Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο και όχι δικαστήριο των ψυχών. Δεν καταδικάζει για τα αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρηση των αμαρτημάτων. Τίποτα δεν κάνει τόσο χαρούμενη τη ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που νοιώθουμε στην Εκκλησία. Στην Εκκλησία συντηρούν τη χαρά τους οι χαρούμενοι, στην Εκκλησία αποκτούν την ευθυμία οι στεναχωρεμένοι και την ευφροσύνη οι λυπημένοι, στην Εκκλησία βρίσκουν την ανακούφιση οι ταλαιπωρημένοι και την ανάπαυση οι κουρασμένοι. " Ελάτε " λέει ο Κύριος, " κοντά μου όλοι, όσοι είστε κουρασμένοι και φορτωμένοι (με θλίψεις και αμαρτίες), κι εγώ θα σας ξεκουράσω" (Ματθ.11:28). Τι πιο ποθητό θα μπορούσε να υπάρξει απ'αυτή τη…
Μια διαφορετική εμπειρία Χαράς! (η προσωπική εξομολόγηση μίας αδελφής μας για το βίωμά της). Στη ζωή μου από τα παιδικά μου χρόνια έμαθα να προσπαθώ και να επιδιώκω πάντα κάτι καλύτερο από αυτό που κάθε στιγμή είχα. Βιαζόμουν, έτρεχα, τελειοποιούσα, δημιουργούσα, διόρθωνα, αλλά αισθανόμουν μέσα μου κάτι ανικανοποίητο και μη ολοκληρωμένο. Αυτό με παρότρυνε για περαιτέρω δραστηριότητα και προσπάθεια αλλά ταυτόχρονα μεγάλωνε μέσα μου η αγωνία και η αστάθεια της ψυχής μου. Πίστευα στις προσωπικές μου δυνάμεις και ζούσα μια πνευματικότητα καθοδηγούμενη από τη δική μου κοσμική «ηθική». Ο Θεός υπήρξε ανέκαθεν στη ζωή μου ως «παντοδύναμος» και «πάνσοφος» αλλά…
ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΑΚΟΜΑ…Μανώλη Παντερή.Σήκωσε το ποτήρι και ήπιε αχόρταγα, όλο λαχτάρα. Ξανάβαλε νερό και το άδειασε όλο δίψα μέσα του. Σα να ‘ταν ατμός, σα να ‘ταν σύννεφο, κινήθηκε εντός του και χάθηκε, κύλησε και ξεχύθηκε, κι ένιωσε πάλι δίψα καυτή να φλογίζει τα σωθικά του. Έκλεισε απελπισμένος τα μάτια και θυμήθηκε ξανά το Δάσκαλο… το Δάσκαλο, το πηγάδι στη Σαμάρεια, την καυτή περιπέτεια της νιότης του. Ζηλωτής του Νόμου, περίμενε κι εκείνος από νήπιο το Μεσσία. Από παιδάκι, ποτισμένος ως το κόκκαλο με των προφητών τα κηρύγματα, με την ακρίβεια των εντολών, με τις παραδόσεις, καρτερούσε κι εκείνος το Σωτήρα,…
Ανεκλάλητη χαρά! Ο άνθρωπος κοντά στον Θεό έχει διαρκείς αφορμές χαράς. Το πιο μεγάλο στη ζωή ως και το πιο μικρό μπορούν να βοηθούν μια απλή ψυχή να χαίρεται αληθινά και βαθιά. Από τον εκκλησιασμό, τη θεία Κοινωνία, μέχρι την πιο μικρή επαφή με τη φύση. Μια ματιά στον έναστρο ουρανό, το πέταγμα της πεταλούδας ή το κελάδημα ενός πτηνού, ένα μικρό λουλούδι με τα χρώματα και το άρωμά του, μπορούν να προκαλούν κύματα χαράς στο εσωτερικό μας. Ο άνθρωπος που ζει την κοινωνία του Θεού, που όλα τα ζει θεοκεντρικά, αυτός όλα τα σέβεται, όλα τα χαίρεται, με όλα…
Σταυρός και Ανάσταση! Αχώριστα και στη ζωή του πιστού. Η πορεία μας στην οδό του Κυρίου είναι σταυροαναστάσιμη. Μία διαρκής συμμετοχή στην οδύνη του Σταυρού και στη χαρά της Αναστάσεως του Κυρίου. Η πνευματική ζωή είναι επίπονος δρόμος, «τεθλιμμένη οδός» [Ματθ. ζ΄14]. Είναι αγώνας και προσπάθεια, κακοπάθεια και θλίψη. Είναι πάλη με εχθρούς αοράτους και ορατούς, συνεχής αντιπαράθεση με τον κόσμο της αμαρτίας, διωγμός, ίσως και θάνατος. Είναι σταυρός και ενσυνείδητη συμμετοχή, κοινωνία στα παθήματα του Κυρίου. Ο πιστός βιώνει καθημερινά τον σταυρό και τον θάνατο. Συγχρόνως όμως απολαμβάνει την ανάσταση, τη χαρά, τη δόξα, τη ζωή. «Συσταυρώθητι, συννεκρώθητι, συντάφηθι…
