ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Ο αββάς Μακάριος και ο διάβολος Ο αββάς Μακάριος ο Αιγύπτιος κατοικούσε στην βαθειά έρημο σαν ησυχαστής. Πάρα κάτω απ’ αυτόν υπήρχε μια σκήτη με πολλούς αδελφούς. Κάποτε, καθώς παρατηρούσε τον δρόμο, βλέπει τον διάβολο και τον ρωτά:- Που πηγαίνεις;- Πάω να πειράξω τους αδελφούς της σκήτης, απαντά εκείνος και απομακρύνεται. Αργότερα τον βλέπει να επιστρέφει και του λέει:- Είθε να σωθείς.- Πώς να σωθώ; Αφού όλοι στη σκήτη μου φέρθηκαν άσχημα και κανείς δεν με ανέχεται, αποκρίνεται ο διάβολος,- Ώστε δεν έχεις κανένα φίλο εκεί; τον ρωτά ο αββάς.- Έχω έναν. Και αυτός τουλάχιστον με ακούει. .- Και ποιό…
Γάμος ή παρθενία;Σ ένα φίλο, που αντιμετώπιζε δίλημμα γάμου ή παρθενίας, ο Γέροντας πρόσφερε πολλές προοπτικές σωτηρίας και τον απάλλαξε από το άγχος του διλήμματος, πριν ακόμη διαλέξει οτιδήποτε, λέγοντάς του :" Μην ταλαιπωρείσαι άδικα, καταπιέζοντας τον εαυτό σου ν' αποφασίσεις τώρα να διαλέξεις. Άφησέ τον εαυτό σου ελεύθερο από την επίμονη αυτή σκέψη και δώσε όλη την προσοχή σου, πως να αγαπήσεις το Χριστό, που σε αγαπά. Όλα του Χριστού είναι, παρελθόν, παρόν και μέλλον μας, όπου φανερώνεται η Πρόνοιά Του, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια της ζωής μας. Μπορεί να κάνεις οικογένεια, μπορεί να πας όπου σου αρέσει να…
ΚΑΠΟΙΟΣ φιλόπονος μοναχός, που αγωνιζόταν με όλες του τις δυνάμεις για την αρετή, κάποτε ατόνισε κι έπεσε σε αμέλεια. Γρήγορα όμως συνήλθε κι έλεγε στον εαυτό του: - Ταλαίπωρε άνθρωπε, μέχρι πότε θα καταφρονείς την σωτηρία σου; Δεν φοβάσαι τον θάνατο και την κρίση; Με τις σκέψεις αυτές γινόταν προθυμότερος στο έργο του Θεού. Μια μέρα, ενώ προσευχόταν, μαζεύτηκαν γύρω του τα πονηρά πνεύματα και πάσχιζαν να τον αποσπάσουν από την προσευχή. - Μέχρι πότε θα με βασανίζετε; είπε με αγανάκτηση ο αδελφός. Δεν σας έφτασε τόσος χρόνος που με είχατε ρίξει σε αμέλεια; - Όταν ήσουν αμελής, δεν μας…
Η πνευματική ζωή είναι βασική προϋπόθεση για την καλή αποκατάσταση -Γέροντα, η τάδε που σας είπε ότι σκέφτεται τον Μοναχισμό μου είπε ότι ένας συμφοιτητής της την ρώτησε γιατί δεν πάει στον κινηματογράφο και δεν βγαίνει έξω με τα αγόρια. Τί έπρεπε να του απαντήση;-Έπρεπε να του πή: «Τέτοια ερώτηση ούτε ο αδελφός μου μου έκανε ποτέ και μου την κάνεις εσύ;».-Μετά από λίγες μέρες την συνάντησε έξω από την Σχολή της - αυτή δεν τον είχε δει - και την έπιασε από τον ώμο. Εκείνη του είπε μόνον ένα «γειά σου» και μπήκε αμέσως μέσα.-Όχι, δεν έκανε καλά! Σ’…
Ο Αββάς Ιωάννης και ο οδηγός Κάποια άλλη φορά, ο ίδιος αββάς Ιωάννης οδοιπορούσε με μερικούς αδελφούς μέσα στην έρημο. Νύχτωσε όμως και ο οδηγός τους έχασε τον δρόμο. Το κατάλαβαν οι αδελφοί και λένε στον αββά Ιωάννη:-Τί να κάνουμε, γέροντα; Ο οδηγός έχασε τον δρόμο και κινδυνεύουμε να πεθάνουμε περιπλανώμεvoι στην έρημο. Εκείνος τους απήντησε:-Ας μην του πούμε τίποτε, γιατί θα στενοχωρηθεί. Να τί θα κάνουμε: Εγώ θα πω ότι δεν μπορώ από ασθένεια να προχωρήσω, αλλά θα μείνω εδώ μέχρι να φέξει, οπότε θα ξαναβρούμε τον δρόμο. Έτσι και έγινε. Σταμάτησαν στο μέρος εκείνο μέχρι το πρωί και…
