του Χριστού
Ο Χριστός, φανερώνοντας την αληθινή ανθρώπινη του φύσι, δακρύζει ήρεμα, και προς το παρόν αναβάλλει το θαύμα (του Λαζάρου)... Φανερώνει εκείνο, που ήταν, δηλαδή, την ανθρώπινη φύσι. Δακρύζει και ταράζεται προσωρινά. Διότι το πένθος γνωρίζει να αναδεικνύη τα αγαθά πάθη.
Ε.Π.Ε. 14,204
για την αμαρτία
Όταν αμαρτήσης, τότε μόνο να στενάξης βαθειά, τότε να δακρύσης και να κλάψης. Δεν εμποδίζω στην περίπτωσι αυτή το θρήνο, μάλλον και τον συνιστώ. Αλλά και τότε με μέτρο το πένθος, και αυτό το λέω, διότι υπάρχει επάνοδος με τη μετάνοια και συγχώρησις.
Ε.Π.Ε. 18α,580
νουθεσίες
Ανάγκη θρήνων, κάτι που κάνουν και οι προφήτες, όταν βρίσκωνται σε αδιέξοδα. Είναι και αυτό σπουδαίο μέσο θεραπείας, όχι μόνο να συμβουλεύουμε, αλλά και να κλαίμε.
Ε.Π.Ε. 20,334
και κραυγή του Ιησού
Τι θέλει να πη το χωρίο, ότι ο Ιησούς προσευχήθηκε με δάκρυα και κραυγή δυνατή; Το Ευαγγέλιο δεν λέει πουθενά, ότι ο Ιησούς προσευχήθηκε με δάκρυα, ούτε ότι έβγαλε δυνατή φωνή. Επομένως στην περίπτωσι που αναφέρει ο Παύλος, έχουμε συγκατάβασι. Δεν αρκέστηκε να πη ότι προσευχήθηκε, αλλ' είπε, και με δυνατή φωνή.
Ε.Π.Ε. 24,400
(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β)