Ο άγιος Βλαδίμηρος, ο πρώτος χριστιανός ηγεμόνας των Ρώσων, είχε έντεκα γιους. Μετά την κοίμηση του ( 1015) ο μεγαλύτερος, ο Σβιατοπόλκ, αποπειράθηκε ν’ απαλλαγή από τους αδελφούς του και να γίνη ο μόνος άρχοντας της Ρωσίας. Διάλεξε πρώτο στόχο της επιθέσεως του τον πρίγκιπα Βόρι, που δεν ήταν ακόμη είκοσι χρονών. Ο Βόρις βρισκόταν επικεφαλής ενός στρατεύματος, όταν πληροφορήθηκε τα σχέδια του ετεροθαλούς αδελφού του. Αν και νεαρός, ήταν αγαπητός στους άνδρες του και είχε αναγνωριστή σαν επιδέξιος αρχηγός στην υπεράσπιση της πατρίδος εναντίον των εχθρών. Εν τούτοις, αντί ν’ αντισταθή στον Σβιατοπόλκ, παραδόθηκε και θανατώθηκε χωρίς οίκτο. Ήταν…
Ο ηγούμενος της Ι. Μονής Γρηγορίου Συμεών είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στην προστασία του Αγίου Νικολάου. Πίστευε πως ο άγιος φροντίζει για τις ανάγκες της μονής περισσότερο από κάθε άλλον. Κάποτε ζύγωνε η 6η Δεκεμβρίου και όλοι οι πατέρες βρίσκονταν σε συναγερμό. Με τη βοήθεια του Θεού όλες οι προετοιμασίες της πανηγύρεως πήγαν καλά. Μόνον οι μάγειροι ήταν ανήσυχοι, γιατί ακόμη δεν μπόρεσαν να προμηθευθούν ψάρια. Το απόγευμα της παραμονής πλησιάζουν τον ηγούμενο. -Γέροντα, του λένε, μήπως πρέπει να μαγειρέψουμε μπακαλιάρο; Αν είναι, να τον βάλουμε από τώρα στο νερό να ξαρμυρίση. -Όχι! όχι! Μην το σκέπεσθε αυτό. Θα έχουμε φρέσκα…
ΜΙΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ μέρα, που το κρύο ήταν τσουχτερό, ο Αββάς Νισθερώ έβαλε πάνω από το συνηθισμένο του ένδυμα έναν χοντρό σακκο, για να πάει στην εκκλησία. Ένας άλλος Ερημίτης, που τον συνάντησε στον δρόμο, τον ρώτησε πειραχτικά: - Αν έρθει τώρα ένας φτωχός, Αββά, και σου ζητήσει ένα ρούχο, ποιό από τα δύο θα του δώσεις; - Το πιο ζεστό, αποκρίθηκε ο Γέροντας. Κι αν πιο πέρα σε δει και δεύτερος και σου ζητήσει; - Θα του δώσω ευχαρίστως και το άλλο και θα γυρίσω πίσω στο κελλί μου, έως ότου στείλει ο Κύριός μου να με σκεπάσει, είπε γεμάτος…
στο όνομα, θηρίο στην πράξιΩς προς το όνομα λεγόμαστε αδελφοί, στην πράξι όμως συμπεριφερόμαστε ως εχθροί. Κι ενώ ονομαζόμαστε μέλη του ίδιου σώματος, τσακωνόμαστε ως θηρία μεταξύ μας. Ε.Π.Ε. 20,76 από δούλος Έχασες (Φιλήμονα) για λίγο ένα δούλο (τον Ονήσιμο). Θα τον βρής και θα τον έχης αδελφό για πάντα. Όχι μόνο δικό σου, αλλά και δικό μου αδελφό. Ε.Π.Ε. 24,170 συγκληρονόμοι του Χριστού! Ο Κύριος του Παύλου δεν ντρέπεται να ονομάζη τους δούλους μας δικούς του αδελφούς και φίλους και συγκληρονόμους. Πόσο κατεβαίνει και συγκαταβαίνει ο Χριστός! Ε.Π.Ε. 24,170 ο Χριστός έγινε αδελφός μας!Αυτός, που είναι ο χαρακτήρ της…
"Είδε την Παναγιά μας η κυρά Στεφανία" …Μας διηγήθηκε, λοιπόν, ένα θαύμα των Χαιρετισμών που βίωσε η ίδια πριν έξι περίπου χρόνια λίγο μετά τις 15 Φεβρουαρίου 2011.Η 84χρονη μητέρα της Στεφανία είχε διαγνωστεί με καρκίνο και είχε εισαχθεί στο ΚΑΤ. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και η γερόντισσα έπεσε σε κώμα. Δε μιλούσε. Δε δεχόταν τροφή. Δεν επικοινωνούσε με κανέναν.Οι γιατροί έκριναν ότι δεν συνέτρεχε λόγος να μεταφερθεί στην Εντατική και προετοίμασαν τις κόρες της, λέγοντάς τους ότι πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμες για το μοιραίο.Ήταν η σειρά της κας Διονυσίας…
