168.    «όλον μεν τον άνθρωπον εν τη γαστρί σου ανέπλασεν»   Ο Θεός, στο «εργαστήριον» της Θεοτόκου εργάσθηκε και άλλα θαυμαστά έργα. Ένα τέτοιο βασικό έργο ήταν και η ανάπλασις του πεσμένου ανθρώπου. Ο Κύριος, με αλλά λόγια, μέσα στο «νοητόν παράδεισον», τη Θεοτόκο αναδημιούργησε τον Αδάμ, χρησιμοποιώντας εντελώς νέα υλικά: Στη δεύτερη αυτή δημιουργία του ανθρώπου, ο Θεός χρησιμοποιεί για δομικό υλικό όχι πλέον τον «χουν από της γης» (Γεν. β' 7) , αλλά την άχραντη σάρκα της Παρθένου, την οποία ενώνει με τη θεία φύσι του Υιού και Λόγου. Έτσι δημιουργείται μια καινούργια ανθρώπινη ύπαρξις, όπως τη…

167.«το εργαστήριον της ενώσεως των δύο φύσεων»   Η Θεοτόκος με τη συνεργία της στο μυστήριο της Ενσαρκώσεως αποδείχθηκε «εργαστήριον της ενώσεως των δύο φύσεων», της θείας και της ανθρώπινης στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Με άλλα λόγια, η Θεοτόκος υπήρξε ο έμψυχος αργαλειός, στον οποίο υφάνθηκε το ανεπανάληπτο αριστούργημα, η μεγαλειώδης θεανθρώπινη μορφή του Ιησού Χριστού. Η Θεοτόκος ύφανε τον «άρραφο χιτώνα» των δυο φύσεων του Χριστού επί εννέα ολόκληρους μήνες, κάτω απ την επισκίασι του Αγίου Πνεύματος. Όταν τελείωσε η μυστική αυτή ύφανσις την νύχτα εκείνη των Χριστουγέννων, άγγελοι και άνθρωποι δοξολόγησαν τον Θεό για το μοναδικό αυτό…

166.   «έσχες σαις αγίαις αγκάλαις υιόν τον πάντων Θεόν»   Η Θεοτόκος αξιώθηκε να κρατήση στην αγκαλιά της τον Υιόν του Θεού. Στην Ενσάρκωσι «ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου» έγινε. Ο Κύριος, σαν Υιός του Θεού βρισκόταν πάντα στον «κόλπο του Πατρός» (=αχώριστος πάντοτε από τον Θεό Πατέρα, Ιωάν, α' 18). Σαν «Υιός του Ανθρώπου» (Ματθ. η' 20) κρατείται για λίγο στους αγίους κόλπους της Θεομήτορος: «Κόλπων ουκ εκστάς, ανάρχου Γεννήτορος, εν κόλποις αγνής Κόρης υλίζεται» (II) . Γεμάτος έκστασι και απορία για το άρρητο αυτό μυστήριο, ο ιερός υμνωδός ψάλλει: «Ο εν κόλποις του Πατρός, πώς εν…

Η λαχτάρα για την προσευχή - Γέροντα, πώς πρέπει να προσεύχομαι; Να αισθάνεσαι σαν μικρό παιδί, και τον Θεό να Τον αισθάνεσαι Πατέρα σου και να Τον παρακαλάς για ό,τι έχεις ανάγκη. Μιλώντας έτσι με τον Θεό, δεν θα θέλης μετά να ξεκολλήσεις από κοντά Του, γιατί μόνο στον Θεό βρίσκει κάνεις την ασφάλεια, την παρηγοριά, την ανέκφραστη αγάπη με την θεία στοργή.Προσευχή είναι να βάλουμε τον Χριστό μέσα στην καρδιά μας, να Τον αγαπήσουμε με όλο μας το είναι, «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεό σου εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της ψυχής σου και εξ΄όλης της ισχύος…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 1-6. Η θεραπεία του υδρωπικού.14.5 καὶ αποκριθείς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν(1), Τίνος ὑμῶν(2) υἱὸς ἢ βοῦς εἰς φρέαρ εμπεσεῖται(3), καὶ οὐκ εὐθέως ἀνασπάσει(4) αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;5 Ύστερα τους είπε: «Ποιος από σας, όταν πέσει το παιδί του ή το βόδι του στο πηγάδι το Σάββατο δε θα το ανασύρει αμέσως;»(1) Υπάρχει και η γραφή: Και προς αυτούς είπε, όπου παραλείπεται το αποκριθείς. «Επειδή από δυστροπία σιώπησαν, διαλύει ο Χριστός την…

