ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
προσελθών αυτώ ο πειράζωνΜατθαίου δ' 3 Ο Ιησούς, μόλις ανοίχθηκε στο πέλαγος της αποστολής του, με τα πανιά της υπάρξεώς του ολάνοιχτα απλωμένα στην ορμή του Αγίου Πνεύματος, συνάντησε την τρικυμία των πειρασμών. «Ημέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος υπό του διαβόλου». (Ήταν τόσο εντυπωσιακό το ξεκίνημα του Ιησού, που επροκάλεσε την περιέργεια και την προσοχή του διαβόλου. Ο διάβολος εξαπέλυσε την επίθεσί του, χωρίς να γνωρίζη περισσότερα πράγματα για τη φύσι και την αποστολή του Ιησού, περίμενε μάλιστα την πτώσι του, κάτω απ΄ τους βίαιους και δελεαστικούς πειρασμούς του).Ο Ιησούς δεν έμεινε αμέτοχος των πειρασμών. Βέβαια οι πειρασμοί του Ιησού ήταν εξωτερικοί.…
"Μην υπενθυμίζεις στον άλλον τα σφάλματα του" Ήθελα να έχω τη γνώμη του Γέροντα για μια διαπίστωσή μου και, όταν μου δόθηκε ευκαιρία, του είπα: Γέροντα, από παρατηρήσεις μου σε διάφορα περιστατικά της ζωής μου, έχω καταλήξει σ' ένα συμπέρασμα, που προσπαθώ να το εφαρμόζω, όσο μπορώ, στην πράξη: Όταν κάποιος διαφωνεί μαζί μου και είμαι πεπεισμένος για την ορθότητα της απόψεώς μου, του λέω: Ας σταματήσουμε την αντιδικία κι ας το αφήσουμε στο Θεό, να μας δώσει εκείνος, μέσα από τα γεγονότα την ορθή απάντηση. Όταν, αργότερα, τα γεγονότα με δικαιώνουν, δεν υπενθυμίζω στον τέως αντίδικό μου τη συζήτηση…
Άλλοςαλλοδαπός - Σαμαρείτης Στην παραβολή ο Χριστός για ειδικό λόγο εισάγει το πρόσωπο του Σαμαρείτη. Αυτός έδειξε σπλαχνικότητα, αυτός, ο τιποτένιος, ο ευτελισμένος, ο μιαρός για τους Ιουδαίους. Και στην άλλη περίπτωση, των δέκα λεπρών, τον ένα, τον ευγνώμονα, τον εμφανίζει ως αλλοδαπό, ως Σαμαρείτη. Ε.Π.Ε. 13,238 το μέλλον μουΚαι συ, αδελφέ, κι αν ακόμα μένεις νηστικός από άσκηση, κι αν κοιμάσαι στη γη, κι αν τρως στάχτη και θρηνείς παντοτινά, αλλά δεν ωφελείς κανέναν άλλον, τίποτε σπουδαίο δεν κάνεις Ε.Π.Ε. 18α,122. το μέλος μου, το μέλλον μου Για ποιο λόγο λες «Δεν με νοιάζει» για ένα μέλος του σώματος…
99. «Διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών» (Λουκ. α΄ 51). Η Παρθένος τώρα αναφέρεται σε συγκεκριμένα περιστατικά της ιστορίας που φανερώνουν την παντοδύναμη επέμβαση του Δημιουργού. Πρόκειται για τις περιπτώσεις που ο Θεός επεμβαίνει και ματαιώνει τα υπεροπτικά σχέδια και διαλύει τα ματαιόδοξα έργα των ανθρώπων. Από την αρχαιότητα ακόμη η υπερηφάνεια, «το υπερφρονείν παρ’ ο δει φρονείν» (Ρωμ. ιβ' 3) εθεωρείτο το μεγαλύτερο αμάρτημα του ανθρώπου. Ήταν η «ύβρις» προς τον Θεό. Ο μικρός, θνητός και φθαρτός άνθρωπος να υψώνει το ανάστημα του μπροστά στον παντοδύναμο και αιώνιο Θεό. Οι αρχαίοι Έλληνες, τόσο οι φιλόσοφοι όσο και οι τραγωδοί, μας…
Αλλαγήτου σώματος μετά την ανάστασηΥπάρχουν μερικοί, πού θ’ αποφύγουν το θάνατο. Και όμως σ’ αυτούς δεν αρκεί αυτό για την ανάσταση εκείνη. Πρέπει και τα σώματα, που δεν θα πεθάνουν, να μεταβληθούν και να γίνουν άφθαρτα. Ε.Π.Ε. 18α,704 της χάριτοςΑν, λοιπόν, η χάρις μας ανέδειξε από δούλους ελεύθερους, από νήπια τέλειους, από εχθρούς κληρονόμους και υιούς, δεν είναι άτοπο και δείγμα έσχατης αχαριστίας να εγκαταλείψουμε τη χάρη του Ευαγγελίου και να επιστρέψουμε πίσω; Ε.Π.Ε. 20,322 στη ζωή, στις ηλικίες, στη φύση Δεν βλέπεις να γίνεται καθημερινά ανάσταση και θάνατος στις ηλικίες; Που επήγε η νεότητα; Από που ήρθε το γήρας;…