Θυμάμαι κάποιο λαϊκό παραμυθάκι, πολύ διδακτικό! Ένας ήταν πολύ πλούσιος και στο άκρο του κτήματός του, σε μια καλυβούλα μέσα, έμενε ένας φτωχός οικογενειάρχης. Με κόπο τάβγαζε πέρα. Μεροκαματιάρης, δουλευτής· και είχε και πολλά παιδιά. Αλλ’ η χαρά βασίλευε μέσα σ’ αυτό το σπίτι.Κάποτε αποφάσισε ο πλούσιος να βοηθήση τον φτωχό. Παίρνει, λοιπόν, ένα πουγγί γεμάτο χρυσά φλουριά και του το πηγαίνει. Κάθε βράδυ στου φτωχού το σπίτι, μετά το φαγητό, τα παιδιά τραγουδούσαν, γελούσαν και έπαιζαν. Εκείνο το βράδυ άκρα σιγή. Σιγή νεκροταφείου στο σπίτι του φτωχού. Ο πλούσιος συνηθισμένος ν’ ακούη τις φωνές των παιδιών και τα γέλια…
Ο Γέροντας (ογέρων της Πάτμου π. Αμφιλόχιος Μακρής, 1889-1970) ήταν όντως δύσκολα στην υγεία του. Πολύ γρήγορα, όμως, κατάλαβα ότι δεν μεριμνούσε για το σαρκίο, ούτε τον ψυχοπλάκωναν τα άσχημα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ο σκοπός του στην Αθήνα ήταν άλλος: να αποχαιρετίση τα αγαπητά του πρόσωπα και να ζητήση απ’ όλους συγγνώμη. Όπου πηγαίναμε, στο τέλος έβαζε εδαφιαία μετάνοια, λέγοντας:- Και αν σε κάτι σας λύπησα και δεν το κατάλαβα, να με συγχωρέσετε, γιατί εγώ πρέπει να ετοιμάζωμαι για το ουράνιο ταξίδι.Επίμονα ζήτησε να πάμε στην Αίγινα την αγαπητή του. Σάββατο βράδυ μείναμε στον Άγιο Νεκτάριο και, μετά την θεία…
Το παράδοξο των καιρών μας είναι ότι: Ενώ έχουμε οικοδομήσει ουρανοξύστες, η διάθεσή μας είναι χαμηλή, όσο ένα μονόροφο σπίτι. Ενώ έχουμε κατασκευάσει δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, οι αντιλήψεις μας είναι πιο στενές κι από ένα σοκάκι. Ενώ καταναλώνουμε περισσότερα, διαθέτουμε λιγότερα. Ενώ αγοράζουμε περισσότερα, τα’ απολαμβάνουμε λιγότερο. Ενώ έχουμε μεγαλύτερα σπίτια, οι οικογένειές μας είναι μικρότερες. Ενώ έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερες ευκολίες, ο ελεύθερος χρόνος μας είναι ανύπαρκτος. Ενώ υπάρχουν περισσότεροι ειδικοί, τα προβλήματά μας είναι περισσότερα. Ξενυχτάμε για να χαλαρώσουμε, αλλά το πρωί ξυπνάμε πιο κουρασμένοι. Δεν έχουμε χρόνο για διάβασμα, αλλά αρκετό για την τηλεόραση. Έχουμε μάθει…
Ἕνα ἀπόγευμα ξεκινήσαμε μιὰ παρέα γιὰ τὰ Καλλίσια. Ἔξω ἀπὸ τὸ κελλὶ τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου, στὴν αὐλή, συναντήσαμε πλῆθος προσκυνητῶν ποὺ περιμέναν. Ἤμασταν τελευταῖοι. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά μας, εἶχε νυχτώσει. Τὸν εἴδαμε ἕνας-ἕνας καὶ ὅταν τελειώσαμε, ὁ Γέροντας μᾶς ξεπροβόδισε ὣς ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἂν καὶ κατάκοπος, ἔδειχνε εὐδιάθετος. Ἦταν μιὰ ὄμορφη καλοκαιρινὴ νύχτα. Τὸ ἀεράκι φυσοῦσε ἀνάλαφρα καὶ ἡ πανσέληνος εἶχε ἀνατείλει ἀπό τοὺς ἀντικρινοὺς πευκόφυτους λόφους. Μέσα σε αὐτὸ τὸ εἰδυλλιακὸ τοπίο, ποὺ τὸ ἀσήμωνε τὸ ὠχρὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ καὶ μεταμόρφωνε ἀπόκοσμα ὅλα τὰ γύρω, ἔμψυχα καὶ ἄψυχα, ὁ Γέροντας θεώρησε κατάλληλη τὴ στιγμὴ νὰ…
