780- Ο ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ. Στην Σπάρτη οι γέροι, οι νέοι και τα παιδιά συχνά χόρευαν τον ίδιο χορό. Οι γέροι χορεύοντας έψαλλαν: Ἁμές ποκ’ ἦμες ἂλκιμοι νεανίαι (Είμαστε και μεις κάποτε ανδρεία παλληκάρια). Οι νέοι απαντούσαν: Ἁμές δε γ’ εἰμές · αἰ δέ λῇς, πεῖραν λαβέ. (Τώρα όμως είμαστε μείς · δοκίμασε αν θέλης). Τα παιδιά προσέθεταν: Ἁμές δέ γ’ ἐσσόμεθα πολλῷ κάρρονες. (Μείς θέλομε φανή πολύ καλύτεροί σας). 527- ΘΝΗΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ. Ο Φίλιππος ο Μακεδών είχε διατάξει ένα δούλο του να παρουσιάζεται μπροστά του πολλές φορές την ημέρα και να του λέγη: «Φίλιππε, να θυμάσαι ότι θνητός γεννήθηκες».…
ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ που οι Λογγοβάρδοι λυμαίνονταν τις επαρχίες της Βορείου Ιταλίας, συνέβη κι αυτό το περιστατικό. Έπιασαν αιχμάλωτο έναν Διάκονο κι είχαν αποφασίσει να τον βασανίσουν. Ο Σάγκτουλος, ένας χριστιανός Λογγοβάρδος, που οι συμπατριώτες του τον σέβονταν σαν Άγιο, για την πολλή ευλάβεια και την μεγάλη αρετή του, έκανε πολλά διαβήματα στους αρχηγούς, για να σώσει την ζωή του αιχμαλώτου. Μα δεν κατόρθωσε τίποτε άλλο, εκτός από την χάρη να μείνει αυτός φρουρός κοντά στον μελλοθάνατο, την τελευταία νύχτα. Μείνε, τον προειδοποίησε ο αρχηγός, αλλά αν ξεφύγει να ξέρεις πως θα βασανιστείς εσύ στην θέση του. Ο Σάγκτουλος συμφώνησε κι…
Αυτοθυσία Ο νυν μοναχός Αρσένιος από την Κέρκυρα και τότε κ. Παντελής Τζέκος, συστρατιώτης του Γέροντα, διηγείται: «Στη Ναύπακτο, ενώ έπαιρνα ένα σήμα από την Πάτρα, με πλησιάζει ο Αρσένιος και μου λέει:— Ξέρεις; Είμαστε αδέλφια.— Από που είμαστε αδέλφια;Μου προτείνει τα δυο χοντρά δάχτυλα1 και μου λέει:—Έχομε τα ίδια δάχτυλα, όμοια τα δικά σου και τα δικά μου, γι’ αυτό είμαστε αδέλφια». Ενώθηκαν με αδελφική φιλία και κάποτε ο Αρσένιος με κίνδυνο της ζωής του τον έσωσε. Η διήγηση είναι αυτούσια του κ. Παντελή, μόνο που διακόπτεται από λυγμούς και άφθονα δάκρυα συγκινήσεως και ευγνωμοσύνης για τον φίλο και…
Πώς γίνεται να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας ως εικόνες Χριστού; Είναι τόσο δύσκολο; Αλίμονο αν ήταν εύκολο! Αλίμονο αν οποιαδήποτε αρετή ήταν εύκολη! Τότε θα την αποκτούσαμε μόνο με τις δικές μας δυνάμεις και αυτό θα γιγάντωνε τη φιλαυτία μας και θα μας απομάκρυνε τελείως από το Θεό! Κάθε αρετή είναι δώρο από το Θεό… ‘ Κάθετι που δίνεται στους ανθρώπους και κάθε δώρημα τέλειο προέρχεται απ’τον Ουρανό και κατεβαίνει από το Θεό, τον δημιουργό του Φωτισμού… ‘( Επιστ. Ιακώβου,α΄17). Ο στόχος είναι να απευθυνθούμε στον Κύριο για να μας βοηθήσει, καταλαβαίνοντας βαθιά τη δική μας αδυναμία και τη δική…
1,5. «δια την ελπίδα την αποκειμένην υμίν εν τοις ουρανοίς, ην προηκούσατε εν τω λόγω της αλήθειας του ευαγγελίου». Η αθάνατη αδελφή της πίστης και της αγάπης είναι η ελπίδα. Όλη αυτή είναι ουρανοεπιθυμούσα, επιθυμεί τον ουρανό. Όσο η ψυχή «αναλίσκεται», διαμέσου της αγάπης, για χάρη των αδελφών μας στην γη, τόσο η ελπίδα οδηγεί αυτήν στους αγίους κόσμους και στις άγιες κορυφές.Αυτή είναι εκείνη, η οποία μεσιτεύει ενώπιον του Πάν-γλυκου Κυρίου για την αγάπη μας και την πίστη μας στην γη. Στηριζόμενη όλη στον Παντοδύναμο Κύριο, αυτή τον εξευμενίζει ώστε να δίνει στην ψυχή μας τις κεχαριτωμένες ένθεες δυνάμεις,…
