"Ο Γέροντας δεν κατέκρινε κανέναν για την ιδεολογία του" Βασικό χαρακτηριστικό του ήταν το ότι δεχόταν τους πάντες. Δεχόταν και τους αρνητές και τους άθεους. Και γκουρού ακόμη δεχόταν, χωρίς να κατακρίνει κανέναν για την ιδεολογία του. Σ' όλους, όμως, τόνιζε ότι η αλήθεια βρίσκεται στο Χριστό και στην Ορθόδοξη πίστη. Η αποδοχή αυτή, που ήταν από τα μεγάλα χαρακτηριστικά του Γέροντος Πορφυρίου - το να δέχεται, δηλαδή, τους πάντες και τα πάντα- ήταν απλούστατα αντιγραφή του τρόπου του Θεού απέναντί μας, προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι, να καθαρισθούμε και να προχωρήσουμε στη σωτηρία. Αυτή ήταν η πρακτική του Γέροντος Πορφυρίου.…

489. Κάποτε, το Πνεύμα εισέρχεται στην ψυχή μας , χωρίς να προηγηθούν λόγια για τα αφτιά ούτε να μιλήση το στόμα μας. Εισέρχεται απ’ ευθείας στην ψυχή μας, όπως ο Υιός του Θεού εισήλθε «των θυρών κεκλεισμένων» στο υπερώο, όπου βρίσκονταν οι Απόστολοι, «διά τον φόβον των Ιουδαίων» κρυμμένοι. Τότε, νοιώθουμε ξαφνικά μέσα μας φως και χαρά. Θυμήσου πως ο Άγγελος εισήλθε στη φυλακή για να απελευθερώση τον κλεισμένο εισήλθε στη φυλακή για να απελευθερώση τον κλεισμένο εκεί Απόστολο Πέτρο. «Φύλακές πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν.. Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι» (Πραξ. ιβ’ 6, 7).…

487. Ήμουν στον δρόμο, πηγαίνοντας στην εκκλησία για τον Όρθρο. Ο ήλιος είχε ανατείλει και το φως του έπεφτε σ’ ένα τζάμι. Η αντανάκλασις ήταν τόσο δυνατή, ώστε ήταν αδύνατο να κυττάξης εκείνο το γυαλί, όπως είναι αδύνατο να κυττάξης τον ίδιο τον ήλιο. Συλλογίσθηκα τότε: «Αν ο υλικός, ο κτιστός ήλιος αντανακλάται με τόση λάμψι από το φτωχό γυαλί, τι συμβαίνει με τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Κύριο, όταν αντανακλάται από μία καθαρή καρδιά; Λαμπρότατα αντανακλάται ο Θεός στους Αγίους του, που καθάρισαν και διηύγασαν την καρδιά τους «παντός μολυσμού σαρκός καί πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνην ἐν φόβω Θεοῦ» (Β’…

Τονίζει ο Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, τα εξής πολύ σημαντικά για την ευχαριστία που πρέπει να αποδίδουμε στο Θεό κατά την προσευχή: «Η Θεία χάρη μας εφοδίασε με άφθονα, κάθε είδους αγαθά, και για ν’ ανταποδώσουμε όλα όσα λάβαμε έχουμε αυτό μόνο, να προσπαθούμε να ξεπληρώσουμε τον Ευεργέτη μας με την προσευχή και την ευχαριστία. Στοχάζομαι, λοιπόν, ότι κι αν ακόμα συμπαρατείνουμε σε όλο το μάκρος της ζωής μας τη συνομιλία μας με το Θεό με ευχαριστία και προσευχή, μας απομένει τόσο ακόμα για να εξοφλήσουμε τον Ευεργέτη, όσο εάν ούτε καν είχαμε προθυμοποιηθεί να κάνουμε αρχή της αντιπροσφοράς σ’ Αυτόν!…

Γέροντα, θα γίνη πόλεμος; Εσείς κάνετε προσευχή; Εγώ έχω από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο που κάνω επιστράτευση προσευχής αθόρυβα , για να μας λυπηθεί ο Θεός, να αποφύγουμε την επιστράτευση και τον πόλεμο. Είχα πληροφορία: «Κάνετε πολλή προσευχή, για να εμποδιστούν οι Τούρκοι, διότι την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, έχουν σκοπό να μας χτυπήσουν». Δόξα τω Θεώ, μέχρι στιγμής μας φύλαξε η Παναγία, ας ευχηθούμε να μας προστατεύσει και στην συνέχεια.Γέροντα, τώρα που πέρασε από εδώ ο κίνδυνος, θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε γι’ αυτό το θέμα;Μήπως υπάρχει τόπος χωρίς πόλεμο; Τι θα πη «εδώ» και «εκεί»; Και εκεί που τώρα…

