ΚΑΠΟΙΟΣ Γέροντας αρρώστησε βαριά και του κόπηκε η όρεξη. Ο υποτακτικός του, για να τον ευχαριστήσει, τον παρακάλεσε να του επιτρέψει να του φτιάξει μια μικρή πίτα. Μπροστά στην επιμονή του νέου, υποχώρησε ο Γέροντας και τον άφησε. Από την βιασύνη του ο υποτακτικός έκανε λάθος κι αντί για μέλι έριξε στην πίτα λινέλαιο, που μεταχειρίζονταν στο εργόχειρό τους. Μόλις έβαλε λίγο στο στόμα του ο Γέροντας, κατάλαβε το λάθος του υποτακτικού, αλλά για να μην τον λυπήσει, δεν είπε τίποτε. Βίασε τον εαυτό του να φάει, αλλά ήταν αδύνατον. Το λινέλαιο έχει αηδιαστική γεύση. Βλεποντάς τον ανόρεκτο ο νέος,…

1496. ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ.  Ρώτησαν το Σωκράτη:  «Διατί ού συγγράφεις;».  αυτός που ήταν ο «ανδρών απάντων σοφώτατος», απάντησε:  - «Ότι ορώ τα χαρτιά πολύ των γραφησομένων τιμιώτερα».  Φοβούμαι μήπως το χαρτί έχει περισσότερη αξία από τα γραφόμενα. 1501. ΝΑ, ΤΙ ΤΗΣ ΕΛΕΙΠΕ.  Ζούσε στην Ρώμη μια μοναχή που όλοι τη νόμιζαν αγία.  Ο Πάπας έστειλε τότε τον άγιο Φίλιππο Νέρι, να πληροφορηθεί γι’ αυτήν και να του αναφέρει. Μόλις πήγε ο άγιος στο μοναστήρι, ζήτησε να δει την φημισμένη καλόγρια.  Είχε βρέξει όμως και οι μπότες του αγίου ήσαν όλο λάσπες. Έρχεται λοιπόν η καλόγρια στο εντευκτήριο…

Ένας ήλιος μέσα στο κελλί  Καθώς ο εκλεκτός μοναχός Λάζαρος διακονούσε στο ιατρείο της Ι. Μονής Διονυσίου, είχε την ευκαιρία να πληροφορηθή στις 11 Φεβρουαρίου 1958 ένα εξαίσιο γεγονός. Ο απλούστατος παραδελφός του π. Ιερόθεος του είπε: - Πάτερ Λάζαρε, ένα θαυμαστό πράγμα μου συνέβη αυτές τις ημέρες!- Λέγε, π. Ιερόθεε, σ’ ακούω…- Αδελφέ, σου λέω αυτά τα πνευματικά, γιατί γνωρίζω ότι είσαι μυστικός. Που ξεθαρρώ να τα πω σ’ άλλο!... Θα με περάση για τρελλό…- Έχεις δίκιο! Λέγε μου ν’ ακούσω, κι εγώ δεν θα τα πω σε κανένα.- Αυτές τις ημέρες που έρχεται η αποκριά της Τυροφάγου, και…

Η υποψήφια μοναχήΜια μοναχή διηγείται τα εξής, για τον πνευματικό παπα- Ιερώνυμο, τον προηγούμενο της Ι. Μονής Σιμωνόπετρας, που εξωμολογούσε στον ναό της θ. Αναλήψεως στην Αθήνα: « Γνώριζα τον γέροντα από το 1934, όταν ήμουν μικρό παιδί. Δεν του είχα πει ποτέ ότι θα γίνω μοναχή, διότι δεν το είχα σκεφθή ακόμη αφ’ ενός και αφετέρου διότι είχα μεγάλο πόλεμο από το σπίτι μου. Δεν με άφηναν ούτε στην εκκλησία να πάω. Πολλές φορές πήγαινα κρυφά και στον γέροντα και στην εκκλησία. Πήγα μια φορά, που είχα παρεξηγηθή με την αδελφή μου, να εξομολογηθώ και του είπα:-Γέροντα, σήμερα μάλωσα…

Ο στάρετς ΒαρνάβαςΟ νεαρός Ζαχαρίας, ο μετέπειτα στάρετς, πήγε κάποτε στην λαύρα της Αγίας Τριάδος του οσίου Σέργιου. Δεν γνώριζε κανένα και κατέφυγε στον ξενώνα. Εκεί πληροφορήθηκε από συζητήσεις προσκυνητών, για κάποιον στάρετς Βαρνάβα ( ΙΘ΄αιών),που ασκήτευε στο ησυχαστήριο « Γεσθημανή». Κάθε μέρος ένα πλήθος ανθρώπων μαζευόταν γύρω του με ποικίλες ανάγκες και προβλήματα. Ο Ζαχαρίας αποφάσισε να τον συναντήση για να τον συμβουλευθή και να πάρη την ευλογία του.Όταν έφθασε στο ησυχαστήριο είδε ένα αναρίθμητο πλήθος ανθρώπων που συνωστίζοντο θέλοντας να δουν τον γέροντα. Διεπίστωσε ότι ήταν αδύνατο να το διαπεράση και να τον συναντήση. Ξαφνικά όμως ο γέροντας…