"Τι σήμαινε "ελευθερία" κοντά στο Γέροντα" Κάθε φορά που συναντούσα το Γέροντα Πορφύριο, ένιωθα ότι η συνομιλία μαζί του ήταν μία πνευματική πανδαισία. Κι αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν η ελευθερία που άφηνε στο συνομιλητή του. Έβλεπα στο πρόσωπό του ενσαρκωμένη όλη την ελευθερία της Ορθοδοξίας.Ποτέ ο Γέρων Πορφύριος δεν υποχρέωνε οποιονδήποτε να κάνει κάτι και ποτέ δεν υποδείκνυε οτιδήποτε, που να αίρει την ελευθερία του άλλου. Γι' αυτό δεν ήθελε ούτε εμείς να υπερβαίνουμε τους άλλους, αλλά να τους σεβόμαστε. Έχοντας αυτή την αγιότητα μέσα του, έβλεπε μ' ένα άπειρο έλεος τον κόσμο.Μ' αυτή ακριβώς την ελευθερία…
Πάθη και Αρετές Σχετικά με την εξωτερική άσκηση και ποια αγαθή εργασία είναι μεγαλύτερη και πρώτη, πρέπει να γνωρίζετε τούτο, αγαπητοί· ότι οι αρετές είναι δεμένες μεταξύ τους και ακολουθούν η μία την άλλη, σαν κάποια ιερή αλυσίδα, πιασμένες η μία από την άλλη. Η προσευχή, για παράδειγμα, από την αγάπη, η αγάπη από τη χαρά, η χαρά από την πραότητα, η πραότητα από την ταπεινοφροσύνη, η ταπεινοφροσύνη από την διακονία, η διακονία από την ελπίδα, η ελπίδα από την πίστη, η πίστη από την υπακοή, η υπακοή από την απλότητα. Επίσης και τα αντίθετα είναι δεμένα το ένα με…
ΚΑΠΟΙΟΣ άλλος Γέροντας επισκέφθηκε έναν από τους Πατέρες. Έψησε εκείνος λίγα όσπρια να τον φιλοξενήσει. Όταν έδυσε ο ήλιος, πρότεινε στον επισκέπτη του να πουν την προσευχή τους, πριν καθίσουν στην τράπεζα. Ο άλλος δέχτηκε πρόθυμα. Άρχισαν. Τότε, ο ένας είπε απ’ έξω ολόκληρο το ψαλτήρι, ενώ ο άλλος αποστήθισε τους δύο μεγάλους Προφήτες. Έτσι ξημερώθηκαν κι έφυγε ο επισκεπτης χωρίς κανένας από τους δύο να θυμηθεί το φαγητό, που τους περίμενε στην τράπεζα. Ο ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ κάποιου θεωρητικού Γέροντα διηγούνταν στους αδελφούς πως μια βραδιά έβαλαν τράπεζα να φανε με τον Γέροντά του. Ενώ ο νέος άρχισε να λέει την…
Πνεύμα Κυρίου έχρισέ μεΛουκά δ' 18 Συνέπεια της πληρώσεως του Ιησού δια του Αγίου Πνεύματος είναι ότι έγινε Χριστός, δηλαδή χρισμένος. «Τω αγίω Πνεύματι χρισθείς προσηγορεύθη Χριστός» (Παύλος Σαμοσατεύς, L. 1100).Στην Π. Διαθήκη εχρίονταν με λάδι οι Προφήται, οι Βασιλείς και οι Ιερείς. Εγίνονταν έτσι χριστοί Κυρίου. Ο Ιησούς εχρίσθη υπό του Αγίου Πνεύματος, έγινε Χριστός Κυρίου και πήρε το τριπλό αξίωμα: το Προφητικό, το Βασιλικό και το Αρχιερατικό. Το ότι ο Ιησούς εχρίσθη στο τριπλό αυτό αξίωμα έγινε φανερό από τη δράσι, που αμέσως ανέλαβε. Δράσι διδακτική (το κήρυγμα), εξουσιαστική (τα θαύματα) και αρχιερατική (η θυσία του εαυτού του).…
Ο πόνος για τον πλησίον βοηθάει την οικογένεια Όσο πιο πολλά αγαθά αποκτούν σήμερα οι άνθρωποι, τόσο πιο πολλά προβλήματα έχουν. Ούτε τον Θεό ευχαριστούν για τις ευεργεσίες Του, ούτε την δυστυχία των συνανθρώπων τους βλέπουν, για να κάνουν καμμιά ελεημοσύνη. Σπαταλούν και δεν σκέφτονται τον άλλον που δεν έχει να φάη. Πώς να έρθη μετά η Χάρις του Θεού; Εδώ και οικογενειάρχης να είναι κανείς, πρέπει από κάπου να κόβη και να οικονομάη κάτι, για να κάνη κάποια ελεημοσύνη. Να πη στην γυναίκα του και στα παιδιά του ότι στο τάδε μέρος υπάρχει κάποιος άρρωστος εγκαταλελειμμένος ή κάποια φτωχή…

custom image (2)

img025