Είναι ασφάλεια η προσευχήΠώς θα νιώσουμε, Γέροντα, την προσευχή ως ανάγκη;Έπρεπε να είχατε πάει στον πόλεμο, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε! Στον στρατό, εν καιρώ πολέμου, όταν ήμασταν σε συνεχή επαφή και «εν διαρκεί ακροάσει» με το Κέντρο, είχαμε περισσότερη σιγουριά. Όταν επικοινωνούσαμε κάθε δυο ώρες, νιώθαμε μια ανασφάλεια. Όταν επικοινωνούσαμε μόνο δυο φορές την ήμερα, πρωί και βράδυ, τότε νιώθαμε ξεκρέμαστοι. Το ίδιο συμβαίνει και με την προσευχή. Όσο περισσότερο προσεύχεται κανείς, τόσο περισσότερη πνευματική σιγουριά νιώθει. Είναι ασφάλεια η προσευχή.Αν βρισκώμαστε σε συνεχή επαφή και «εν διαρκεί ακροάσει» με τον Θεό, θα προλαβαίνουμε κάθε κακό. Μια φορά μέσα…

Να νιώσουμε την προσευχή ως ανάγκη“Γέροντα, δεν έχω μεγάλη πίστη και νιώθω αδύναμη.Ξέρεις τι να κάνης; Να κρεμασθείς από τον Θεό, όπως κρεμιέται το παιδάκι από τον λαιμό του πατέρα του, και να Τον σφίξης έτσι που να μην μπορεί να σε απομακρύνει από κοντά του. Τότε θα νιώσεις σιγουριά και δύναμη.Νιώθω, Γέροντα, την ανάγκη να ακουμπήσω στον Θεό, αλλά δυσκολεύομαι.Να σηκώνεις τα χέρια σου ψηλά έτσι σιγά σιγά θα μεγαλώσουν και θα πιασθείς από τον Θεό.Γέροντα, όταν δεν έχω πολύ χρόνο και βιάζομαι στην προσευχή, μήπως κλέβω τον χρόνο που πρέπει να δώσω στον Χριστό;Ο Χριστός έχει πολλά όσα…

Κρυπτοχριστιανοί Είναι νύχτα Χριστουγέννων. Χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησιάς και οι Χριστιανοί ξυπνούν, σηκώνονται και πάνε να λειτουργηθούν.Ξυπνά και ο Μουσταφάς, που είναι Χρήστος. Ξυπνά αθόρυβα και τη φαμελιά του, χωρίς ν’ ανάψει φως –τη γυναίκα του την Εμινέ, που είναι Μαρία, και την κόρη του την Φατμέ, που είναι Ελένη και τον γιο του τον Χασάνη, που είναι Γιώργος. Μαζεύονται σε κάποιο κατώγι του σπιτιού. Σηκώνουν κάτι σακιά μέσα σ’ ένα αμπάρι και βγάζουν τα κονίσματα. Τα στήνουν εκεί μπροστά τους, γονατίζουν κάνουν το σταυρό τους κι ανάβουν από ένα κερί. Ο Μουσταφάς παίρνει στο χέρι του μία σύνοψη.…

Η λαχτάρα για την προσευχή - Γέροντα, πώς πρέπει να προσεύχομαι; Να αισθάνεσαι σαν μικρό παιδί, και τον Θεό να Τον αισθάνεσαι Πατέρα σου και να Τον παρακαλάς για ό,τι έχεις ανάγκη. Μιλώντας έτσι με τον Θεό, δεν θα θέλης μετά να ξεκολλήσεις από κοντά Του, γιατί μόνο στον Θεό βρίσκει κάνεις την ασφάλεια, την παρηγοριά, την ανέκφραστη αγάπη με την θεία στοργή.Προσευχή είναι να βάλουμε τον Χριστό μέσα στην καρδιά μας, να Τον αγαπήσουμε με όλο μας το είναι, «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεό σου εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της ψυχής σου και εξ΄όλης της ισχύος…

Ο Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε μαζί Tου Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι πολύ πίσω. Τι να κάνω;Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λες ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λες, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!». Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λες την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».Γέροντα, δεν προσεύχομαι συγκεντρωμένα.Όταν προσεύχεσαι, να σκέφτεσαι με ποιον μιλάς. Μιλάς με τον Θεό! Μικρό πράγμα είναι…