Μετάνοια: ο πιο σίγουρος δρόμος για την ευχή -Γέροντα, ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ γράφει να λέμε την ευχή αργά και να κάνουμε αργά τις μετάνοιες.-Κάθε Άγιος λέει για την ευχή τον τρόπο με τον οποίο βοηθήθηκε ο ίδιος. Γ’ αυτό πολλές φορές παρεξηγείται και η νοερά προσευχή. Οι Νηπτικοί Πατέρες με τα βιώματα που είχαν, βρίσκονταν σε συνεχή επαφή με τον Θεό και μπορούσαν, ακολουθώντας τον τρόπο που τους βοηθούσε περισσότερο, να προσεύχωνται σωστά. Αν όμως εγώ προσπαθώ να εφαρμόσω αυτά που γράφουν οι Πατέρες, π.χ. κλίση της κεφαλής στο στήθος, κράτημα της αναπνοής κ.λπ., μόνον και μόνο για να…

Η ευχή να γίνεται με κόπο -Γέροντα, προτιμώ να κάθομαι στο κελλί και να λέω την ευχή παρά να πηγαίνω στην διακονία.-Βρέ, τι πάθαμε! Νιρβάνα θα κάνης; Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός δεν είναι νιρβάνα. Κατάλαβες; Ο μοναχός δεν είναι τεμπέλης, να μη δουλεύει και να κάθεται να λέει μόνον την ευχή. Αν θέλη να κάθεται συνέχεια, θα είναι σαν αυτούς που κάνουν γιόγκα για αυτοσυγκέντρωση.Ο μοναχός, και μάλιστα ο νέος, πρέπει να είναι σπίρτο, να έχη λεβεντιά, να τρέχει σε ό,τι του ζητάει η υπακοή.-Και μετάνοιες, Γέροντα, δυσκολεύομαι να κάνω.-Εντάξει τότε, μετάνοιες να μην κάνης, διακονία να μην κάνης, να κάθεσαι…

ΚΑΠΟΤΕ περπατούσαν πολλές μέρες συνεχώς μέσα στην έρημο ο Αββάς Δανιήλ κι ο υποτακτικός του. Κουρασμένος από την μακρινή οδοιπορία ο νέος, είπε με κάποια δυσφορία: - Πότε θα μείνουμε κι εμείς στην φτωχή μας καλύβη; - Ποιος μας εμποδίζει, παιδί μου, να βλέπουμε κι εδώ που βρισκόμαστε τον Θεό; Και στην καλύβα μας κι έξω απ’ αυτήν Εκείνος μας περιβάλλει, αποκρίθηκε ο Άγιος Γέροντας, που δεν έφευγε ποτέ από τον νου του η ενθύμηση του Θεού.     (Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ. 216)  

Το κράτημα αναπνοής για την συγκέντρωση του νου -Γέροντα, πώς λέτε την ευχή με την εισπνοή και την εκπνοή;-Είχα συνηθίσει να λέω την ευχή ολόκληρη, με την εισπνοή έλεγα «Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ τον Θεού» και με την εκπνοή «ελέησον με, τον αμαρτωλόν». Ύστερα όμως από την εγχείρηση στους πνεύμονες, δεν έφθανε η αναπνοή μου να την λέω ολόκληρη, και έλεγα με την εισπνοή «Κύριε, Ιησού Χριστέ» και με την εκπνοή «ελέησον με».-Γέροντα, σε τι βοηθάει το κράτημα της αναπνοής, όταν λέμε την ευχή;-Το κράτημα της αναπνοής βοηθάει να συγκεντρωθεί ο νους στην ευχή, όπως στην σκοποβολή κρατάς κάπως την…

Η εξωτερική συνήθεια της ευχής -Γέροντα, μπορεί κάποιος να λέει την ευχή συνέχεια ψιθυριστά;-Μπορεί να του έχη γίνει εξωτερική συνήθεια και να την λέει ρυθμικά, όπως το ρολόι κάνει τίκ τάκ, αλλά ο νους του να μην είναι στον Θεό.-Ωφελεί, Γέροντα, καθόλου αυτό;-Αν κανείς έχη λίγη ταπείνωση και καταλαβαίνει ότι ο νους του δεν είναι στον Θεό και ότι την ευχή την λέει μηχανικά, τότε ωφελείται λίγο. Αν όμως νομίζει ότι, επειδή λέει την ευχή, είναι προχωρημένος πνευματικά, τότε βλάπτεται.-Γέροντα, αν κάποιος συνηθίσει να λέει συνέχεια την ευχή, αυτό τον βοηθάει στον αγώνα του;-Το θέμα είναι για ποιόν λόγο λέει…

