162.   «ενεδύσατο (ο Κύριος) εκ σου Θεομήτορ ωραιοτάτην ευπρέπειαν»   Ο χιτώνας που ύφανε ο Υιός του Θεού με τον άχραντο και αμόλυντο ιστό της ανθρώπινης φύσεως της Θεοτόκου ήταν όχι μόνο «καινούργιος», αλλά και ωραίος. Η θεία φύσις του Λόγου ντύθηκε «ωραιοτάτην ευπρέπειαν»! Η Θεοτόκος προσέφερε στον Υιό του Θεού την ωραιότερη ανθρώπινη φύσι. «Ως ωραία απεκύησε τον Ωραίον» (ΜΑ, 31) . Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός της Παρθένου ήταν «ωραίος κάλλει παρά τους υιούς των ανθρώπων» (Ψαλμ. 44,2) . Η αμόλυντη ύπαρξις της Θεοτόκου πρόσφερε κάλλος και ωραιότητα στην ανθρώπινη φύσι του Ιησού. Η συνεργία της Θεοτόκου στην…

161.   «ιστός εδείχθη Θεότητος, εν ω στολήν του σώματος ο Λόγος εξύφανε» (ΙΙ).   Ο Τριαδικός Θεός, ο Δημιουργός του ανθρώπου θέλησε να κατασκευάση νέους «χιτώνες» για τους ανθρώπους, σε αντικατάστασι των παλαιών και φθαρμένων «δερματίνων χιτώνων» (βλ. προηγούμενα σημειώματα) . Τη νέα αυτή στολή της ανθρωπίνης υπάρξεως δέχθηκε να υφάνη πρώτα για τον εαυτό Του ο Υιός και Λόγος του Θεού. Χρησιμοποιώντας έτσι την πάναγνη σάρκα της Παρθένου σαν υφάδι και υφαίνοντάς την πάνω στο στημόνι της θείας φύσεώς του έφτιαξε τον «άρραφο χιτώνα», της θεανθρώπινης υποστάσεώς του. «Νεκρώσεως τους χιτώνας Αδάμ εξεδύσατο και στολήν ημφιάσατο, μόνος ην εξύφανεν…

160. «τέτοκας απορρήτως ωδίνων άνευθεν» (ΙΙ).   Εφ’ όσον ο Ιησούς συνελήφθη χωρίς την μεσολάβησι της ηδονής («ηδονής πάρεξ») , γεννήθηκε και «ωδίνων άνευθεν»: «ωδίνας λαθούσα τέτοκας» (II) . Το γεγονός αυτό ήταν η πρώτη ενδειξις, ότι ο Ιησούς έσπασε το φαύλο κύκλο της ανθρώπινης καταδίκης: ηδονή - πόνος - θάνατος! Ο Ιησούς ήταν ο μόνος άνθρωπος που γεννήθηκε χωρίς να προκαλέση στην μητέρα του πόνο και δάκρυα. Ο Ιησούς ήταν ο μοναδικός άνθρωπος του οποίου η γέννησις δεν συνοδεύθηκε με δάκρυα ούτε της μητέρας του ούτε του ίδιου (διότι και ο Ιησούς πρέπει να γεννήθηκε χωρίς να κλάψη, μια…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 1-6. Η θεραπεία του υδρωπικού.14.1 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων(1) τῶν Φαρισαίων(2) σαββάτῳ(3) φαγεῖν ἄρτον καὶ αὐτοὶ(4) ἦσαν παρατηρούμενοι(5) αὐτόν.1 Ένα Σάββατο ο Ιησούς πήγε στο σπίτι κάποιου Φαρισαίου άρχοντα για να φάει, και οι Φαρισαίοι τον παρακολουθούσαν.(1) Δεν έχουμε ενδείξεις ότι υπήρχε κάποια ιεραρχία στη μερίδα των Φαρισαίων. Διακρίνονταν όμως μεταξύ τους αυτοί που υπερείχαν στις γνώσεις, τα τάλαντα και τον πλούτο (g).(2) Μετά…

159. «ηδονής πάρεξ... συνειληφυίαν» (Δ, 154).   Η σύλληψις του Ιησού από την Παρθένο Μαρία έγινε επίσης «ηδονής πάρεξ», χωρίς δηλαδή την μεσολάβησι της γενετησίου ηδονής. Η σύλληψις του Ιησού δεν έγινε κάτω από την πίεσι και την ώθησι της γενετησίου επιθυμίας, αλλά ήταν αποτέλεσμα της ελεύθερης θελήσεως του Θεού και της ελεύθερης συγκαταθέσεως της Θεοτόκου. Για να κατανοήσωμε το θέμα αυτό, πρέπει να επιμείνωμε κάπως περισσότερο.  Οι Πρωτόπλαστοι δημιουργήθηκαν από τον Θεό σε μια κατάστασι «απαθείας», δηλαδή σε μια κατάστασι ελευθερίας από κάθε επιθυμία, ακόμα και από τη γενετήσια. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι οι Πρωτόπλαστοι δεν είχαν φυσικές…