Δυό γυναίκες στον Άθωνα  Την εποχή της ηγουμενείας του αρχιμ. Αθανασίου ζούσε στην Ι. Μονή Γρηγορίου ένας εξαιρετικός μοναχός, ο π. Γελάσιος, πολύ απλός και ταπεινός. Ο π. Αθανάσιος ένιωθε υπερβολικά ευχαριστημένος από τη διαγωγή αυτού του υποτακτικού του. Όχι μόνο γιατί εκτελούσε ολοπρόθυμα τα μοναχικά του καθήκοντα, αλλά και γιατί είχε ευθύτητα καρδίας. Όταν συνωμιλούσαν μαζί, του παρουσίαζε το κάθε τι με απονήρευτο τρόπο. Ο ψυχικός του κόσμος έμοιαζε με ολόισιο δρόμο που αγνοούσε τους ελιγμούς, τις στροφές και τις διακλαδώσεις. Τον διέκρινε δηλαδή, για να χρησιμοποιήσουμε την πατερική φράσι, το «ανόθευτον ήθος» και η «αποίκιλος απλότης».Σε τέτοιες ψυχές…

ΈΝΑΣ αρχάριος μοναχός εξομολογήθηκε στον Αββά Σαρματά:- Ο λογισμός μου με βασανίζει, Αββά, λέγοντάς μου: φάε, πιες και κοιμήσου.- Όταν πεινάς φάε, όταν διψάς πιες, κι όταν νυστάζεις κοιμήσου, του αποκρίθηκε ο Γέροντας.Γυρίζοντας πίσω στο κελλί του ο αδελφός, βρήκε στον δρόμο ένα γείτονά του Ερημίτη και του ανέφερε τα λόγια του Αββά.- Να τι εννοούσε ο Γέροντας, εξήγησε εκείνος για να προλάβει την παρανόηση του αδελφού. Όταν ατονήσεις και δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, κάθισε τότε και φάε. Όταν πεθαίνεις από δίψα, πιες, κι όταν εξαντλήσεις τις δυνάμεις σου από υπερβολική αγρυπνία, πέσε να κοιμηθείς. ΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθρωποι,…

ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ εγκρατευτές σ’ αυτήν την έρημο, έλεγε ένας από τους Πατέρες, που εβδομήντα ολόκληρα χρόνια δεν έβαλαν στο στόμα τους τίποτε άλλο εκτός από αγριοβότανα και καρπούς φοινίκων. ΚΑΠΟΙΟΣ πολύ γέρος Ερημίτης αρρώστησε και βασανιζόταν μόνος του, γιατί δεν βρισκόταν σ’ εκείνη την ερημιά άνθρωπος να τον φροντίσει.Βλέποντας την υπομονή του ο Θεός, φώτισε ένα νέο μοναχό να πάει ως την καλύβα του. Κι όπως τον βρήκε βαριά άρρωστο, στάθηκε με αγάπη στο πλευρό του να τον ανακουφίσει. Τον έπλυνε, του έφτιαξε ένα αχυρένιο στρώμα και του μαγείρεψε λίγο φαγητό.- Πίστεψέ με, αδελφέ, του είπε μ’ ευγνωμοσύνη ο Γέροντας, πως…

Η σαλή και ο τσάροςΗ Πάσσα Σαρόφσκαγια ήταν μια δια Χριστόν σαλή. Ωνομάσθηκε Σαρόφσκαγια γιατί είχε περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής της στα δάση του Σάρωφ, που ήταν γεμάτα θηρία. Σαν κι αυτά έβρισκε καταφύγιο μέσα σε σπηλιές. Σαν κι αυτά ζούσε στο ύπαιθρο υποφέροντας το κρύο και την πείνα. Καμμιά φορά, ερχόταν στο Ντιβέγιεβο, στο γυναικείο μοναστήρι του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, και δούλευε στον μύλο.Ήταν όμορφη, ψηλή, αδύνατη, ηλιοκαμμένη, ξυπόλητη. Ντυνόταν μ’ ένα αντρικό πουκάμισο και προξενούσε φόβο σ’ όσους δεν την γνώριζαν.Η ζωή της όμως προκαλούσε και τον σεβασμό! Αργότερα μιλούσαν για την διορατικότητα της και…

Ο παπα – Ιλαρίων και ο δόκιμοςΟ γέροντας του περίφημου παπα- Σάββα του Πνευματικού , παπα -Ιλαρίων ο Ίβηρ, ήταν μια εξαιρετική πνευματική φυσιογνωμία. Στην πατρίδα του, όταν εξωμολογούσε τους βασιλείς της Γεωργίας φορούσε – σύμφωνα με την εθιμοτυπία της αυλής – μεγαλοπρεπέστατο μανδύα, στον οποίον άστραφταν ρουμπίνια, μαργαριτάρια και επτακόσιες πενήντα διαμαντόπετρες. Ο ασκητικώτατος παπα- Ιλαρίων άφησε τα βασιλικά ανάκτορα και το 1843 κλείσθηκε στο ησυχαστικό κελλί του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, τρία τέταρτα ψηλότερα από την Ι. Μονή Διονυσίου. Ο Ιωάννης Ρεμούνδος, νεαρός σπουδαστής του Πολυτεχνείου από την Άνδρο, μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο ήρθαν να γίνουν…