ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

146. «ό,τι αν λέγη υμίν ποιήσατε» (Ίω. β' 5).   Είναι ο μοναδικός λόγος της Θεοτόκου περί του Ιησού. Και ο λόγος αυτός είναι σύστασις υπακοής σ’ Αυτόν. Η Θεοτόκος πρεσβεύει υπέρ ημών στον Κύριο. Τον παρακαλεί να δείξη την παντοδύναμη αγάπη του και να καλύψη έτσι τις ανάγκες μας και να λύση τα προβλήματα μας. Πέρα όμως από τη μεσιτεία της Θεοτόκου υπάρχει και κάτι άλλο που η Ίδια μας το υποδεικνύει: είναι η πρόθυμη υπακοή μας στις εντολές Του Θεού: «ό,τι αν λέγη υμίν ποιήσατε»! Συνήθως οι χριστιανοί αρκούνται στην υποβολή αιτημάτων στην Παναγία, τους Αγίους και τον…
144. «Οίνον ουκ έχουσι» (Ιω. β' 3).   Γιατί η Θεοτόκος απευθύνεται στον Ιησού, όταν τελείωσε το κρασί των συνδαιτημόνων στο γαμήλιο δείπνο της Κανά; Ο Ιησούς ούτε «αρχιτρίκλινος» (= οινοχόος, Butler στ. 8) του σπιτιού ήταν ούτε οινοπώλης. Τί σημασία είχε λοιπόν η πληροφόρησις του Ιησού ότι «οίνον ουκ έχουσι»; Εδώ φαίνεται καθαρά ότι «η Μαρία ζητεί την δια θαύματος προμήθειαν οίνου» (ΥΙ, 87). Όλα όσα Εκείνη εγνώριζε από τα τριάντα χρόνια συμβιώσεως της με τον Ιησού (και μεις δεν γνωρίζομε) την είχαν πείσει ότι ο Ιησούς μπορούσε να θαυματουργήση. Ακόμα, η πρώτη δημόσια παρουσία των μαθητών Του Ιησού…
143.«ήν η μήτηρ του Ιησού εκεί» (Ιωαν. β’ 1).   Η Θεοτόκος εμφανίζεται στο πρώτο και το τελευταίο επεισόδιο της ζωής του Ιησού. Στην Κανά και τον Γολγοθά. Και τις δύο αυτές εμφανίσεις τις περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Στην Κανά, η Θεοτόκος συμμετέχει σ’ ένα χαρμόσυνο γεγονός: στο γάμο φιλικών ή συγγενικών προσώπων. Στο Γολγοθά, συμπαρίσταται στο μαρτύριο, τον εξευτελισμό και τον θάνατο του Μονογενούς της. Από τα δύο αυτά περιστατικά μπορούμε να συμπεράνωμε ότι η Θεοτόκος συμμετείχε στην κοινωνική ζωή και μάλιστα με τον τρόπο που υποδεικνύει ο απόστολος Παύλος: «Χαίρειν μετά χαιρόντων και κλαίειν μετά κλαιόντων» (Ρωμ. ιβ'…
142. «καταλιπών την Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ» (Ματθ. δ' 13).   Με την έναρξι της δημοσίας δράσεως του ο Ιησούς άλλαξε τόπο κατοικίας. Έφυγε από την Ναζαρέτ και εγκαταστάθηκε στην παραθαλάσσια Καπερναούμ, την οποία και έκανε κέντρο των ιεραποστολικών του εξορμήσεων σ’ ολόκληρη την Παλαιστίνη. Δεν γνωρίζομε αν η Θεοτόκος τον ακολούθησε στην Καπερναούμ. Εάν ζούσε ακόμα ο Ιωσήφ, ίσως δεν τον ακολούθησε. Εάν όμως ο Ιωσήφ είχε εν τω μεταξύ πεθάνη, τότε είναι πολύ πιθανόν η Θεοτόκος να πήγε μαζί με τον Ιησού στην Καπερναούμ ή έστω να πήγε λίγο αργότερα. Ας μείνωμε όμως σ’ ένα άλλο σημείο.…
141. «ήν υποτασσόμενος αυτοίς» (Λουκ. β' 51). Η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ αξιώθηκαν να γνωρίσουν την εκούσια, συνεχή και απόλυτη υποταγή του Ιησού. «Δεν ηξιώθησαν ούτε οι άγγελοι τοιαύτης τιμής, οποίας ηξιώθησαν οι γονείς του Ιησού» (ΥΛ, 121).Από την πρώτη άνοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα (δωδεκάχρονος) και μέχρι την έξοδο του στη δημόσια δράσι (τριάντα χρόνων) μεσολάβησαν δέκα οχτώ χρόνια. Το βασικό χαρακτηριστικό της ζωής του Χριστού στα χρόνια αυτά ήταν η υποταγή στους γονείς του. Η υποταγή αυτή σαν βασική της εκδήλωσι φαίνεται ότι είχε την προσωπική, καθημερινή εργασία του νέου Ιησού μέσα στο ξυλουργικό εργαστήριο του Ιωσήφ «του…