158. «εβλάστησας άνευ σπέρματος, ον εγέννησε Πατήρ αρρεύστως» (II).   Η «υπέρ φύσιν» σύλληψις του Ιησού από την Παρθένο αναφέρεται, ειδικώτερα, στο γεγονός ότι έγινε «άνευ σπέρματος» (ανδρός) ή, όπως λέγει ο ι. Δαμασκηνός «ουκ εκ συναφείας ανδρός» (Έκδοσις Όρθ. Πίστεως, III,1) . Η «άνευ σπέρματος» σύλληψις του Ιησού δεν αποτελεί καταδίκη του ανθρωπίνου «σπέρματος» ούτε συνεπάγεται οποιαδήποτε μορφή εναντίον της γενετησίου λειτουργίας του ανθρώπου. Στην περίπτωσι της «ασπόρου» συλλήψεως του Ιησού εξαίρεται το γεγονός της υγιούς και καινής φύσεως του δεύτερου Αδάμ, του Χριστού. Με την πτώσι του πρώτου Αδάμ, η αμαρτία, σαν θανατηφόρο μικρόβιο, μπήκε μέσα στην ανθρώπινη…

157. «η πρόσληψις υπέρ λόγον και φύσιν» (ΜΔ).   Κατά τον Ευαγγελισμό, η Παρθένος αντιλήφθηκε ότι η σύλληψις του Ιησού ήταν αδύνατη, διότι δεν υπήρχαν οι φυσικές προϋποθέσεις. Γι’ αυτό ρώτησε έκπληκτη τον Άγγελο: «πώς έσται μοι τούτο επεί άνδρα ου γινώσκω»; Εκείνος όμως τη διαβεβαίωσε ότι η σύλληψις αυτή θα γίνη κατά ένα άρρητο τρόπο, έξω και πέρα απ’ τις φυσικές προϋποθέσεις: «Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι»! Η πρόσληψις της ανθρώπινης φύσεως από τη θεία είναι λοιπόν υπέρλογο και υπερφυσικό μυστήριο. Είναι δηλαδή γεγονός υπερφυσικό, που ξεπερνάει τους νόμους και τα όρια της φύσεως.…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Στίχ. 31-35. Απειλές του Ηρώδη. Θρήνος για την Ιερουσαλήμ.13.35 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν(1) ὁ οἶκος ὑμῶν(2) έρημος(3). λέγω δὲ(4) ὑμῖν, οὐ μὴ με ἴδητέ ἕως αν ἥξη ὅτε εἴπητε, Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου(5).35 Γι’ αυτό ο τόπος σας θα ερημωθεί. Σας βεβαιώνω πως δε θα με δείτε πια, ώσπου να ’ρθεί ο καιρός που θα πείτε, ευλογημένος αυτός που έρχεται σταλμένος απ’ τον Κύριο!»(1) Αφήνεται σε σας· έχετε αυτόν εξ’ ολοκλήρου δικό…

156. «τις εξειπείν... δυνήσεται την υπέρ λόγον σύλληψιν;   Η σύλληψις του Ιησού από τη Θεοτόκο αποτελεί υπέρλογο μυστήριο. Ήταν επομένως πάνω και πέρα απ’ την λογική της Παρθένου. Ωστόσο Εκείνη δέχθηκε να συνεργήση στο υπέρλογο αυτό μυστήριο του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι η συνεργία του ανθρώπου με τον Θεό δεν βασίζεται απαραίτητα στη λογική, στη συλληπτική δηλαδή ικανότητα και την κατανόησι του ανθρώπου, αλλά κυρίως στην πίστι και την αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό. Στη θέσι αυτή στηρίχθηκε η συνεργασία όλων εκείνων που κάλεσε ο Θεός για ένα συγκεκριμένο σκοπό, (πρβλ. την κλήσι του Αβραάμ, του Μωυσή κλπ.)…

155. «ο Πατήρ ηυδόκησε, ο Υιός εσκήνωσε και Πνεύμα το πανάγιον επισκιάσαν σοι...»   Η Ενσάρκωσις ήταν έργο της Παναγίας Τριάδος. Κοινή η θέλησις, η απόφασις και η ενέργεια των Τριών Προσώπων της Θεότητος για την Ενσάρκωσι, ιδιαίτερος όμως ο ρόλος του κάθε θεϊκού Προσώπου: ο Πατήρ ευδοκεί, ο Υιός σαρκούται και το Άγιον Πνεύμα επισκιάζει την Παρθένο. Ωστόσο, η Τριαδική Θεότης το έργο της Ενσαρκώσεως δεν το επιτελεί μόνη της. Χρησιμοποιεί σαν συνεργάτη τη Θεοτόκο. «Η Μαρία υπήρξε συνεργός της οικονομίας» (Φ, 133). Η Τριαδική Θεότης μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορούσε επομένως να δημιουργήση για τον Ιησού σάρκα…