Στο Γολγοθά απαντιέται και λύνεται, σε πρώτη φάση, το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπου, πρόβλημα θεολογικό, φιλοσοφικό, υπαρξιακό, το «πρόβλημα του κακού», το «πρόβλημα του πόνου» το οποίο συνοψίζεται στο ερώτημα: Πώς γίνεται ένας Θεός αγάπης να επιτρέπει τόσο κακό, πόνο, αδικία στον κόσμο; Αυτό το πρόβλημα ταλανίζει τους πάντες. Είναι η πρώτη αιτία που σπρώχνει πολλούς στην αθεΐα. Όλοι οι άθεοι αυτό επικαλούνται ως πρώτη αιτία της απιστίας στο Θεό. Αλλά & οι πιστοί στο Θεό σκανδαλίζονται εξίσου από αυτό το μέγα Πρόβλημα. Στο Γολγοθά το πρόβλημα αυτό λύνεται & απαντιέται! Ο ίδιος ο Θεός από αγάπη για εμάς…
...Διαρκώς συμβαίνουν στην ζωή μας απρόοπτα. Έρχεσαι στο μοναστήρι για να βρεις πνευματική ζωή, και συναντάς κακούς. Είναι απρόοπτο. Ζητάς κελλί από την πλευρά του μοναστηριού που δεν έχει υγρασία, το αποκτάς, διαπιστώνει όμως ότι η θάλασσα σου προκαλεί αλλεργία, οπότε δεν μπορείς να χαρείς ούτε την ημέρα ούτε την νύχτα. Αμέσως θα σου πει ο λογισμός, σήκω να φύγεις. Είναι απρόοπτο. Σε πλησιάζω με την ιδέα ότι είσαι καλός άνθρωπος και βλέπω ότι είσαι ανάποδος. Απρόοπτο. Παρουσιάζονται συνεχώς απρόοπτα ενώπιόν μας, διότι έχομε θέλημα και επιθυμίες... Τα απρόοπτα είναι αντίθετα προς το θέλημα και την επιθυμία μας, γι’ αυτό…
Γ] Ο ΘΕΟΣ ΔΙΝΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ1110. Ο Θεός ο άγιος υπόσχεται σ’εκείνους που ελπίζουν σ’Αυτόν την διέξοδο από κάθε θλίψη…και ο προφήτης Ιωνάς, που τον κατάπιε το κήτος, αξιώθηκε να σωθεί, γιατί δεν απελπίστηκε [ για τη ζωή του που κινδύνευε], αλλά προσευχήθηκε με δυνατή φωνή προς τον Κύριο. [Επιστ.242,τοις Δυτικοίς Επισκόποις,1,ΕΠΕ2,26-ΒΕΠ55,296]Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ1111.Ο Θεός είναι η καταφυγή και η δύναμη μας, είναι ο πολύτιμος βοηθός μας στις μεγάλες θλίψεις που μας βρήκαν»1. Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη από μεγάλη βοήθεια, όταν τον βρίσκουν πολλά θλιβερά και δυσβάστακτα περιστατικά, λόγω της φυσικής αδυναμίας που…
(Παιδαγωγική Ανθρωπολογια Μεγάλου Βασιλείου, Χαρώνη Βασιλείου). A) Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ 1085. Βρίσκει δε η θλίψη κάθε δίκαιο και ευσεβή λόγω των ασχολιών του βίου. Γιατί εκείνος που αποφεύγει την πλατειά και ευρύχωρη οδό και βαδίζει τη στενή και γεμάτη δυσκολίες, περνάει συχνά δοκιμασίες. Ζωηρά διατύπωσε το λόγο ο προφήτης Δαβίδ, όταν είπε: «Στις ακατάπαυστες θλίψεις που μας βρήκαν, (καταφύγιό μας είναι ο παντοδύναμος Θεός)1. Γιατί οι θλίψεις μας κυριεύουν σαν ζωντανά ζώα, που μας ασκούν στην υπομονή, δια μέσου της υπομονής δοκιμάζουν και μορφώνουν το χαρακτήρα μας και δια μέσου της δοκιμής μας ασκούν στην ελπίδα2. Γι’ αυτό και…
ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ 3605. «Ο Κύριος άκουσε τη δέησή σου και διατέθηκε ευμενώς για σένα εξ αιτίας της θλίψεώς σου»(1). Λοιπόν κι’ εμείς ας μη στενοχωρούμαστε, όταν από κάποια περίσταση των πραγμάτων ταπεινωθούμε. Γιατί τίποτε δεν βοηθάει τόσο πολύ την υπερήφανη φύση μας, όσο το να συστέλλεται και να ταπεινώνεται το φρόνημά μας και να καταστέλλεται η φυσίωση και η έπαρση της ψυχής μας. Τότε μας ακούει περισσότερο ο Κύριός μας, όταν με πονεμένη ψυχή και συντριμμένη καρδιά Τον επικαλούμαστε και δείχνουμε μεγάλη επιμονή στις παρακλήσεις μας.(Εις Γεν., ομιλ. ΛΗ’, 6, ΕΠΕ 3, 602- MG 53, 359).(1). Γεν. 16,11.ΤΑΠΕΙΝΩΝΟΥΝ ΚΑΙ…