Ελισάβετκαι Παρθένος ΜαρίαΑνάμεσα στη δική μας γέννησι και στη γέννησι του Κυρίου ήταν η γέννησις από τη στείρα. Κατώτερη φυσικά από την εκ Παρθένου γέννησι, ανώτερη όμως από τη δική μας. Γι’ αυτό σαν γέφυρα χρησιμοποιείται στη διάνοια της παρθένου ο τόκος της Ελισάβετ. Έτσι γίνεται αναγωγή από τους κατά φύσιν πόνους του τοκετού στο υπέρ φύσιν ανώδυνο της Παρθένου.Ε.Π.Ε. 31,272Έλλαμψιςπροϋποθέσεις για θείο φωτισμό Λέει ο Κύριος: «Εγώ είμαι η οδός». Και το λέει, για να δείξη, ότι Τον έχουμε ανάγκη για να οδηγηθούμε στον Πατέρα. Και αν ο Πατέρας ελκύη, ο Υιός χειραγωγή και το Άγιο Πνεύμα φωτίζη, τότε…

165.«εν σοι... ο αχώρητος Χριστός... χωρηθείναι ηυδόκησε».   Η Ενσάρκωσις ήταν το θαύμα και το μυστήριο της σμικρύνσεως του μεγάλου Θεού. Ο άπειρος Θεός σμικρύνεται και χωράει μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξι της Παρθένου. Έτσι η Θεοτόκος έγινε «Θεού αχωρήτου χώρα» . Όταν ο Θεός θέλησε να έλθη κοντά στον άνθρωπο δεν παρουσιάσθηκε με το άπειρο μέγεθος και το ανυπέρβλητο μεγαλείο της θεότητος.  Αλλά σμίκρυνε το μέγεθος του και «εκένωσε» (=άδειασε) το θεϊκό μεγαλείο της δόξης του. Έτσι η Θεοτόκος που εκλήθη να γίνη «τόπος σκηνώματος της δόξης του» μπόρεσε να χωρέση τον «αχώρητον» και να κράτηση στην άχραντη αγκάλη της…

164.«την γαρ σην μήτραν θρόνον εποίησε και την σην γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο» (Θ. Λειτ. Μ. Βασιλείου).   Ο έμψυχος χώρος, η «παστάς» μέσα στην οποία έγινε ο γάμος των δύο φύσεων του Χριστού ήταν η μήτρα της Παρθένου. Ο μυστικός αυτός τόπος, το άδυτο και άβατο του θεομητορικού σκηνώματος, τα «άγια των αγίων» της νέας Σκηνής του Θεού απέκτησε έτσι νέες ιδιότητες και νέες διαστάσεις: η παρθενική μήτρα έγινε «θρόνος» που δέχθηκε τον Βασιλέα του κόσμου. Η θεομητορική κοιλία έγινε παλάτι, πλατύτερο και ευρυχωρότερο απ’ τον ουρανό, κατάλληλο για να κατοίκηση εκεί ο Κύριος του ουρανού και της γης.…

163.«η παστάς, εν η ο Λόγος ενυμφεύσατο την σάρκα».   Η Ενσάρκωσις ήταν ο γάμος που έγινε ανάμεσα στο Λόγο του Θεού και την ανθρώπινη σάρκα. Η μυστική αυτή ένωσις έγινε μέσα στους αγνούς κόλπους της Παρθένου, η οποία έτσι υπηρέτησε σαν «νυμφικός θάλαμος» (παστάς) . Η Παρθένος, με τη συμβολή της στην Ενσάρκωσι, έγινε κάτι ανώτερο απ’ το Χωρήβ και το Σινά. Τα βουνά εκείνα υπήρξαν απλώς τόποι Θεοφανίας, χώροι στους οποίους εμφανίσθηκε ο Θεός για λίγες στιγμές και χωρίς να τον δη μάτι ανθρώπου. Ο κόλπος όμως της Θεοτόκου δεν ήταν απλώς ένας παρόμοιος, ανθρώπινος χώρος. Δεν ήταν…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 1-6. Η θεραπεία του υδρωπικού.14.3 καὶ ἀποκριθεὶς(1) ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν πρὸς τοὺς νομικοὺς(2) καὶ Φαρισαίους λέγων(3), ει έξεστι τῷ σαββάτῳ θεραπεύειν(4);3 Ο Ιησούς πήρε το λόγο και ρώτησε τους νομοδιδασκάλους και τους Φαρισαίους: «Επιτρέπεται να γίνονται θεραπείες το Σάββατο;»(1) Απάντησε στις σκέψεις τους, που υπονοούνταν με το «παρατηρούσαν» του σ. 1 (p). Η παρουσία του ασθενή προκάλεσε σε αυτούς το ερώτημα: Θα τον θεραπεύσει άραγε ή δεν θα τον θεραπεύσει;(2) «Που…