Καλλιτεχνικό χειρόγραφο της Αγ. Γραφής είχε ο αββάς Γελάσιος! Άξιζε, του είχαν πει, πάνω από δεκαπέντε νομίσματα. Η μεγάλη αξία του βιβλίου δεν τον εμπόδιζε να το αφήνη στην εκκλησία, για να το χρησιμοποιούν όλοι οι αδελφοί της σκήτης. Κάποτε όμως ένας περαστικός μοναχός το είδε και το έκλεψε. Ο αββάς Γελάσιος, αν και το επεσήμανε αμέσως, δεν θέλησε να κυνηγήση τον κλέφτη. Εκείνος, μόλις κατέβηκε στην πόλη, βρήκε αγοραστή κι άρχισε να διαπραγματεύεται την πώληση του βιβλίου. Γύρευε δεκαέξι νομίσματα. Ο αγοραστής έλεγε πως δεν άξιζε τόσο. Τέλος, συμφώνησαν να του αφήση ο μοναχός το βιβλίο, για να το…
1,4. «ακούσαντες την πίστιν υμών εν Χριστώ Ιησού και την αγάπην την εις πάντας τους αγίους». «Πάντοτε προσευχόμενος», για τους Κολασσαεΐς ο άγιος Απόστολος ευχαριστεί τον Θεό και Πατέρα του «Κυρίου ημών Ιησού Χριστού», γιατί λέει: «ακούσαντες την πίστιν... αγίους» (1,4). Υπάρχουν δύο προϋποθέσεις για αδιάκοπη προσευχή: η πίστη προς τον Χριστό και η αγάπη προς τον πλησίον. Και τότε η πίστη ενισχύεται από δύναμη σε δύναμη, αυξάνεται από άσκηση σε άσκηση, και οδηγεί από κατόρθωμα σε κατόρθωμα. Και η αγάπη δεν κάμπτεται και ο πιστός δεν «απογοητεύεται», βλέποντας τις αμαρτίες και τα ελαττώματα των «πλησίον» του, και δεν φθάνει…
88. Άνθρωπε! Η παντοδυναμία, η σοφία και το έλεος του Δημιουργού, που καλύπτουν όλη την ορατή και αόρατος κτίσι, είναι έτοιμες να φανερωθούν και στη δική σου ζωή. Αρκεί να νοιώσης τον εαυτό σου σαν τέκνο του Ουρανίου Πατρός. Αρκεί να θελήσης να ανταποκριθής στην κορυφαία εντολή της αγάπης προς τον Θεό και τον πλησίον σου. Πρόσφερε λοιπόν ολοπρόθυμα τον εαυτό σου στα καλά έργα, τα σύμφωνα με το Ευαγγέλιο. 89. Διέπραξε κάποιος μία αμαρτία; Υπεχώρησε σε κάποιο πάθος; Τιμωρείται ήδη αρκετά από την ίδια την αμαρτία που διέπραξε, από το ίδιο το πάθος που τον παρέσυρε. Τιμωρείται όμως, προ…
27. «Δεύρο Νύμφη μου» (ΜΟ). Η ορθόδοξη ευλάβεια για το πρόσωπο της Θεοτόκου εμπνέεται συχνά από το «Άσμα Ασμάτων». Το βιβλίο αυτό της Π. Διαθήκης είναι μια σειρά λυρικών ποιημάτων και τραγουδιών που μοιάζουν με τα αρχαία ελληνικά ειδύλλια και στα οποία εκφράζεται διαλογικά η «ολονέν αύξουσα και τελειουμένη αγάπη» μεταξύ ενός Ανδρός (Νυμφίου) και μιας Γυναικός (Νύμφης)» (ΥΑ, 2 εξ.).Η καθολική παράδοσις της Εκκλησίας ερμήνευσε πάντοτε συμβολικά και αλληγορικά το «Άσμα» και δέχεται ότι το βιβλίο αυτό «παρουσιάζει την αγάπην του Θεού προς πάντας γενικώς τους ανθρώπους, την ένωσιν του Γιαχβέ μετά της συναγωγής, την ένωσιν του Λόγου μετά…
Μια μέρα ο Πέτρος ρώτησε τον Ιησού: «Κύριε, πόσες φορές μπορεί να με βλάψει ο αδερφός μου κι εγώ να τον συγχωρήσω; Μήπως επτά φορές;» Ο Ιησούς του απάντησε «Όχι επτά, αλλά εώς εβδομήντα φορές το επτά να τον συγχωρήσεις», δηλαδή αναρίθμητες φορές.’ Και ακολούθως αφηγήθηκε την παραβολή του άσπλαχνου οφειλέτη στην οποία εμείς τώρα διαβάζουμε για έναν επίγειο βασιλέα ο οποίος έδειξε έλεος σε έναν δούλο του που δεν είχε να πληρώσει και του χάρισε το δάνειο του που ήταν και αρκετά μεγάλο. Όμως αυτός μετά δεν έδειξε την ανάλογη επιείκεια σε έναν συνδούλο του που του χρωστούσε ένα…