108. Η πίστις είναι το κλειδί, με το οποίο ανοίγεται ο θείος θησαυρός. Το κατέχουν οι απλές, αγαθές, όλο αγάπη καρδιές. «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. Θ’ 23). Η πίστις είναι το πνευματικό στόμα. Ας ανοίγουμε ελεύθερα αυτό το στόμα, όπως κάνουμε και για το σωματικό. Ας μη σφίγγουν τα χείλη του η αμφιβολία και η ολιγοπιστία. Αν μένη κλειστό εξ αιτίας τους, κλειστός θα μείνη και ο ουρανός για μας. Όσο πιο πολύ κινείται το στόμα της πίστεως, όσο πιο αδίστακτα δηλαδή πιστεύουμε στην παντοδυναμία του Θεού, τόσο πιο πολλοί θα είναι οι θείοι οικτιρμοί απέναντί μας. «διὰ τοῦτο…
ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΛΕΠΤΟΤΗΣ Διάσημος ζωγράφος προσκλήθηκε να ζωγραφίσει ένα βασιλιά. Αλλά πώς να κάνει; Ο βασιλιάς είχε ένα μεγάλο τραύμα στο πρόσωπο και τον ασχήμιζε τρομερά. Βρήκε την λύση ο ζωγράφος. Έβαλε το βασιλιά να πάρει τέτοια στάση, ώστε το τραύμα να μη φαίνεται.Κάτι παρόμοιο πρέπει να κάνω και εγώ, όταν έχω να αναφέρω κάτι για τον πλησίον μου. Ότι δεν τον τιμά, περιττόν να το εκθέσω. Να παρουσιάζω στους άλλους μόνο τις αρετές του και τα προσόντα του. Όταν φτιάχνω μια ανθοδέσμη, τα ωραιότερα λουλούδια τα βάζω εμπρός, κι αν έχω ένα ραγισμένο δοχείο, δε δείχνω σε όλους το…
Τέτοια ψυχική διάθεση πρέπει να έχουν και τώρα όσοι επικρίνονται, να κλαίνε δηλαδή και να οδύρονται, ν’ αγαπούν τους δασκάλους και να τους αναζητούν πιο πολύ από τους γονείς τους. Γιατί οι γονείς μας δίνουν τη ζωή, ενώ οι δάσκαλοι την καλή ζωή. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις επικρίσεις των γονέων, έτσι πρέπει να συμπάσχουν οι πνευματικοί ηγέτες με τους αμαρτωλούς. Γιατί δεν εξαρτώνται τα πάντα από αυτούς, αλλά και από εσάς. Γιατί, αν δει ο αμαρτωλός από τη μια τον πατέρα του να τον επικρίνει και από την άλλη τον αδελφό του να τον κολακεύει, γίνεται αδιάφορος. Όταν κατακρίνει…
Κάποιο βράδυ, ενώ ο όσιος Θεοδόσιος του Κιέβου ( 1029-1074) εργαζόταν, ήρθε ο οικονόμος της μονής Αναστάσιος και ανέφερε πως δεν υπήρχαν χρήματα για την προμήθεια του φαγητού της επόμενης μέρας! -Όπως βλέπεις, απάντησε ατάραχα ο όσιος, τώρα είναι βράδυ και ως το ξημέρωμα έχουμε καιρό. Πήγαινε λοιπόν να προσευχηθής. Κάνε λίγη υπομονή και ο Θεός θα μεριμνήση. Όταν ο υποτακτικός έφυγε, ο όσιος μπήκε στο εσωτερικό διαμέρισμα του κελλιού του για να κάνη, όπως συνήθιζε, τον κανόνα του, τις καθορισμένες δηλαδή ατομικές του προσευχές. Μετά την προσευχή έρχεται πάλι ο οικονόμος και τον ενοχλή για το ίδιο ζήτημα. -Δεν…
ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ακόμη για τον Άγιο Μαρκιανό -γιατί αγίασε ο καλός εκείνος ιερέας της Αγίας Αναστασίας- ότι τις νύχτες γύριζε στις φτωχές συνοικίες της πόλεως και περιμάζευε τους εγκαταλελειμμένους νεκρούς. Τους έπλενε με τα χέρια του, τους σαβάνωνε και τους πήγαινε στην εκκλησία για να τους διαβάσει και να τους θάψει το άλλο πρωί. Κι είχε αποκτήσει την συνήθεια να μην αφήνει μόνο στην εκκλησία τον νεκρό προτού τον ασπασθεί. Κάποτε λοιπόν έγινε αυτό το παράδοξο: Ο νεκρός ήταν ένας πολυβασανισμένος γέρος, χτυπημένος από την ζωή. Έμοιαζε σαν να είχε αντικρίσει με ανακούφιση τον θάνατο. Ο Άγιος Μαρκιανός τον περιποιήθηκε μ’…