Τι πρέπει να κάνουμε, ευρισκόμενοι σ’ αυτό τον αιώνα - σ’ αυτή τη γη, για να μείνουμε με το Χριστό; Ιδού τι μας συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος. Ένα όπλο πανίσχυρο, που πρέπει πάντοτε να έχουμε μαζί μας οι Χριστιανοί, είναι η προσευχή. Να μην είμαστε άοπλοι σ’ αυτή την σκληρά μάχη.«Το λοιπόν προσεύχεσθε, αδελφοί, περί ημών» (Β' Θεσ. 3, 1).Σ’ αυτά τα χρόνια που ζούμε, σας παρακαλώ πολύ, λέει ο απόστολος, προσεύχεσθε για μένα. Ένας Παύλος παρακαλούσε τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης, να προσεύχονται γι’ αυτόν! Το σκεφτήκατε αυτό; αν ο Παύλος είχε ανάγκη από τις προσευχές των Χριστιανών, πόσο μάλλον…

Η αυτενέργητη ευχή-Γέροντα, να μας λέγατε κάτι για την αυτενέργητη ευχή;-Ο άνθρωπος που έχει την αυτενέργητη ευχή, δεν προσπαθεί να πει την ευχή, αλλά, χωρίς να καταβάλλει καμμιά προσπάθεια, η ευχή λέγεται μέσα του από μόνη της. Ακόμη και στον ύπνο λέει την ευχή και, όταν ξυπνάει, συνεχίζει η ευχή. Γι’ αυτό στην Αγία Γραφή στο Άσμα Ασμάτων λέει: «Εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί».Στο Άγιον Όρος ήταν ένας εργάτης που δούλευε πολύ, δούλευε για τρεις εργάτες, και γι’ αυτό οι Πατέρες του έδιναν διπλό μισθό. Ερχόταν καμμιά φορά και εκεί στο Καλύβι,στον «Τίμιο Σταυρό». Μια φορά που ήρθε…

Όπου βρεθείς να λες την ευχή -Γέροντα, τι να προσέξω περισσότερο;-Να στρωθείς, να συμμαζευτείς και, όπου βρεθείς, να λες την ευχή με τον νου και με την καρδιά σου, ζητώντας το έλεος του καλού Θεού για τον εαυτό σου, για όλους τους ζώντες και για όλους τους κεκοιμημένους. Κι όταν κουράζεσαι από την ευχή, να ψάλλεις δυνατά το αργό «Κύριε ελέησον» ή ένα τροπάριο.-Συνήθως, Γέροντα, λέω την ευχή μόνο στον ναό.-Όταν ο μοναχός αρκείται στο να λέει την ευχή μόνοστον ναό, είναι σαν τους κοσμικούς που πηγαίνουν στην εκκλησία μόνον την Κυριακή. Γι’ αυτό να μην περιορίζεσαι να λες την…

Γέροντας Χαράλαμπος Διονυσιάτης: Αν κρατήσει η αίσθηση της αγάπης του Θεού λίγα λεπτά δεν αντέχεις, πεθαίνεις! Σχετικά με την αγάπη του Θεού λέμε, ότι μας αγαπά ο Θεός ή ότι αγαπάμε τον Θεόν, ότι αισθανόμεθα αγάπη μέσα μας για τον Θεόν. Αυτό δεν είναι τίποτε είναι ελάχιστον, από την αίσθησιν εκείνη της αγάπης του Θεού, όταν σε επισκεφθεί ο Θεός, όταν σου δώσει την αγάπη Του. Τότε λιώνεις. Αν κρατήσει αυτή η αγάπη, αυτή η αίσθησις της αγάπης του Θεού λίγα λεπτά, δεν αντέχεις, τότε πεθαίνεις. Ούτω κάποτε προσευχόμενος επί πολύ ώρα, ξαφνικά αισθάνθηκα την Παρουσία του Θεού μπροστά μου!…

ΔΥΟ ΣΥΝΑΣΚΗΤΕΣ ζούσαν στην ίδια έρημο, σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλο. Κι οι δύο αγωνίζονταν για την σωτηρία τους. Ο ένας όμως μελετούσε διαρκώς τον θάνατο, κι αυτό του έφερνε κατάνυξη στην καρδιά και το δάκρυ δεν έλειπε ποτέ από τα μάτια του. Ο άλλος είχε έναν μικρό κήπο και τον φρόντιζε με μεγάλη επιμέλεια. Μια μέρα ο κηπουρός έπρεπε να κατεβεί στην πόλη. Πήγε στον συνασκητή του και τον παρακάλεσε να προσέχει τον κήπο του, ώσπου να γυρίσει.Εκείνος υποσχέθηκε κι ο κηπουρός έφυγε ήσυχος. Τότε ο αδελφός είπε στον εαυτό του:-Όσο έχεις καιρό, ταπεινέ, φρόντιζε τον…