ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Κάποτε ο αββάς Αγάθων πήγαινε στη πόλη για να πουλήσει το εργόχειρό του και να προμηθευτεί λίγο ψωμί για τη συντήρησή του. Κοντά στην αγορά βρήκε έναν φτωχό και ανάπηρο γέρο.   -Για όνομα του Θεού, αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον όσιο. Μη μ’αφήσεις κι εσύ αβοήθητο και τον δυστυχή! Πάρε με κοντά σου.   Ο αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του, εκεί που άπλωσε τα καλάθια του για να τα  πουλήσει.   -Πόσα λεπτά πήρες, αββά; τον ρώτησε ο γέρος μόλις  πούλησε το πρώτο καλάθι.    -Τόσα, του απάντησε ο όσιος    -Καλά είναι! Δεν μου…
Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ.  Η ιστορία αναφέρει πολλές περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι αντιμετώπισαν το διωγμό και το μαρτύριο, συμμετέχοντας μαζί με τους άλλους στο ίδιο μαρτύριο, χωρίς να εναντιώνονται στους δήμιους. Έτσι μαρτύρησε η Αγία Σοφία, μια μάνα που στάθηκε δίπλα σε κάθε μια από τις τρεις θυγατέρες της, την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη, εμψυχώνοντάς τες να δεχτούν το μαρτυρικό θάνατο. Συναντάμε στην ιστορία και πολλές ακόμα παρόμοιες περιπτώσεις μαρτύρων, οι οποίοι βοηθούσαν και έδιναν θάρρος ο ένας στον άλλο, χωρίς ποτέ να στραφούν ενάντια στους βασανιστές τους.Η μαρτυρική θέληση και το μαρτυρικό φρόνημα μπορούν να γίνουν φανερά…
συζυγικήΑπό όλα τιμιώτερη είναι η αγάπη ανάμεσα στους συζύγους. Ε.Π.Ε 18α,176 καθολικήΔεν είναι η αγάπη όπως τα χαρίσματα, που δίνονται αυτά στους μεν, εκείνα στους δε, και που δεν έχουν δοθή όλα σε όλους. Πρόκειται για δώρο, που ανήκει σε όλους. Ε.Π.Ε. 18α, 342 ενώνει, ενώ τα χαρίσματα διαιρούνΤα μεν χαρίσματα όχι μόνο δεν συνένωσαν τότε τους χριστιανούς της Κορίνθου, αλλά, κι ενώ ήσαν ενωμένοι, τους διαίρεσαν.Ενώ η αγάπη αυτούς, που χωρίστηκαν λόγω των χαρισμάτων, θα τους συνενώση και θα τους κάνη ένα σώμα. Ε.Π.Ε. 18α,120 επιτεταμένηΤίποτε άλλο δεν φανερώνει, ότι κάποιος ακολουθεί το Χριστό και είναι μαθητής Του, όσο…
Ο ΟΣΙΟΣ Ποιμήν ασκήτευε μαζί με τους τέσσερις αδελφούς του στην αιγυπτιακή έρημο. Ο Παΐσιος, ο νεώτερος αδελφός, δεν είχε ακόμη κατορθώσει να διορθώσει τις αδυναμίες του και στενοχωρούσε με τις αταξίες του τους άλλους. - Αυτός ο μικρός δεν μας αφήνει σε ησυχία, είπε μια μέρα στενοχωρημένος στον μεγαλύτερο αδελφό του ο Αββάς Ποιμήν. Έλα να φύγουμε από το μέρος αυτό, να ηρεμήσει ο λογισμός μας. Πήραν τον δρόμο κι έψαχναν να βρουν τόπο κατάλληλο για να μείνουν. Ο Παΐσιος όμως κατάλαβε πως τα αδέλφια του τον άφησαν κι έφυγαν και βγήκε να τους γυρεύει. Ο Αββάς Ποιμήν τον…
ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΙΣΤΟΡΙΑ μας την διηγείται ο Επίσκοπος Ελενουπόλεως Παλλάδιος.  Ο Σεραπίων ήταν Αιγύπτιος Ασκητής, τελείως ακτήμων και πολύ ελεήμων. Πολλές φορές τον είχαν δει να γυρίζει μ’ ένα σεντόνι τυλιγμένο γύρω από το γυμνό του σώμα, γιατί τα ενδύματα του τα είχε δώσει ελεημοσύνη. Έτσι του έμεινε και το όνομα Σινδόνιος. Κάποτε πουλήθηκε σαν δούλος σ’ έναν ειδωλολάτρη ηθοποιό, για είκοσι νομίσματα. Άρχισε με μεγάλη προθυμία να υπηρετεί τον κύριό του και όλη του την οικογένεια. Εργαζόταν αδιάκοπα χωρίς απαιτήσεις. Το φαγητό του αποτελούνταν μόνο από ψωμί και νερό. Ενώ τα χέρια του δούλευαν, ο νους του ήταν απασχολημένος…
