489. Κάποτε, το Πνεύμα εισέρχεται στην ψυχή μας , χωρίς να προηγηθούν λόγια για τα αφτιά ούτε να μιλήση το στόμα μας. Εισέρχεται απ’ ευθείας στην ψυχή μας, όπως ο Υιός του Θεού εισήλθε «των θυρών κεκλεισμένων» στο υπερώο, όπου βρίσκονταν οι Απόστολοι, «διά τον φόβον των Ιουδαίων» κρυμμένοι. Τότε, νοιώθουμε ξαφνικά μέσα μας φως και χαρά. Θυμήσου πως ο Άγγελος εισήλθε στη φυλακή για να απελευθερώση τον κλεισμένο εισήλθε στη φυλακή για να απελευθερώση τον κλεισμένο εκεί Απόστολο Πέτρο. «Φύλακές πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν.. Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι» (Πραξ. ιβ’ 6, 7). Έτσι και το Άγιο Πνεύμα ξαφνικά επισκέπτεται το δεσμωτήριο της ψυχής, το σώμα, περνά τις κλειστές θύρες των αισθήσεων και «φως λάμπει εν τω οικήματι».
490. Στον ιερέα: Πίστευε με όλη σου την καρδιά, πίστευε ακράδαντα στη χάρι που σου δόθηκε από τον Θεό, να προσεύχεσαι για τον λαό του. Πρόσεξε να μην αποβή «κενή» αυτή η χάρις, γιατί μ’ αυτή μπορείς να σώσης πολλές ψυχές. Ο Κύριος γρήγορα ακούει την ολοκάρδιο προσευχή σου για τον λαό του και είναι έτοιμος να τον ελεήση, όπως έκαμε με τις προσευχές του Μωϋσέως, του Ααρών, του Σαμουήλ, και των Αποστόλων. Μην αφήνεις καμμία ευκαιρία να προσεύχεσαι, στην εκκλησία, στα σπίτια, παντού. Παντού και πάντοντε, ας συλλογίζεσαι τη σωτηρία του λαού του Θεού. Έτσι και συ θα ελεηθής προσωπικά.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 205-206)