140. «ου συνήκαν το ρήμα ο ελάλησεν αυτοίς» (Λουκ. β' 50). Η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ δεν κατάλαβαν την απάντησι του Ιησού περί του «πατρός του» (στ. 49). «Εις το μυστήριον της θείας υιότητος του Ιησού οι γονείς του εισέδυον βαθμηδόν, εξ όσων δε μεταγενεστέρως εμάνθανον περί του Ιησού, απεκόμιζον την πληροφορίαν ότι η προτέρα αυτών γνώσις περί της μεσσιακής ιδιότητος του Ιησού ήτο ανεπαρκής» (ΥΛ, 121).Η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ είχαν τον Ιησού κοντά τους. Όμως δεν τον γνώριζαν απόλυτα. Ο Ιησούς ήταν γι’ αυτούς μια καθημερινή πηγή νέων αποκαλύψεων. Τον Ιησού τον γνώριζαν συνεχώς από ώρα σε ώρα,…
Προτροπή για μετάνοια (Κατά Λουκάν κεφ.13, στιχ. 31-35)ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Στίχ. 31-35. Απειλές του Ηρώδη. Θρήνος για την Ιερουσαλήμ.13.31 ᾽Εν αὐτῇ τῇ ημέρα(1) προσῆλθον τινες Φαρισαῖοι(2) λέγοντες αὐτῷ, ῎Εξελθε καὶ πορεύου ἐντεῦθεν(3), ὅτι ῾Ηρῴδης θέλει σε ἀποκτεῖναι(4).31 Εκείνη την ημέρα πλησίασαν μερικοί Φαρισαίοι και του έλεγαν: «Απομακρύνσου απ’ αυτή την περιοχή, γιατί ο Ηρώδης θέλει να σε σκοτώσει».(1) Διαφορετική γραφή: ᾽Εν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.(2) Όχι από ειλικρινές ενδιαφέρον για την ασφάλεια της ζωής του, λένε αυτά σε…
«Εσείς είστε το φως του κόσμου» (Ματθ. 5:14) Ένας ιεροκήρυκας κήρυττε σε μια πόλη, όπου ένας φίλος του είχε οφθαλμίατρο. Ένα πρωινό πέρασε από το οφθαλμιατρείο και βρήκε έξαλλο το φίλο του από χαρά. Όταν τον ρώτησε για το λόγο της μεγάλης του χαράς, εκείνος απάντησε: «Πέτυχε η εγχείρηση ενός μεσήλικα άντρα που ήταν τυφλός 25 χρόνια. Σήμερα το πρωί είδε τα δέντρα, τα λουλούδια, τα πρόσωπα των αγαπημένων του παιδιών… Τι μεγάλο προνόμιο να δώσω το φως σ’ ένα φίλο!»Σαν χριστιανοί αισθανόμαστε ότι έχουμε το ίδιο προνόμιο, όταν μπορούμε να δώσουμε το πνευματικό φως στους πνευματικά τυφλούς, οδηγώντας τους…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Στίχ. 22-30. Πόσοι θα σωθούν. Η στενή πύλη.13.26 τότε ἄρξεσθε λέγειν, ᾽Εφάγομεν ἐνώπιόν σου καὶ ἐπίομεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἡμῶν ἐδίδαξας(1)·26 Τότε θ’ αρχίσετε να λέτε: “εμείς φάγαμε και ήπιαμε μαζί σου, και μας δίδαξες στις πλατείες μας”.(1) Τα πρόσωπα αυτά υποτίθεται ότι υπήρξαν φίλοι και γείτονες του οικοδεσπότη. Για αυτό και υπενθυμίζουν σε αυτόν τις σχέσεις οικειότητας, στις οποίες κατά το παρελθόν βρισκόντουσαν μαζί του. Έφαγαν και ήπιαν μαζί του και…
μετά θάνατονΟι τότε χριστιανοί, εν ζωή, πουλούσαν τα υπάρχοντά τους και τα πρόσφερναν στα πόδια των αποστόλων υπέρ των φτωχών. Συ όμως ούτε και μετά το θάνατό σου δεν δίνεις ένα μερίδιο υπέρ των φτωχών. Το καλύτερο βέβαια είναι να ελεής τους φτωχούς όσο ζης· αυτό έχει μεγάλη παρρησία. Αν όμως δεν θελήσης αυτό, τουλάχιστον όταν πεθάνης, κάνε κάτι γενναίο. Αυτό δεν είναι δείγμα αγάπης στο Χριστό, είναι πάντως αγάπη. Ε.Π.Ε. 17,386εν ζωή ν’ αφήνουμε σε φτωχούςΣας παρακαλώ, όσο ζήτε, ν’ αφήνετε το μεγαλύτερο μερίδιο της περιουσίας σας στους φτωχούς. Αν όμως μερικοί είναι τόσο μικρόψυχοι, ώστε να μη αντέχουν…

katafigioti

lifecoaching