Θυμάμαι όταν είχα ξεκινήσει πριν λίγους μήνες τη νέα μου δουλειά, με αυξημένες αρμοδιότητες πόσο άγχος είχα! Μια μέρα ειδικά με είχε καταλάβει τόσο πολύ το άγχος που έκανα το ένα λάθος μετά το άλλο. Και όσο ένιωθα τη δυσφορία και την ανυπομονησία των πελατών τόσο αυτό αυξανόταν. Προσευχόμουν πολύ μέσα μου να με βοηθήσει ο Χριστός ώσπου άξαφνα ήρθε η σειρά μιας κοπέλας που και σ’αυτήν έκανα λάθος. Εκείνη μου άγγιξε το χέρι με αγάπη και μου είπε ‘ μη στενοχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά, αρχή είναι ακόμα’ και μου χαμογέλασε! Αμέσως μου έφυγε όλη η άσχημη διάθεση και…
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ "Ο Χριστός είναι το παν"(Απομαγνητοφωνημένα λόγια του Γέροντα. Αναδίδουν το μυστικό άρωμα της ένθεης πνευματικής του ζωής). Λοιπόν, ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει τελείωσε. Αν δεν βλέπεις το Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό.Πώς το κατάλαβες;Θυμάμαι και ένα τραγούδι."Συν Χριστώ πανταχού, φόβος ουδαμού".Το έχετε ακούσει; Ε; Το λένε τα παιδιά, δε το θυμάμαι.Λοιπόν, έτσι πράγματι πρέπει να βλέπωμε το Χριστό. Είναι φίλος μας, είναι αδερφός μας, είναι ό,τι καλό και ωραίο. Είναι το παν. Αλλά είναι φίλος και το φωνάζει: "Σας έχω φίλους, βρε, δεν το καταλαβαίνετε; Είμαστε…
Τον Υιό υπέρ των δούλωνΤόσο μας αγάπησε, ώστε να δώση τον Υιό Του υπέρ των δούλων, και μάλιστα δούλων αχαρίστων. Ε.Π.Ε. 13, 156 ποιός, ποιούς αγάπησε;Φανερώνει την υπερβολή της αγάπης. Πώς; Ο Αθάνατος, ο Άναρχος, η απέραντη Μεγαλωσύνη, αγάπησε τους χωματένιους, αυτούς που είναι γεμάτοι μύρια αμαρτήματα, που συνεχώς Του πηγαίνουν κόντρα, τους αχάριστους ανθρώπους. Ε.Π.Ε. 13, 158 δέσιμο σφιχτόΕίναι μεγάλη η εξάρτισης της αγάπηςΌλα τ’ αφήνει και παραδίνει την ψυχή σ' αυτό που αγαπά. Αν έτσι αγαπήσουμε τον Χριστό, όλα τα εδώ θα μας φαίνονται σκιά, φαντασία και όνειρο. Ε.Π.Ε. 14,732 αποσπά το έλεος του Θεού Τίποτε δεν κάνει…
Ο κακόφημος μοναχόςΟ Αββάς Αμμωνάς πήγε κάποτε σ’ έναν τόπο που υπήρχε κάποιος μοναχός με κακή φήμη. Συνέβη μάλιστα την ημέρα εκείνη μία γυναίκα να μπει στο κελλί του. Οι γείτονες που το έμαθαν, αγανάκτησαν και συγκεντρώθηκαν για να τον διώξουν απ’ εκεί. Όταν μάλιστα πληροφορήθηκαν ότι ο ξακουστός επίσκοπος Αμμωνάς βρίσκεται στην περιοχή τους, πήγαν και του κατήγγειλαν το γεγονός. Τον παρακάλεσαν μάλιστα να έρθη και να τιμωρήση τον ένοχο.Εκείνος ο δυστυχής, μόλις πήρε είδησι ότι έρχεται πλήθος μαζί με τον όσιο, έκρυψε τη γυναίκα σ’ ένα μεγάλο πιθάρι. Όταν έφτασε ο όσιος και μπήκε στο κελλί, κατάλαβε αμέσως…
28- Ο ΘΕΟΣ ΣΤΗ ΣΚΕΨΙ ΜΑΣ. Που είμεθα, μαμά, πριν γεννηθούμε; Ζητούσε ένας μικρός στη μητέρα του. -Στη σκέψι του Θεού, απαντά εκείνη. Ο μικρός έμεινε σιωπηλός. Σε λίγο όμως απάντησε: -Επομένως τώρα, που γεννηθήκαμε, πρέπει ο Θεός να βρίσκεται στη σκέψι μας. 33- ΤΕΛΕΙΑ ΠΡΑΞΙΣ ΑΓΑΠΗΣ. «Αν σε αγαπώ, Κύριε, έλεγε η αγία Θηρεσία της Άβιλα, δεν είναι για τον Παράδεισο, που μου έταξες. Αν φοβούμαι να αμαρτήσω, δεν είναι για την Κόλασι, που με αυτή με φοβέρισες. Εκείνο που με τραβά κοντά σου, Κύριε, είσαι σύ, είσαι σύ μόνος. Είσαι σύ, που βρίσκεσαι εσταυρωμένος με καταματωμένο το σώμα…

katafigioti

lifecoaching