήταν σαν τη λίμνη, χωρίς την ψυχή θα βλέπανε όπως βλέπει και η λίμνη. Εάν τ’ αυτιά μας ήταν σαν τα σπήλαια, χωρίς την ψυχή θ’ άκουγαν όσο ακούνε και τα σπήλαια. Εάν η γλώσσα μας ήταν ηχώ σαν το εκκρεμές στις καμπάνες, χωρίς την ψυχή θα μιλούσε όσο μιλά και το εκκρεμές. Όμως, επειδή βλέπει η ψυχή μας, βλέπουν…

268-     ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Ένας φύλακας του ζωολογικού κήπου του Σικάγου είχε παραιτηθή από τη θέσι του για να γίνη αστυνομικός. Την πρώτη του αστυνομική περιπολία την εξετέλεσε στην πολυσύχναστη περίφημη λεωφόρο Λέϊκ Σόαρ, στο μήκος της ακτής της λίμνης Μίτσιγκαν. Αυτό όμως ήρκεσε για να τον πείση να επιστρέψη στα θηρία του και να δηλώση: «Προτιμώ τους λύκους του ζωολογικού κήπου από τους ανθρώπους της πόλεως». 274-     ΣΑΝ ΖΩΑ Ή ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ; Στο καφενείο:             -Θα πιούμε σα ζώα ή σαν άνθρωποι;             -Σαν άνθρωποι, απαντά ομόφωνα η παρέα.             -Όχι, καλύτερα για μας, πρόσθεσε ένας,…

265-     ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ο άνθρωπος είναι από δυο απόψεις προτελευταίος. Είναι σχεδόν έσχατος στην κλίμακα, που κατεβαίνει προς το Τίποτε. Κι επίσης σχεδόν έσχατος σε κείνο, που ανεβαίνει προς τον Θεό.            Δεν είμεθα παρά πηλός, αλλά αυτός ο πηλός πλάσθηκε από τα ίδια εκείνα χέρια, που δημιούργησαν το Σύμπαν.            Είμεθα σκουλήκια και τροφή των σκουληκιών, αλλά με το λογικό μας ζυγίζουμε και μετράμε τα άστρα, που λάμπουν χιλιάδες χρόνια μακρυά μας.            Κάτω από εμάς είναι τα άλογα κτήνη, αλλά πάνω μας στη μυστική κλίμακα, που υψώνεται από τη γη στον ουρανό, δεν υπάρχουν παρά οι άγγελοι (Τζοβάννι Παπίνι).267-    …

του ΧριστούΟ Χριστός, φανερώνοντας την αληθινή ανθρώπινη του φύσι, δακρύζει ήρεμα, και προς το παρόν αναβάλλει το θαύμα (του Λαζάρου)... Φανερώνει εκείνο, που ήταν, δηλαδή, την ανθρώπινη φύσι. Δακρύζει και ταράζεται προσωρινά. Διότι το πένθος γνωρίζει να αναδεικνύη τα αγαθά πάθη.Ε.Π.Ε. 14,204για την αμαρτίαΌταν αμαρτήσης, τότε μόνο να στενάξης βαθειά, τότε να δακρύσης και να κλάψης. Δεν εμποδίζω στην περίπτωσι αυτή το θρήνο, μάλλον και τον συνιστώ. Αλλά και τότε με μέτρο το πένθος, και αυτό το λέω, διότι υπάρχει επάνοδος με τη μετάνοια και συγχώρησις.Ε.Π.Ε. 18α,580νουθεσίεςΑνάγκη θρήνων, κάτι που κάνουν και οι προφήτες, όταν βρίσκωνται σε αδιέξοδα. Είναι και…

Μεγάλος άνθρωπος. Δεν μπορείς να είσαι, μεγάλος άνθρωπος, όσο θεωρείς τον εαυτό σου νεκρό.Δεν μπορείς να είσαι μεγάλος άνθρωπος ούτε σ’ ένα μέρος του κόσμου και ούτε σε μία θέση στην κοινωνία: πρώτον, όσο έχεις φόβο από οτιδήποτε κατώτερο από τον Θεό, δεύτερον, όσο έχεις αγάπη προς οτιδήποτε μικρότερο από τον Θεό και τρίτον, όσο δεν συνηθίζεις να θεωρείς τον θάνατό σου για κάτι περασμένο, και όχι για κάτι μελλοντικό.   Αδύναμος. Το έγκλημα είναι αδυναμία, και όχι ισχύς. Ο εγκληματίας είναι αδύναμος, και όχι ήρωας.Γι’ αυτό να θεωρείς εκείνον που σε κακομεταχειρίζεται πάντα σαν πιο αδύναμο από σένα, και όπως δεν…

Παράδοξον πράγμα: Ο άνθρωπος αποστρέφεται τον αδελφόν αυτού, τον συνάνθρωπον αυτού, τον πτωχόν ή ακάθαρτον. Ο Κύριος όμως, ως η φιλόστοργος μήτηρ συγχωρεί τα τέκνα αυτής, συγχωρεί και εις ημάς τα πάντα και ουδένα αμαρτωλόν αποστρέφεται, μάλλον δε και δίδει εις αυτόν την δωρέαν του Αγίου Πνεύματος.Εάν οι άνθρωποι εγνώριζον την αγάπην του Κυρίου προς ημάς, θα παρεδίδοντο τελείως εις το άγιον Αυτού θέλημα και θα έζων αναπεπαυμένοι εν τω Θεώ, ως τέκνα βασιλέως. Ο βασιλεύς μεριμνά περί πάντων: και δια το βασίλειον, και δια την οικογένειαν και δια τον υιόν, διάδοχον αυτού. Ο δε υιός ζη ησύχως εις τα…