(Παιδαγωγική Ανθρωπολογία Χρυσοστόμου, Χαρώνη Βασιλείου). Α) Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΩΡΙΣΤΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΖΩΗ 3542. Αυτός είναι ο καιρός των σκαμμάτων και των αγώνων, εκείνος δε των στεφάνων και των βραβείων. Κι’ αυτό υπήρξε έργο της κηδεμονίας του Θεού, το να ενώσει δηλαδή με τη σύντομη και πρόσκαιρη αυτή ζωή τους κόπους και τους ιδρώτες, τα δε βραβεία και τα στεφάνια να τα παρατείνει σ’ εκείνο τον αθάνατο και αγέραστο αιώνα. (Εις Ψαλμ. Δ’, 9, ΕΠΕ 5, 178- MG 55,55ι’). ΑΣΤΑΘΗ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ 3543. Τίποτε δεν είναι βέβαιο, τίποτε δεν είναι σταθερό…
Κανένα από τα προβλήματα σου δεν έχει προκληθεί τυχαία. Τίποτα δεν μπορεί να μας συμβεί χωρίς τη συγκατάθεση του Κυρίου μας. Και η συγκατάθεσή Του όχι μόνο πηγάζει από την πανσοφία Του, αλλά και υπαγορεύεται πάντοτε από την αγάπη Του για μας.Ερεύνησέ προσεκτικά τη συνείδησή σου και τη ζωή σου. Και τότε, είμαι βέβαιος, θα καταλάβεις τι εννοώ.Η λύπη σε πιέζει; Δεν πειράζει. Μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη, ταπείνωση και σοφία — η καρδιά που με αγώνα και κόπο έχει πληρωθεί μ’ ευγνωμοσύνη, ταπείνωση και σοφία - θα παρηγορηθεί πλούσια και θα ευλογηθεί με την απόκτηση της γαλήνης και της χαράς.*…
Αφού ο πόθος σου να συμμετέχεις στις ακολουθίες της εκκλησίας είναι καλός και άγιος, αυτή η ακατανίκητη ανησυχία -μήπως δηλαδή συμβεί κάτι κακό στα παιδιά, όσο θα είσαι μακριά από το σπίτι- δεν μπορεί να είναι παρά ένας ύπουλος πειρασμός.Η παρουσία του πατέρα στο σπίτι είναι, φυσικά, μια μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά για όλα τα μέλη της οικογένειας. Αφού όμως ο προφήτης Δαβίδ λέει ότι ο Κύριος φυλάει και προστατεύει τα νήπια (Ψαλμ. 114:6), είναι δυνατό να πιστεύεις ότι η παρουσία σου μόνο, χωρίς τη δική Του βοήθεια, έχει καμιά σημασία γι’ αυτά; Από την άλλη πλευρά, η φροντίδα του…
Δεν θα βαδίσω σε κήπους ανθόσπαρτους. - Γ.Βερίτης Δεν θα βαδίσω σε κήπους ανθόσπαρτους τώρα μαζί σου,δε θα λουστείς στα νερά τα κρυστάλλινα του Παραδείσου.. Δύσκολο βρίσκεις και μέγα τ΄αγώνισμα, σκληρό τον νόμο,κι΄ειναι βαρύς ο σταυρός που σου φόρτωσα πάνω στον ώμο! Σφίξε αδερφέ τον σταυρό που σου χάρισα μέσα στα χέρια,πρίν απο σένα τρυπήθηκα εγώ στην καρδιά με μαχαίρια! Τούτο το αγώνισμα φίλε που σου δωκα μην τ΄αποστέρξεις,Πρώτος ανέβηκα εγω τον ανήφορο αυτόν που θα τρέξεις.. Ηταν βαρύς ο σταυρός μου και ασήκωτος σαν απο πέτρα!Πίστεψε δεν μου τον είχανε κόψει σ΄ανθρώπινα μέτρα.. Κι όμως σαν άνθρωπος όμοιος κι…
Με αξίωσε ο Θεός να τον υπηρετήσω στο άγιο έργο Του, την κατήχηση. Χρόνια τώρα, στην ενορία του Αγίου Χαραλάμπους, τα παιδιά έρχονταν ανελλιπώς, κάθε Σάββατο πρωί στο ενοριακό κέντρο, όπου εκεί «ξεδιψούσαμε» ακούγοντας τον Άγιο λόγο του Θεού. Ανάμεσα στα 30 περίπου παιδιά που μαζεύονταν ήταν και η Γρηγορία, μαθήτρια πέμπτης δημοτικού. Ήσυχο παιδί. Ποτέ δεν έλεγε κάτι, όταν τη ρωτούσες. Έδινε την εντύπωση ότι ίσως δεν συμμετείχε. Με είχε προβληματίσει. Αργότερα, χρειάστηκε να διακονήσω σε άλλη ενορία. Κράτησα όμως την επικοινωνία με τα παιδιά του κατηχητικού σχολείου του Αγίου Χαραλάμπους. Με τη Γρηγορία δεν στάθηκε αυτό δυνατό. Έδειξε…