«Ο ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ», Εις τον βίον του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ Κάποιος μοναχός της μονής του Σάρωφ κυριεύθηκε από μελαγχολία. Μια φορά μάλιστα που ένιωσε να φθάνη στην απόγνωσι, ζήτησε την συμπαράστασι ενός αδελφού. Βγήκαν και οι δύο έξω από την μονή μετά τον εσπερινό και άρχισαν να περιπατούν στον κήπο και να παρηγορούνται με την συζήτησι. Πλησίασαν στον σταύλο της μονής. Εκεί κοντά άρχιζε το δρομάκι που ωδηγούσε στην πηγή του οσίου Σεραφείμ.Ο άρρωστος αδελφός θέλησε ν’ αλλάξη κατεύθυνσι, για να μη συναντηθή με τον στάρετς σ’ αυτήν την ψυχική κατάστασι. Πριν όμως προφθάσουν ν’ απομακρυνθούν, τον βλέπουν να…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Άγιος γέροντας Ιάκωβος
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης Μεγάλη χαρά έχει όλη η Ορθοδοξία με την Αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου, Ηγουμένου της Μονής του Οσίου Δαβίδ. Στη συνείδηση όλων θεωρείται άγιος.Μεγάλη δόξα στον Τριαδικό Θεό, που στους…
-
«Όταν ασθενώ, τότε δυνατός ειμί»
Ασθένειες-Κόποι- Θείες αντιλήψεις Κάποτε έφθασε στα πρόθυρα του θανάτου. Επρόκειτο μάλλον για αλλεργικό σοκ. Ολόκληρο το σώμα είχε ερεθιστεί. Γεμάτο χονδρές καρούλες (σπυριά) με φοβερή φαγούρα μέχρις αίματος. Το πρόσωπο παραμορφωμένο, με…
-
...ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το 'Aγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού...
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το Άγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού. Τότε θα γίνετε σιγά-σιγά ικανοί να έχετε μέσα σας τη χαρά και…
-
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΙΕΡΕΙΣ;
Γιατί η Ορθοδοξία δεν χειροτονεί γυναίκες; Πολλά επιχειρήματα γράφτηκαν. Σωστά, αλλά όχι τόσο ισχυρά διότι υπάρχει αντίλογος σε αυτά. Στο επιχείρημα του μακαριστού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου και όχι μόνο αυτού, δεν μπορεί…
-
Όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν…Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Σε τι βλάπτουν τους άλλους όσοι διαβάλλουν και ψευδομαρτυρούν. Ποιο είναι το πρώτο κακό που εκείνοι κάνουν; Μάθατε τώρα, αδελφοί μου, ποια κακά προξενούν στον εαυτό τους, οι προδότες, οι ψευδομάρτυρες και…
-
Συγκλονιστικό Θαύμα Εμφανίσεως Της Παναγίας το 1941
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟ 1941 ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ Η παρουσία της Παναγίας στο Μέτωπο διαπιστώθηκε σε πολλές περιπτώσεις. Αναφέρομε μία, η οποία είχε…
-
Η ώρα του θανάτου...
Ο θάνατος είναι το πιο βέβαιο γεγονός στην ιστορία του κόσμου. Γεγονός που όλοι θα δοκιμάσουμε. Το εδοκίμασαν όλοι όσοι έζησαν σ’ αυτή τη ζωή. Κανένας δεν κατόρθωσε να διαφύγει. Όλοι μας…
Θέματα: θάνατος -
Είμαι ο Άγιος Εφραίμ!
Η κ. Χριστίνα Μ. από την Αθήνα γράφει: Υπέφερα από πόνους στην σπονδυλική μου στήλη. Ένα βράδυ όμως οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και έφταναν μέχρι τον αυχένα. Τότε επήγα στο δωμάτιό μου…