Αλλαγή
του σώματος μετά την ανάσταση
Υπάρχουν μερικοί, πού θ’ αποφύγουν το θάνατο.
Και όμως σ’ αυτούς δεν αρκεί αυτό για την ανάσταση εκείνη.
Πρέπει και τα σώματα, που δεν θα πεθάνουν,
να μεταβληθούν και να γίνουν άφθαρτα.
Ε.Π.Ε. 18α,704

της χάριτος
Αν, λοιπόν, η χάρις μας ανέδειξε από δούλους ελεύθερους,
από νήπια τέλειους, από εχθρούς κληρονόμους και υιούς,
δεν είναι άτοπο και δείγμα έσχατης αχαριστίας να εγκαταλείψουμε
τη χάρη του Ευαγγελίου και να επιστρέψουμε πίσω;
Ε.Π.Ε. 20,322

στη ζωή, στις ηλικίες, στη φύση
Δεν βλέπεις να γίνεται καθημερινά ανάσταση και θάνατος στις ηλικίες;
Που επήγε η νεότητα; Από που ήρθε το γήρας;
Πώς αυτός, που έχει γεράσει, δεν μπορεί να κάνη τον εαυτό του νέο,
γεννά όμως άλλο παιδί νεότατο, και αυτό που δεν μπορεί να δώσει στον εαυτό του,
το δίνει σε άλλον; Αυτό βλέπουμε και στα δέντρα και στα ζώα.
Αν και αυτό, που δίνει σ’ άλλο, πρώτα οφείλει να δώσει στον εαυτό του.
Αλλ’ αυτό το απαιτεί η λογική του ανθρώπου. Όταν όμως ο Θεός δημιουργεί, όλα ας υποχωρούν.
Ε.Π.Ε. 22,494

δια της μετάνοιας
Η αακροθυμία του Θεού έκανε κήρυκα τον πρώην διώκτη (Σαύλο).
Όλους τους μετέβαλε, τους μετέστρεψε.
Ο κάποτε μέθυσος, έγινε νηστευτής. Ο κάποτε βλάσφημος, έγινε θεολόγος.
Να θαυμάζεις τη μακροθυμία του Θεού και να εγκωμιάζεις τη μετάνοια.
Ε.Π.Ε. 30,244

αμορφία, ευμορφία
Όταν το σώμα είναι άσχημο εξωτερικά, δεν μπορεί να μεταστραφεί σε όμορφο,
αφού όσα είναι στη φύση είναι ακίνητα και αμετάθετα,
όπως έχουν ταχθεί από τον Δημιουργό.
Στην ψυχή όμως είναι πολύ εύκολη η μεταβολή.
Είναι δυνατόν να μεταβληθεί η άσχημη και πολύ αποκρουστική σε πέρα για πέρα όμορφη,
αρκεί να το θέλει η ίδια η ψυχή.
Ε.Π.Ε. 30,330

σκηνικού
Αυτός που πριν από λίγο βρισκόταν ανάμεσα στους κόλακες,
τώρα βρίσκεται ανάμεσα στους σκώληκες.
Ε.Π.Ε. 31,396

τους άγριους τους κάνει άγιους
Ο βλάσφημος (Παύλος) δεν παρέμεινε βλάσφημος, αλλ’ έγινε απόστολος.
Και ο κλέφτης (ο τελώνης Ματθαίος) δεν παρέμεινε κλέφτης, αλλ’ έγινε ευαγγελιστής.
Αναφέρω και την προηγούμενη κακία και την κατοπινή αρετή,
για να διδαχτείς, πόσο μεγάλη είναι η ωφέλεια της μετάνοιας,
για να μην απογοητευθείς ποτέ για τη σωτηρία σου.
Όλοι οι πνευματικοί μας διδάσκαλοι ήσαν προηγουμένως μεγάλοι αμαρτωλοί,
αλλά στη συνέχεια έλαμψαν από τη μεγάλη αρετή τους, όπως ο τελώνης και ο βλάσφημος,
οι καλύτεροι καρποί της πονηρίας.
Ε.Π.Ε. 33,442

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, Τόμος Α΄, σελ. 139-141)