Σπουδές και αποκατάσταση -Γέροντα, πολλά παιδιά δυσκολεύονται να προχωρήσουν στις σπουδές τους, όταν δεν έχουν αποφασίσει ποιά ζωή θα ακολουθήσουν. Τους απασχολεί συνέχεια αυτό το θέμα και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο διάβασμα τους.-Εγώ, όταν κάποιος νέος έχη τέτοια προβλήματα, του λέω: «Ξέρεις ότι σήμερα υπάρχουν κάτι μεγάλα ψυγεία; Να βάλης λοιπόν αυτό το θέμα σε ένα τέτοιο ψυγείο, μέχρι να τελειώσης τις σπουδές σου. Δεν σου λέω να πετάξης αυτά που σε απασχολούν, αλλά να τα φύλαξης εκεί, μέχρι να τελείωσης. Αν δεν προσέξης τώρα την μελέτη σου, τις σπουδές σου, οι φίλοι σου θα τακτοποιηθούν, θα ηρεμήσουν, και…
Ο ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ αναφέρει με θαυμασμό τους υπεράνθρωπους αγώνες εκείνων που αφιερώθηκαν με την ψυχή και το σώμα στην λατρεία του Θεού, για να διατηρήσουν την αγγελική αρετή της αγνότητος. Να μερικά από τα χαρακτηριστικά περιστατικά, που με πολλή ζωντάνια διηγείται: Ενόχλησε κάποτε πολύ δυνατά το δαιμόνιο της σαρκικής επιθυμίας τον μακάριο Ευάγριο τον Διάκονο. Βγήκε λοιπόν από το κελλί του και στάθηκε όλη την κρύα νύχτα έξω ολόγυμνος, ώσπου παγώσανε οι σάρκες του. Άλλος αγωνιστής, ο μαθητής του Οσίου Παμβώ Αμμώνιος, ούτε μια φορά δεν λυπήθηκε το σώμα του, αλλά όταν του ερχόταν σαρκική επιθυμία, το βασάνιζε με πυρωμένο σίδερο.…
Απόφαση για την επιλογή τρόπου ζωής Τα χρόνια περνούν γρήγορα. Καλά είναι ο νέος να μη μένη για πολύ καιρό στο σταυροδρόμι αναποφάσιστος. Να διαλέξη έναν σταυρό - έναν από τους δύο δρόμους της Εκκλησίας μας - ανάλογα με την κλίση του και το φιλότιμο του και να προχωρήση σ’ αυτόν με εμπιστοσύνη στον Χριστό. Ας ακολουθήση τον Χριστό στην Σταύρωση, εάν θέλη να χαρή αναστάσιμα. Και στις δύο ζωές υπάρχουν φαρμάκια, αλλά, όταν βρίσκεται κανείς κοντά στον Θεό, τα γλυκαίνει ο γλυκύς Ιησούς.Όταν περάση κανείς τα τριάντα, αρχίζει να δυσκολεύεται να αποφασίση. Και όσο περνούν τα χρόνια, τόσο πιο…
Προετοιμασία για την μοναχική ζωή.  Έκτοτε άρχισε να αγωνίζεται με περισσότερο ζήλο και να σκέπτεται έντονα το θέμα της αφιερώσεώς του στον Θεό. Πήγε στην Μητρόπολη Ιωαννίνων και ρώτησε τον Πρωτοσύγκελλο, αν μπορούσε σε εκείνη την ηλικία να γίνη μοναχός. Εκείνος του απάντησε: «Τώρα δεν μπορείς· αργότερα, να μεγαλώσης». Ήταν τότε δεκαπέντε ετών.Είχε υψηλή ιδέα για τον μοναχισμό και προετοιμαζόταν όσο το δυνατόν καλύτερα. Ζούσε και αγωνιζόταν σαν μοναχός. Σε όσους του πρότειναν συνοικέσια, τα ξέκοβε μια και καλή· «εγώ θα γίνω καλόγηρος», απαντούσε. Σ’ ένα γάμο ο πατέρας του, του ευχήθηκε «και στην χαρά σου». Από τότε δεν του…
Ο Αββάς Ζήνων και ο νηστευτήςΣε μια κωμόπολι ζούσε κάποιος που τόσο πολύ νήστευε, ώστε όλοι να τον διαφημίζουν σαν μεγάλο νηστευτή. Η φήμη του έφθασε και στον αββά Ζήνωνα. Τότε ο αββάς τον κάλεσε κοντά του. Eκείνος ήρθε. Χαιρετήθηκαν και κάθησαν. Ο αββάς άρχισε το εργόχειρό του και η ώρα περνούσε σε απόλυτη σιωπή. Ο νηστευτής, μη μπορώντας να μιλήση, άρχισε να στενοχωρήται και ν’ αδημονή. Στο τέλος δεν άντεξε και είπε; - Ευχήσου για μένα, αββά, γιατί θέλω να φύγω.-Γιατί; τον ρώτησε εκείνος.-Νιώθω σφίξιμο στην καρδιά μου και δεν ξέρω τι συμβαίνει. Όταν ήμουν στον κόσμο νήστευα μέχρι…

katafigioti

lifecoaching